🔸قابل توجه دانشجویان مقطع دکتری 🔸زمینه حضور دانشجویان دوره دکتری به شرح فوق، با دقت در رعایت تمامی مسائل بهداشتی و نظارت مستقیم اساتید و صرفا در ساعات اداری در چهار روز ابتدایی هفته، از شنبه 20 اردیبهشت ماه 1399 در فضای آزمایشگاهها فراهم گردد. همچنان امکان حضور در #خوابگاهها و #سلف سرویسهای وجود ندارد. از 15 اردیبهشت امکان درخواست از طریق پورتال دانشجوئی امکان پذیر خواهد گردید.
👈 بند ۲۰ بخشنامه مهم #وزارت_علوم، آن دسته از دانشجویان تحصیلات تکمیلی که #پیش از بروز وضعیت فعلی، به تأیید #استاد_راهنما آمادگی دفاع داشته اند، اما به دلیل محدودیت های ناشی از شیوع بیماری، جلسه دفاع آنها #برگزار_نشده است، با عنایت به اهمیت و حساسیت تاریخ دانش آموختگی باید در اسرع وقت، به روش #الکترونیکی، #حضوری یا #نیمه_حضوری با مراعات همه شروط و ضوابط برگزاری جلسه دفاع، تحت نظارت #معاونت_آموزشی و #تحصیلات_تکمیلی دانشگاه، اقدام شود. #بسیار_مهم
طبق بند ۸ این بخشنامه، در صورت لزوم و با تشخیص معاونت آموزشی و تحصیلات تکمیلی، #افزایش#یک_نیمسال به سقف #سنوات دانشجویانی که به دلیل #حذف_واحدهای_درسی یا عدم امکان برخورداری از کلاسهای حضوری یا غیر_حضوری و برگزار نشدن #جلسه_دفاع از پایان نامه و رساله با کمبود #سنوات_مجاز مواجه شده اند، #مجاز است.
#معاون_آموزشی وزارت علوم از ابلاغ بخشنامه ای ۲۰ بندی به دانشگاه ها خبر داد که در این بخشنامه، #حذف_نیمسال تحصیلی ۹۹-۹۸ بدون احتساب در سنوات به درخواست دانشجو #مجاز شد.
▫️به منظور ارایه سر فصلها، برگزاری همه جلسات #دروس_نظری، به صورت #غیر_حضوری (با اولویت آموزش به شیوه الکترونیکی) مجاز است. با تشخیص معاون آموزشی و تحصیلات تکمیلی دانشگاه، #ترکیبی از جلسات #حضوری و #غیر_حضوری نیز مجاز است و در صورت ضرورت، برگزاری کلاس ها به صورت #فشرده به شرط حفظ ۱۶ جلسه کلاس برگزار شده، در شورای آموزش هر دانشگاه قابل بررسی و تصویب است.
▫️در مواردی که به هر دلیل، #برگزاری_جلسات و اتمام یک یا چند درس در نیمسال جاری امکانپذیر #نباشد، برگزاری کلاسها، تا تکمیل طرح درس به تشخیص استاد درس و تأیید گروه آموزشی، #اضافه بر سقف واحدهای هر ترم به #نیمسال_بعدی قابل انتقال است.
▫️به دلیل محدودیت های متصور، در صورت #انبساط زمانی نیمسال جاری تا #فصل_تابستان، و نیز ضرورت برگزاری بازه تابستانی #مستقل از #نیمسال_جاری، دانشگاه ها باید زمان بندی نیمسال جاری را با لحاظ #دروس_عملی و #کارورزی به نحوی مدیریت کنند که #اولا بازه تابستانی آموزش به ویژه برای دانشجویانی که با احتساب آن بازه، #فارغ_التحصیل می شوند لطمه نبیند و #ثانیا با تداخل برنامه نیمسال با #بازه_تابستان، کیفیت آموزش دانشجویان در دروس نیمسال جاری با آسیب یا اختلال مواجه نشود.
▫️ در مورد تعداد #غیبت_مجاز دانشجو در کلاسهای #دروس_الکترونیکی یا کلاس های حضوری در #شورای_آموزشی دانشگاه تصمیم گیری شود تا #غیبت بیش از حد مجاز کنونی در مقررات تحصیلی، برای جلسات حضوری یا الکترونیکی غیر حضوری، موجب #حذف_درس و جلوگیری از شرکت دانشجو در #جلسه_امتحان پایان دوره نشود.
▫️در صورتی که محدودیتهای زمانی و مکانی حاکم بر #نیمسال_جاری، #فراغت از تحصیل دانشجویانی را با #تأخیر مواجه سازد، به جبران فرصت از دست رفته، امکان برخورداری از #دروس_معرفی به استاد تا #دو_برابر، قابل افزایش است.
▫️به دلیل بروز مشکلات مالی در اقتصاد خانوادهها، در نیمسال جاری، موارد #مشمول_جریمه دانشجویانی که در شرایط متعارف تحصیل از #مقررات_آموزشی تخطی کرده اند، با مجوز هیئت امنا، #معاف در نظر گرفته شود.
▫️ امکان #ثبت و #ورود_نمره دانشجویان در دروس #نیمسال_جاری در #بازه_تابستان و در #نیمسال_مهر (اول ۱۴۰۰ - ۱۳۹۹) با موافقت معاونت آموزشی و تحصیلات تکمیلی امکان پذیر است. موضوع #سقف و #کف واحدهای مجاز دانشجو برای انتخاب پس از این نیمسال بر اساس #معدل_نیمسال_جاری به نحوی مدیریت شود که دانشجو با کمترین آسیب مواجه شود.
