عصر بود و آفتاب زرد کجتابی
برکه بود و بیشه بود و آسمان باز
برکه چون عهدی که با انکار
در نهان چشمی آبی خفته باشد ، بود
بیشه چون نقشی
کاندران نقاش مرگ مادرش را گفته باشد ، بود
آسمان خموش
همچو پیغامی که کس نشنفته باشد، بود
میفشاندم گاه بی قصدی
در صفای برکه مشتی ریگ خاک آلود
و زلال سادهٔ آیینه وارش را
با کدورت یار میکردم
و بدین اندیشه لختی میسپردم دل
که زلالی چیست پس ، گر نیست تنهایی؟
باز با مشتی دگر تنهاییش را همچنان بیمار میکردم.
#اخوان_ثالث#رضا_رمضانی#سد_لفور#عصرتون_بخیر@lafoormycountry🌟💥🌟💥🌟💥🌟💥🌟