《افسانه فولکلور و ادبیات حماسی》

#گیاه_گون
#انرژی_چی

مطابقت سیاره ای: مشتری

عنصر متناظر: هوا

توضیحات:گون‌ها گیاهانی یک‌ساله یا دائمی هستند. در ایران بیش از ۸۰۰ گونه گون می‌روید.

گون گیاهی است چندساله که ارتفاع آن تا ۷۵ سانتیمتر می‌رسد.
از خانواده باقلاییان که تولید مثل آن از طریق بذر صورت می‌گیرد. ساقه‌های رشد یافته آن به رنگ بنفش تیره‌است. برگ‌های آن مرکب از برگچه‌هایی است که به صورت متقابل به تعداد ۱۱ تا ۳۰ جفت در محور هر برگ قرار گرفته‌اند. گل‌های آن معمولاً به رنگ ارغوانی، گاهی آبی یا سفید بوده، نزدیک به انتهای شاخه‌های گل دهنده قرار دارند.
#کتیرا محصول اصلی #گیاه_گون است


زیستگاه ریشه  گون بومی شمال و شرق #چین و همچنین #مغولستان است. 
می توان آن را با موفقیت در مناطق معتدل در سراسر جهان رشد داد.

تاریخ و فرهنگ عامه :کلمه گون از یک کلمه یونانی به معنای "قوزک پا" گرفته شده است. قرن هاست که در TCM (طب سنتی چینی) استفاده می شود و به عنوان یک تونیک انرژی بسیار مورد توجه است.
اعتقاد بر این است که این گیاه انرژی چی انرژی محافظی که درست در زیر پوست در گردش است را گرم و فعال می کند و به بدن کمک می کند تا با تأثیرات خارجی سازگار شود.

مصارف دارویی:  گستره کاربردهای دارویی گون حیرت انگیز است.
در اینجا فقط تعدادی از فواید این گیاه مهم ذکر شده است:
گون هم سلول های LAK و هم سلول های T را تحریک می کند، دو نوع سلول ایمنی در بدن که به سرطان حمله می کنند. 
همچنین از کاهش گلبول های سفید در طول شیمی درمانی جلوگیری می کند.
در درمان آنژین صدری، آترواسکلروز، نارسایی احتقانی قلب، انواع خاصی از عفونت مثانه، سوختگی، سرماخوردگی، دیابت، HIV/AIDS، ناباروری، لوپوس، آرتریت روماتوئید و میاستنی گراویس مفید است.
آسیب های ایمنی ناشی از بسیاری از داروهای تجویزی را جبران می کند و همچنین برای جلوگیری از عوارض جانبی در برخی داروها مفید است.
به عنوان یک مقوی عالی که هضم را تقویت می کند مفید و موثر است ، فعالیت متابولیک را افزایش می دهد و سیستم ایمنی را تحریک می کند.
عملکرد قلب و کلیه را عادی می کند. 
به درمان افتادگی اندام ها به ویژه رحم کمک می کند و برای خونریزی رحم مفید است. همچنین گزارش شده است که گون استقامت بدنی را افزایش می دهد.  

فرهنگ عامه:
کاربردهای #متافیزیکی /#انرژی: 

#انرژی_گون نشاط آور، متعادل کننده و محافظ است.
#ریشه_خشک شده را در یک #کیسه در آشپزخانه یا قسمت دیگری از خانه خود نگهداری کنید تا سلامتی، تعادل و آرامش را هم از نظر انرژی و جسمی تقویت کنید.
وجود این #گیاه_زنده در #ملک شما به #تزریق_انرژی آن در حیاط و فضای زندگی شما کمک می کند و می توانید #ریشه و/یا #برگ های #خشک شده را در داخل یا اطراف خانه خود برای همین اثر #بسوزانید.  

@legendfolkepic

#گیاه_گون
#انرژی_چی

تاریخ/ فرهنگ عامه : 
گون یکی از 50 گیاه اصلی توصیف شده در طب شرقی است.
 این گیاه که به عنوان یک گیاه مقوی طبقه بندی می شود، بسیار ایمن، سازگار، ضد التهاب و تقویت کننده سیستم ایمنی بدن محسوب می شود.
به دلیل توانایی آن در تقویت Wei Qi (Qi / انرژی دفاعی) یا #انرژی_چی به عنوان #محافظ_عالی در نظر گرفته می شود.

گون از هزاران سال پیش در طب سنتی چینی و طب ایرانی استفاده می شود.
تاریخچه ثبت شده گیاه گون حداقل به قرن 1 پس از میلاد برمی گردد. این گیاه نیز برای گیاه شناسان اروپای غربی قرن هفدهم به خوبی شناخته شده بود.
نام چینی آن Huang Qi به معنای
#زرد_کبیر و یا #رهبر_زرد است
این نام هم به فضای داخلی رنگی ریشه و هم به جایگاه و پرستیژ این گیاه در میان پزشکان چینی اشاره دارد.
تصور می‌شود که گون حداقل 2000 سال است که در چین به صورت #دارو استفاده می‌شده است.
و همچنین به پیوند این گیاه با عنصر #زمین اشاره دارد که بر اساس نظریه #پنج_عنصر در طب شرقی بر #طحال و #معده حاکم است. 
زرد، رنگ‌ مرتبط با عنصر زمین است و با حمایت از قدرت عضلانی، ایمنی، هضم و خون همراه است.
#گون به طور گسترده ای در #چین برای درمان #هپاتیت_مزمن، بهبود سرطان، #بیماری قلبی، #دیابت و طیف گسترده ای از #عفونت های_ریوی استفاده می شود. برای درمان تمام سنین، جوان و پیر، عالی و بی خطر است.
#گون به خاطر #انرژی_بخشیدن به جنبه های درونی و بیرونی بدن مشهور است و آن را به گیاهی عالی برای کودکان فعال که مستعد ابتلا به سرماخوردگی های فصلی، آلرژی ها یا سایر بیماری های میکروبی و عفونی هستند تبدیل می کند.
در طب شرقی، در تقویت بدن برای جلوگیری از هجوم عوامل بیماری زا که می توانند باعث بیماری و تضعیف بدن شوند، کمک می کند.
گون معمولاً توسط رزمی‌کاران برای #جوان‌سازی و #عضله‌سازی استفاده می‌شود.
هنگامی که در سوپ استفاده می شود، طعم شیرین این گیاه طعم و فوایدی برای سلامتی می بخشد و به تقویت کل بدن کمک می کند.
گون به طور سنتی زمانی برداشت می شود که گیاه حداقل چهار یا پنج سال یا حتی بیشتر از آن سن داشته باشد و ریشه ها در بهار و پاییز جمع آوری شوند.