💶 اقتصاد سیاسی دانشگاه؛ گفتگوی #حسام_سلامت با روزنامهی «آسمان آبی»
🔹 همهی دانشگاههای به اصطلاح غیردولتی – آزاد، غیرانتفاعی، پیام نور، علمی-کاربردی و خصوصی – از حیث مالی مستقلاند و اموراتشان را به اتکای شهریههای دانشجویان و دیگر منابع مالی غیردولتی تأمین میکنند. با اینهمه بعید میدانم کسی وسوسه شود ادعا کند که این دانشگاهها از چیزی چون آزادیهای آکادمیک و استقلال سیاسی-اداری برخوردارند. با این اوصاف چرا باید باور کنیم اگر دانشگاههای دولتی نیز به مرور به سرنوشت دانشگاههای غیردولتی دچار شوند و برای تأمین منابع مالیشان به شهریههای دانشجویان اتکا کنند و خدمات آموزشی و رفاهی را به آنها بفروشند سروکلهی آزادیهای آکادمیک و استقلال سیاسی-اداریشان هم به مرور پیدا میشود؟ به نظرم میرسد #پولیسازی_خدمات_آموزشی و #خصوصیسازی خدمات رفاهی و تجاریسازی محصولات آکادمیک در ایران عوض اینکه دانشگاه را از شر سلطه و نظارت دولت خلاص کند و بدان استقلال ببخشد آن را به گونهای مضاعف، یعنی علاوه بر دولت، گرفتار نظارت و سلطهی قواعد و الزامات بازار هم خواهد کرد. یعنی غیر از دولت پای بازار هم وسط میآید و دانشگاه نه فقط همچنان میباید به قیدوبندهای دولتی پایبند باشد بلکه ناگزیر خواهد شد خود را با منطق بازار نیز سازگار کند و به آن جواب پس بدهد.
🔹 همانطور که خصوصیسازی بنگاههای اقتصادی بر پیشروند دموکراسی سیاسی کوچکترین اثری نگذاشته و پیامدها و اثرات این خصوصیسازیها را صرفاً باید در حوزهی تغییر آرایش نیروهای سیاسی و شکلگیری بلوکهای جدید قدرت و سازوکارهای انتقال ثروت بررسی کرد، فرآیندهای اخیر پولیسازی دانشگاههای دولتی نیز سبب نشده که حتی یک گام کوچک به سوی به اصطلاح #دموکراتیزاسیون_دانشگاه برداریم. به نظرم میرسد دموکراتیکسازی دانشگاه در ایران راهحل غیرسیاسی ندارد. هواداران تز آزادسازی اقتصادی دانشگاه میکوشند به مسئلهی دموکراتیزاسیون دانشگاه پاسخی اقتصادی و غیرسیاسی بدهند. یعنی دارند تقلا میکنند از مجرای سازوکارهای غیرمستقیم اقتصادی شرایط، مقدمات و زمینههای گذار به دانشگاه دموکراتیک را فراهم کنند. اما از این راه نه تنها دولت را عقب نمیرانند بلکه پای #بازار را هم وسط میکشند تا آنهم به سهم خودش منطق خود را بر دانشگاه تحمیل کند. به زبان ساده، با راهحلی که نئولیبرالها یا هواداران بازار آزاد پیش پای دانشگاه میگذارند مشکل در واقع دو تا میشود و دانشگاه دو ارباب پیدا میکند، یکی دولت و دیگری بازار.
🔹 اینکه دانشگاههای دولتی در سالهای اخیر در قبال موضوعی مثل #سنوات_تحصیلی به شدت سختگیرتر شدهاند و هر ترم تأخیر را با هزینهای بعضاً سنگین جریمه میکنند یا در ازای اخذ دوبارهی واحدهای درسیای که شما به شکل اضطراری حذف کردهاید یا موفق نشدهاید نمرهی قبولیاش را کسب کنید از شما پول میگیرند یا بعضاً خارج از ظرفیت دانشجوی شبانه میپذیرند یا به سمت تأسیس پردیسهای خودگردان رفتهاند و موارد دیگری از این دست، جملگی گویای آن است که دانشگاههای دولتی دارند به سمتوسوی #درآمدزاییهای_مستقل میروند. به نظرم میرسد در قیاس با انقلاب فرهنگیای که سالهاست دانشگاه را از حیث سیاسی زیرورو کرده است چند سالی که با یک انقلاب آرام اقتصادی در دانشگاهها سروکار داریم که هر چه پیشتر میرویم دامنهتر و جدیتر میشود و فکر میکنم تا زیروروکردن منطق ادارهی دانشگاه پیش خواهد رفت.
🔹 از یاد نباید ببریم که اعتراضات و فعالیتهای دانشجویی عمیقاً با شیوهی زندگی و شرایط زیستی دانشجویان نسبت دارند. حتی آرایش فضایی خوابگاهها نیز مهم است. بیشتر از مهم، تعیینکننده است. مثلاً دانشگاه تهران در سالهای اخیر به مرور از تمرکز خوابگاهها در منطقهی کوی دانشگاه کاست و آنها را در نقاط مختلف شهر توزیع کرد و کوی را عمدتاً به دانشجویان تحصیلات تکمیلی اختصاص داد که بنا به موقعیت سنی و درسی و بعضاً شغلیشان عموماً به جدیت دانشجویان کارشناسی پیگیر امور جمعی، چه با ماهیت سیاسی و چه غیر آن، نیستند. بیشک این پراکندگی فضایی نمیتوانسته در آرامگرفتن کوی دانشگاه تهران که در اغلب برههها یکی از کانونهای اعتراضات دانشجویی بوده بیاثر بوده باشد. __________________ @anjomankashan @prolegomena http://problematicaa.com/political-economy-of-the-university-2/