لفور سرزمین زیبایی

گمانه زنی #گورستان_اسبوکلای_لفور_سوادکوه

روی تدفین ها و اطراف آن به طور قطع اجساد در هنگام تدفین درون تابوتی چوبی قرار داشتند.
با توجه به اینکه این تدفین ها متعلق به سده های اولیه ی اسلامی بوده، می تواند بیانگر این مطلب باشد که احتمالا مردمان این ناحیه پس از قبول اسلام همچنان به بعضی از سنت ها و رسوم بیش از اسلام خود پایبند بودند و به همین جهت بر اساس اعتقادات گذشته خود نمی خواستند اموات به طور مستقیم با خاک تماس داشته باشند. به همین جهت مردگان خود را داخل تابوت های چوبی با بست های آهنی قرار داده و پس از آن بر اساس اعتقادات جدید خود آنها را رو به قبله دفن کردند.
مورخان قرون میانه ی اسلام از جمله ابن اسفندیار در کتاب تاریخ طبرستان خود بارها به این موضوع اشاره کرده است که نواحی کوهستانی مازندران یکی از آخرین مناطقی بود که دین اسلام را قبول کرد و اعراب تا قرن سوم هجری نتوانستند به این منطقه وارد شوند و اگر هم لشکرکشی از سوی آنها صورت گرفته با شکست مواجه شد.
بنابراین اگر پیشرفت تدریجی اسلام را در این مناطق در نظر داشته باشیم، بی تردید چندین قرن گذشت تا دین اسلام در این منطقه مورد قبول واقع شود. با توجه به متون تاریخی که به لفور اشاره دارد و مدارکی که در این گورستان به دست آمد، این احتمال می تواند مطرح شود که صاحبان این گورها نومسلمانانی بودند که در یک دوره ی انتقالی از اعتقادات پیش از اسلام به دوران اسلامی زندگی می کردند و این موضوع در این تدفین ها که رو به قبله، ولی اجساد در تابوت های چوبی قرار دارد کاملا مشخص شده است.
بنابراین اثبات این موضوع مستلزم کاوش و مطالعه ی بیشتر در این محوطه می باشد. با توجه به اینکه تنها ۳ گور متعلق به این دوره مورد کاوش و مطالعه قرار گرفته، مطالب عنوان شده نیز در حد یک فرضیه باقی خواهد ماند.

نویسنده: #مهدی_عابدینی_عراقی


🇯‌🇴‌🇮‌🇳
@LafoorMyCountry

برای حمایت از ما، لینک بالا را👆👆به گروه ها و دوستانتان فوروارد کنید.

گمانه زنی #گورستان_اسبوکلای_لفور_سوادکوه

طی این بررسی تعداد ۳۲ اثر شامل تپه ی باستانی، محوطه گورستان و بنا شناسایی شدند که از این تعداد ۱۹ اثر در محوطه ی پشت سد البرز قرار گرفته و با ساخت سد به زیر آب خواهند رفت و با مسیر دسترسی به آنها قطع خواهد شد. همچنین تعداد ۱۳ اثر در خارج از محوطه ی پشت سد البرز شناسایی گردید.
#گورستان_اسبوکلا
این گورستان در مرکز روستای اسبوکلا و در کنار مدرسه ی متروک روستا و مشرف به رودخانه ی کار سنگ رود قرار گرفته است، به همین جهت در میان مردم به مدرسه پیش معروف شده است. این محوطه در ارتفاع ۳۳۰ متر از سطح آبهای آزاد قرار گرفته است.
این محوطه طی بررسی های پیمایشی مورد شناسایی قرار گرفت. همچنین اهالی روستا معتقد بودند که در هنگام احداث جاده ی شوسه روستا در دهه ۶۰ خورشیدی چندین گور در این محل تخریب گردید. در سطح محوطه نیز تعدادی سفال لعاب دار قرون میانه ی اسلامی به دست آمد. بنابراین برای شناسایی بهتر به ایجاد ۳ گمانه ی آزمایشی ۲*۲ و یک گمانه ی ۳×۳ در این محوطه اقدام گردید. در پی آن چندین گور متعلق به اوایل اسلام به دست آمد.

