كميته هماهنگی برای كمك به ايجاد تشكل های کارگری

#طبقه_کارگر_سوئد


جرم آن‌ها گرسنگی بود؛ هرگز فراموشش نکن!

واقعه‌ی اودالن Ådalen
 
یکی از اتفاقات مهم تاریخ جنبش کارگری سوئد که بسیار مورد بحث و گفتگو بوده و هنوز هم هست واقعه‌ی اودالن است. تاریخ‌نویسان و محققان زیادی در این مورد نوشته‌اند.
اشعار و سرودهای فراوانی در باره‌ی این واقعه سروده شده و فیلم‌های بسیاری به‌آن پرداخته‌اند. از سال ۱۹۳۰ کارگران کارخانه سولفات در شمال سوئد با کارفرما علیه کاهش دستمزدها بحث و جدل داشتند، اما به‌نتیجه‌ای نرسیدند. کارگران کارخانه‌ی سولفات در لُنگ‌رور Långrör یکی از حومه‌های شمال در بهار سال ۱۹۳۱ دست به‌اعتصاب زدند.
کارفرما برای حمل و نقل خمیر کاغذ تعداد ۶۰ نفر اعتصاب‌ شکن را به‌کار گرفت که بخشاً دانشجو و اکثراً اعتصاب‌ شکن حرفه‌ای بودند.
ورود اعتصاب‌شکن‌ها به‌کارخانه موجب خشم کارگران در دیگر کارخانه‌ها در منطقه شمال شد و در ۱۳ ماه می کارگران در همبستگی با کارگران اعتصابی دست به‌اعتصاب زدند.
با وارد کردن اعتصاب‌شکن‌ها به‌دیگر کارخانه‌ها خشم کارگران اعتصابی دوچندان شد و صف تظاهرات کارگران به‌سوی محیط کارخانه روان شد تا کار اعتصاب‌شکن‌ها را مختل کنند.
چند نفر از کارگران توانستند وارد کارخانه شوند و اعتصاب‌شکن‌ها و کارگران اعتصابی باهم درگیر شدند. روز بعد کارگران خشمگین در پارک مردم در فُرو‌‌‌ن‌اوُ Frånö گرد آمدند. رهبران اتحادیه‌های کارگری در خانه‌ی مردم (یا خانه‌ی ملت) در مورد راه‌چاره‌های جلوگیری از ادامه‌ی کار اعتصاب‌شکن‌ها بحث و گفتگو داشتند.
نتیجه‌ی قطعی نشست این بود که کلیه فعالیت تولیدی در تمامی کارخانه‌های چوب‌بری و تولید خمیر کاغذ در اودالن متوقف گردد. هنگامی که نشست به‌پایان رسید، کارگران در صف تظاهرات به‌سوی کارخانه در حومه‌ی لُوند Lund در اودالن Ådalen
 به‌راه افتادند. در طول راه مردم که اکثراً خانواده‌های کارگری بودند، به‌صف تظارات می‌پیوستند.
تعداد تظاهرکنندگان بین ۳ تا ۴ هزار نفر گزارش شده بود. ارتش ساعت‌ها پیش از ورود کارگران منطقه را محاصره کرده بود، و به‌کارگران فرمان توقف داد؛ اما کارگران به‌این فرمان توجهی نکردند و به‌حرکت خود ادامه دادند.
طولی نکشید که فرمانده‌ی ارتش دستور شلیک داد. ۵ نفر از کارگران کشته و چندین نفر هم زخمی شدند. کشته شده‌ها عبارت بودند از: اِریا سُدِربَرگ Eira Söderberg زنِ کارگری که فقط ۲۱ سال سن داشت؛ اریک سُدِربَرگ ÉrikSödérberg ۳۱ساله که سال‌های متمادی در کارخانه کار می‌کرد؛ اِورت نی‌گِرن Evert Nygrenکارگری که ۲۲ سال بیش‌تر عمر نکرده بود؛ لارسون استوره Larsson Sture کارگر جوانی که ۱۹ ساله بود؛ و کارگری ۳۵ ساله به‌نام ویکتور اریکسون Viktor Eriksson. ارتش تا روز پانزده می منطقه را در اشغال خود داشت. در حالی که روزنامه‌های سوسیالیستی فرمانده ارتش را قاتل کارگران خواندند و اعتصاب را حق مسلم کارگران می‌دانستند، روزنامه‌های بورژواییْ کارگران را بربرهای وحشی نامیدند و از ارتش به‌خاطر سرکوب این «وحشیان» تقدیر کردند.
 
جسد چهار نفر از این کارگران را به‌یک آرامگاه بردند و بر مزار آن‌ها نوشتند:

این‌ کارگران سوئدی در سرزمین خود و در زمان «صلح»، بدون سلاح و بی‌دفاع به‌ضرب گلوله‌ [ارتش] کشته شدند. جرم آن‌ها گرسنگی بود؛ هرگز فراموشش نکن!


