چرا اغلب کارفرمایان تمایلی به اجرای
#طرح_طبقه_بندی_مشاغل ندارند؟
علت عدم تمایل اغلب مدیران و کارفرمایان به اجرای
#طرح_طبقه_بندی مشاغل، این است که تصور می‌کنند هنوز هم تنها گزینه برای اجرای طرح‌های
#طبقه_بندی_مشاغل، نظام سنتی وزارت‌کار است.
بسیاری از مدیران، مدل ارزشیابی مشاغل سنتی وزارت‌کار را مناسب کسب‌وکار خود نمی‌دانند و به‌همین دلیل نیز تا جایی که بتوانند، اجرای آن‌را به تاخیر می‌اندازند.
این در حالی‌ست که از سال ۱۳۹۵ با بازنگری نظام ارزیابی مشاغل کشور، وزارت‌کار پذیرفت که هر کارگاه می‌تواند از مدل
#جبران_خدمت متناسب خود استفاده نموده و پس از تایید وزارت‌کار، آن‌را به‌عنوان طرح‌طبقه‌بندی‌مشاغل، مورد استفاده قرار دهد.
لیکن متاسفانه بسیاری از مدیران عامل، به دلیل بی‌اطلاعی از این تغییرات قانونی، درگیر تبعات قانونی و مالی ناشی از عدم اجرای طرح طبقه بندی مشاغل می‌شوند.
قانونا تاخیر در اجرای این الزام قانونی، علاوه بر جرائم مالی سنگین، موجب افزایش بار مالی قابل توجهی برای سازمان‌ها می‌شود که هیچ راه گریزی از آن نیز وجود ندارد.
جالب این‌جاست که در کشور ما دومین عامل
#ترک_کار کارکنان در بخش خصوصی، عدم وجود
#عدالت_سازمانی است که ریشه در نبود
#عدالت_مزدی دارد. به این معنی که برداشت کارکنان این است که، متناسب با ارزش کار، توانمندی و میزان تلاش خود دریافت نمی‌کنند.
این امکان وجود دارد که شرکت‌ها بتوانند مدل
#جبران_خدمات خود را در قالب دو عامل ( مزد و مزایا)، سه عامل ( مزد، شایستگی، مزایا) یا چهار عامل ( مزد، مزایا، شایستگی، عملکرد) به تصویب وزارت کار برسانند و جایگزین طرح‌طبقه‌بندی‌مشاغل نمایند.
برای کسب اطلاعات بیشتر
👇👇👇https://t.center/ghanonkar2https://t.center/ghanonkar2