در ۲ گمانه نیز هیچ گونه داده باستانی به دست نیامد و در عمق ۶۰ تا ۸۰ سانتی متری به خاک بکر رسید. در گمانه ی آزمایشی 2-SP 1) SP1
نشانه ی روستای اسپوکلا و عدد ۲ شماره ی گمانه میباشد) نیز از عمق ۲۰ الی ۸۰ سانتی متر فقط انباشتی از قطعات سفال لعاب دار و ساده و خرده های زغال و خاکستر و قطعات استخوان حیوانات به دست آمد که به احتمال یک پیت (محل جمع آوری زباله) متعلق به قرون اولیه ی اسلامی بوده است. سفال های لعاب دار به دست آمده از این گمانه نیز دارای لعابی به رنگ های زرد، سبز و نخودی بوده اند، بیشتر به صورت لعاب پاشیده می باشند و نقوش کنده زیر لعاب نیز شامل خطوط موازی افقی، دوایر متحد المرکز، نقوش مواج در داخل باندهای افقی، تزیینات گیاهی خطوط متقاطع در داخل دایره بوده اند.
گمانه 4 sp با توجه به دو چاله ی حفاری غیر مجاز که در شیب شرقی محوطه ی مدرسه پیش ایجاد گردیده و در اطراف آنها بقایای استخوان های انسانی پراکنده شده بود،

یک گمانه ۳×۳ در شیب شرقی محوطه ایجاد شد. در عمق ۶۰ سانتی متری به بقایای استخوان های یک انسان در ضلع شمالی گمانه برخورد گردید. در ادامه در عمق ۸۰ سانتی متری از سطح گمانه و ۱۲۰ سانتی متر از نقطه ی ثابت، یک گور به طور کامل به دست آمد.
بر روي تدفین، یک لایه خاک نرم قهوه ای مایل به سیاه قرار گرفته بود. تدفین در جهت شرقی-غربی و سر به سمت غرب و بدن نیز به صورت تاق باز بوده، دست چپ به حالت جمع شده روی لگن و دست راست در کنار بدن و پاها به صورت کشیده بود. چهار پست فلزی نیز از جنس آهن، دو عدد در زیر گردن و دو عدد در زیر زانوهای تدفین قرار داشت، در اطراف گور چندین قطعه سفال لعاب دار به رنگ های سبز و زرد و به صورت لعاب پاشیده سبز بر روی زمینه زرد و کرم به دست آمد.
گور شماره ی ۲ در دیواره ی شمالی گمانه ی SPI بقایای یک تدفین دیگر دیده شد. بنابراین یک گمانه ی الحاقی به ابعاد ۲×۳ متر در این قسمت ایجاد گردید. در گور دیگر در عمق ۱۲۰ سانتی متر نسبت به نقطه ی ثابت اندازه گیری به دست آمد. تدفین شماره ی ۲ در جهت شرقی-غربی بود و دست چپ بر روی لگن و دست راست کشیده و در راستای بدن قرار داشت. پاها نیز کاملا کشیده بود. این گور نیز مانند گور شماره یک رو به قبله دفن شده بود.