@khamahangy

✅ وقاحت سیاست گذاران و قباحت بلندگویان

«دلار ارزان حذف شد؛ قیمت گوشت بالا نرفت» تیتر امروز صفحه اول روزنامه دنیای اقتصاد از زبان قبادی، معاون بازرگانی وزارت صمت است؛ نمایش هم زمان وقاحت و قباحت.

این مدیر دولتی از سیاست های اقتصادی برای کالاهای اساسی پرده برداشت؛ حرکت به سمت حذف ارز ترجیحی - جهانگیری ۴۲۰۰ تومان - و سپردن کامل قیمت ها به بازار. پیش از این معاون اول روحانی از دو راهی دولت و ناتوانی در تصمیم گیری برای ادامه تخصیص ارز ترجیحی به کالاهای اساسی و کوپنی کردن آن ها، و یا حذف یارانه کالا ها و آزاد کردن قیمت ها و پرداخت مابه تفاوت ریالی به حساب بخش هایی از مردم صحبت کرده بود. اکنون، گفته های قبادی نشان از بیرون آمدن از سردرگمی است؛ سپردن بی سرو صدای قیمت ها به بازار و حذف ارز ترجیحی برای گوشت قرمز، مرغ، کاغذ، خرما و ... و عدم جبران برای گروه های زیادی از مردم. این روزنامه به عنوان یکی از قدرتمندترین بلندگویان بازار آزاد و نئولیبرالیسم و سرمایه داران، ضمن بازتاب گسترده گفته های قبادی، با شوق و ذوق، تحلیل ها و موافقت اش را از زبان کارشناسان و در لابه لای خبر به خورد خوانندگان داد. آنچه که قبادی و روزنامه مذکور نگفتند این بود که بنا به نظرسنجی مرکز «ایسپا»، سال ۹۷ با وجود تخصیص ارز جهانگیری و قیمت گوشت وارداتی کمتر از ۴۰ هزار تومان و نذری ها و مراسم های مذهبی دیگر، حدود ۴.۷ درصد از جامعه، یعنی ۴ میلیون نفر اصلا گوشت مصرف نکرده اند و ۱۴.۲ درصد یعنی حدود ۱۲ میلیون نفر فقط چند بار گوشت مصرف کرده اند، آن هم لابد در بیمارستان ها و پادگان ها و نذری ها.
این در حالی است که مطابق آمار معاون امور تولیدات دامی وزارت کشاورزی سرانه مصرف گوشت در سال ۱۳۹۶ حدود ۱۲ کیلوگرم بوده است.

باری، بررسی و تحلیل وضعیت و شرایط و فقیرتر شدن بخش های بزرگی از جامعه و افزایش مشکلات اقتصادی و اجتماعی خیلی نیازمند تخصص و تبحر خاصی نیست. کافی است نگاهی هر چند سطحی به زندگی و اطراف و اطرافیان و آمارهای متفرقه منتشره داشته باشیم تا تنگدست تر شدن لایه های زیادی از طبقه کارگر و تخت و تاز اقلیتی از سرمایه داران برای انباشت سود و سرمایه را شاهد باشیم. آن گونه که سیاستمداران می گویند وضعیت سال ۱۳۹۷ ویژه نبود، بلکه پیش از این نیز بارها تکرار شده بود. بحران اقتصادی پایان ناپذیر سرمایه داری ایران در هر دوره ای، سقوط معیشت و سلامت میلیون ها نفر از طبقه کارگر و هم‌چنین صعود و پرتاب جهشی و یک شبه ره هزار سال پیمودن بخش های کوچکی از جامعه را در پی داشته است.

این وضعیت می تواند ادامه پیدا نکند. #طبقه_کارگر آگاه و متکی به نیروی خود می تواند شرایط را به نفع کل جامعه تغییر دهد. سال ۱۳۹۷ و در بطن بحران عمیق سرمایه داری، کارگران فولاد اهواز و نیشکر هفت تپه بارقه هایی از امید و خودآگاهی و مبارزه برای #اداره_شورایی را در سطح وسیعی به نمایش گذاشتند. از تجربه ها بیاموزیم و به منافع طبقاتی خود آگاه تر شویم.

فردین نگهدار - ۱۲ خرداد ۱۳۹۸

https://t.center/khamahangy

#رقص_کارگران

طبقه کارگر در نظام سرمایه داری، زمان زیادی از روز را به عنوان #کار_مزدی برای سرمایه داران سپری می کند. این زمان از زندگی آنها، متعلق به خودشان نیست؛ بلکه به صاحبان سرمایه تعلق دارد. زمانی که کارگر کار نمی کند؛ او از #خودبیگانگی رهایی یافته و متعلق به خود می گردد. اوج لذت زندگی کارگران زمانی است که برای سرمایه داران کار نمی کنند. در این لحظات است که به رقص و شادمانی می پردازند.

#طبقه_کارگر
#استثمار
#ازخودبیگانگی

https://t.center/khamahangy