لفور سرزمین زیبایی

#حسين‌علی_طيبی
Канал
Логотип телеграм канала لفور سرزمین زیبایی
@lafoormycountryПродвигать
1,15 тыс.
подписчиков
8,13 тыс.
фото
1,23 тыс.
видео
103
ссылки
ارتباط با ادمین 👇👇 @alireza6022
#چامه_های (سروده ها) مازندرانی

چامه ها و سروده های دو سوی البرز هفت هجایی، هشت هجایی، یازده هجایی و دوازده هجایی می باشند و تقریبا اکثر چامه های این سامان با موسیقی یا آهنگ خاصی خوانده می شود.
اشعار هجایی میراث دار سروده های ایرانی میانه در روزگار اشکانیان و ساسانیان، عمدتا ایرانی میانه غربی (پارتی و پارسی میانه) می باشد. جاماسب نا مگ، درخت آسوریک و یادگار زریران از جمله سروده های آن دوران است.

اشعار #امیر_مازندرانی (پازواری) ادامه ترانگ های هجایی. تکیه ای زبان پهلوی و پارتی است. رایج ترین سروده های #امیری عمدتا دوازده هجایی است. ترانگ های روزگار اشکانی و ساسانی نیز مصراع های ده تا دوازده هجایی داشتند.
در دوره پارتیان شعر بیشتر جنبه شفاهی داشت و با موسیقی خوانده می شد شاعر نوازنده دوره اشکانی #گوسان نامیده
می شد. این گوسانان به گونه هنرمندانی دوره گرد از جایی به جایی می رفتند و ساز می زدند و سرودهای حماسی-غنایی مورد علاقه مردم را به آواز می خواندند، رامشگر سرودخوان و بربط نوازی که در شاهنامه با جام های بیگانه به دربار کیکاووس می آید و با خواندن
(مازندرانی سرود)، دل شاه را می فریبد، نیز از همین گوسازهای دوره گرد بود. آیین خسروانی مندرج در شاهنامه نیز نشان از رواج سنت گوسانی در شمال ایران دارد .
تا چند دهه پیش در نواحی البرز (مازندران، دیلمان و...) این خوانندگان دوره گرد با القاب شعرخون یا نوروزخون برای مردم می نواختند و می خواندند.
جام ها و بشقاب هایی از سده شش و هفت میلادی در مازندران یافت شده است که اهمیت موسیقی و خنیاگری را در روزگار ساسانیان نشان میدهد.

#محمدرضا_اسحاقی_گرجی و #ابوالحسن_خوشرو در كنار #احمد‌_محسن‌پور، #حسين‌علی_طيبی، #نظام_شكارچيان و چند چهره‌ی ديگر از بازماندگان خنياگری مازندران اند و #محمدرضا_اسحاقی_گرجی را می توان آخرین راوی موسیقی خنیاگری مازندران دانست که ساز اصلی او دوتار بود و چامه های کهن مازندرانی را از مادر خویش آموخته و بر روی دوتار پیاده کرده بود آنگونه که خود بارها بیان داشته بود.
بیشتر ترانه های او در مورد وقایعی که در سرزمین مازندران اتفاق افتاده بود از جمله بیماری وبا که در سال های دور در شرق مازندران اتفاق افتاده و افراد زیادی را به کام مرگ کشاند، داستان های عاشقانه و عارفانه سرزمین وی همچون طالب و زهره، نجما و… سرچشمه می گرفت.
ترانه هایی که با دوتار مازندرانی نواخته می شود بسیار اصیل، کهن و باستانی و عاشقانه و عارفانه هستند.


🇯‌🇴‌🇮‌🇳
@LafoorMyCountry

برای حمایت از ما، لینک بالا را👆👆به گروه ها و دوستانتان فوروارد کنید.