نکته ی مشترک دیگر در مورد این تدفین به دست آمدن بست های آهنی در زیر گردن و زیر زانو بود که از یک سنت تدفین در این ناحیه حکایت دارد. با توجه به موجودیت خاک قهوه ای مایل به سیاه که حاصل فساد مواد آلی بوده است، احتمال کاربرد چوب در این تدفین قطعیت بیشتری می یابد. این تدفین نیز مانند گور شماره ی ۱ متعلق به فردی بزرگسال بوده است.
گور شماره ۳
این گور در عمق ۱۲۰ سانتی متری نسبت به نقطه ثابت اندازه گیری و در گمانه ی الحاقی 4-SP1 به دست آمد. تدفین متعلق به یک کودک است که مانند دو تدفین دیگر رو به قبله دفن شده بود. به همراه این تدفین دو بست فلزی از جنس آهن به دست آمد که در زیر گردن متوفی قرار داشت. در گمانه ی الحاقی و در اطراف و روی گور نیز قطعاتی از سفال لعاب دار به رنگ های سبز و کرم به صورت لعاب پاشیده به دست آمد که متعلق قرن ۳ و ۴ هجری میباشد.
با بررسی و مطالعه بر روی سه گور به دست آمده در روستای اسبوکلا نکته ای که کاملا آشکار شد این که این سه تدفین کاملا رو به قبله بوده است، ولی با توجه به وجود بست های آهنی در این گورها و وجود خاک نرم قهوه ای بر...
ادامه👇👇👇

🇯‌🇴‌🇮‌🇳
@LafoorMyCountry

برای حمایت از ما، لینک بالا را👆👆به گروه ها و دوستانتان فوروارد کنید.

گمانه زنی #گورستان_اسبوکلای_لفور_سوادکوه
نویسنده: #مهدی_عابدینی_عراقی

شهرستان سوادکوه در مرکز استان مازندران با مساحت ۲۰۷۸ کیلومتر مربع و با مختصات ۲۳/۳۶ حداکثر عرض شمالی و ۳۵/۴۹ حداقل عرض شمالی و ۵۳/۱۴ حداکثر طول شرقی و ۵۲/۳۹ حداقل طول شرقی از شمال به شهرستان قائم شهر از غرب به شهرستان بابل از جنوب به شهرستان فیروزکوه و استان تهران از شرق به بخش دودانگه ی شهرستان ساری و از جنوب شرق به شهرستان شهمیرزاد و استان سمنان منتهی می شود. سوادکوه دارای دو بخش مرکزی و شیرگاه، چهار شهر پل سفید، زیرآب الاشت، شیرگاه و شش دهستان لفور، کسیلیان، شرق و غرب شیرگاه، سرخ کلا، راستوپی و ولوپی و تعداد ۱۷۶ روستا می باشد.
بیشتر مساحت این شهرستان را دره های عمیق و کوههای بلند فراگرفته است و تنها بخشی از قسمت شمالی آن در حاشیه ی رودخانه ی تالار به صورت جلگه ای است و کوههای آن نیز از جنوب به شمال دارای ارتفاع کمتر و دره ها دارای وسعت بیشتر می باشد. بلندترین قله های شهرستان سوادکوه قدمگاه، ارفع کوه و سنگر، بیش از ۳۵۰۰ متر ارتفاع دارند و سرچشمه ی رودهای تالار و بابلرود که قسمت اعظم روستاها و زمین های کشاورزی شهرستان های قائم شهر، بابل، بابلسر و جویبار را مشروب مینماید در ارتفاعات و کوههای سوادکوه قرار گرفته اند و اکثر روستاها نیز از گذشته در حاشیه ی سرشاخه های متعدد این دو رود شکل گرفته اند
این شهرستان در قسمت جنوب به علت کوهستانی و دور بودن از دریا و ارتفاع بیش از ۱۰۰۰ متر از سطح دریا دارای آب و هوای سرد و کوهستانی و در قسمت شمالی آن که بیشتر به صورت جلگه ای و ارتفاع آن زیر ۵۰۰ متر از سطح دریا است، آب و هوا معتدل و مرطوب می باشد. گویش مردم شهرستان سوادکوه مازندرانی با اندکی تغییر لهجه در جنوب و شمال آن میباشد.
از نظر کشاورزی، وسعت اراضی مزروعی در کل شهرستان کم است و کمبود زمین حاصل خيز به ویژه در قسمت جنوب، وسعت زیاد جنگل در قسمت مرکز و شمال کوهستانی بودن منطقه، آب و هوای کوهستانی، روش کشت ساده و سنتی و شیب زیاد زمین، مقدار محصول کشاورزی را تا حد مصرف خانواده پایین آورده است. محصولات مهم کشاورزی آن شامل برنج، گندم، جو و نیشکر در شمال سوادکوه می باشد. پرورش دام و طیور و زنبور عسل و کرم ابریشم نیز با توجه به شرایط اقلیمی در کنار کشاورزی رواج دارد، ولی در قسمت های مرتفع و جنوبی سوادکوه به عنوان شغل اصلی مردم محسوب شده و کشاورزی در درجه ی دوم اهمیت قرار دارد. همچنین صنایع دستی مانند جاجیم، چادر شب، جوراب، دستکش، چوقا، نمدمالی و صنایع چوبی نیز برای مصرف خانواده و فروش در روستاهای سوادکوه دیده میشود.

#لفور
دهستان لفور در ۳۰ کیلومتری جنوب غرب شهر شیرگاه قرار گرفته است و از شمال به دهستان شرق و غرب شیرگاه، از شرق به دهستان سرخ کلا، از جنوب به دهستان ولوپی و آلاشت و از غرب به شهرستان بابل محدود است. لفور دارای ۲۹ روستاست که از این تعداد ۱۰ روستا به دلیل احداث سد البرز، خالی از سکنه شده است این منطقه در کوه پایه های شمالی و پوشیده از جنگل البرز مرکزی قرار گرفته است و ارتفاع آن از سطح دریا بین ۲۵۰ تا ۱۰۰۰ متر می باشد و تمامی روستاهای منطقه لفور در حاشیه ی سه رودخانه آذر رود، کار سنگ رود و گالشرود (اسکلیم رود) شکل گرفته اند و از به هم پیوستن این سه رود و رودخانه می بابلگی، رودخانه ی پایل شکل می گیرد.
شغل اصلی مردم لفور کشاورزی و دامداری می باشد. زمین های حاصلخیز که در نتیجه ی آبرفت رودهای لفور به وجود آمده، به مردمان این ناحیه کشت محصولات کشاورزی به ویژه برنج را در دره ها امکان می دهد. همچنین دامداری سنتی در این ناحیه بسیار رونق دارد. دامداران زمستان را در ناحیهی لفور و تابستان را در ارتفاعات دهستان ولوپی و آلاشت به سر می برند. در کنار این دو شغل زنبورداری و پرورش کرم ابریشم نیز از گذشته در لفور رونق داشته است.

با احداث سد البرز تقريبا نیمی از جمعیت لفور مهاجرت کردند و در شهرهای اطراف ساکن شده اند.
بررسی و شناسایی آثار محوطه ی سد البرز در تاریخ ۱۳۸۳/۱۱/۱۵ بررسی منطقه آغاز گردید و طبق برنامه ی زمان بندی شده در مدت ۱۵ روز تمامی مناطق پشت سد البرز و حتی قسمت هایی خارج از آن نیز مورد بررسی پیمایشی قرار گرفت و با توجه به این مطلب که پس از ساخت سد البرز، خط تراز آب دریاچه ی آن ۳۰۵ تا ۳۰۷ متر بالاتر از آبهای آزاد خواهد بود. هیات مطالعات باستان شناختی محوطه ی سد البرز برای اطمینان بیشتر و اینکه در آینده زمین های مجاور دریاچه ی سد البرز رانش خواهد کرد، تا ارتفاع ۳۳۵ متری را که در حقیقت ۳۰ متر بالاتر از خط تراز آب دریاچه میباشد مورد شناسایی ومطالعه قرارداد.
ادامه👇👇👇

🇯‌🇴‌🇮‌🇳
@LafoorMyCountry

برای حمایت از ما، لینک بالا را👆👆به گروه ها و دوستانتان فوروارد کنید.