#جش_سوری یا
#چهارشنبه_سوریبعضا در گروهها و در فضای مجازی میبینیم، قدمت
چهارشنبهسوری را به زمان و مکانی محدود، نسبت می دهند، در صورتی که این جشن هم قدمت درازدامنی دارد و هم، سراسر ایران را در بر میگرفت و هم فراتر از آن را شامل میشده است۰
برخی با عنایت به نام متأخر آن؛ یعنی
چهارشنبهسوری، امر بر آنان مشتبه شده است که این جشن باید بعد از اسلام آمده باشد و مشتمل بر مکان محدود و خاصی باشد اما این نظر و ایده، درست نیست و اسناد متقن تاریخی، غیر از آن را نشان می دهد۰
شایان ذکر است این جشن در پیش از اسلام، به نام «جشن سوری» معروف بوده است و در سراسر ایران بطور پررنگ و جمعی، صورت میگرفته است اما بعدها این جشن پیش از نوروز، بنا به علل نامعلوم و دقیق، به روز
چهارشنبه میافتد و در برخی از جاها رنگ اسلامی و نیمه اسلامی به خود می گیرد و حتی بعد از اسلام هم، سند متقنی وجود دارد که در خارج از ایران انجام میشده است و به گفته استاد برجسته فرهنگ، اسطوره و تاریخ، مرحوم «مهرداد بهار»، در بغداد آتشهای وسیعی روشن میکردند و این جشن را با عنوانهای مختلف، حفظ و نگهداری می کردند۰
واژه «سوری» نه به معنی جشن و سور، بلکه به معنی «سرخ» است، جشن سرخ کمک به گرم شدن خورشید است، ما از روی آتش می پریم تا سرمای زمستان را -که به نوعی مرگ جهان تصور می شود- از خودمان دور کنیم و با سرخی آتش، زندگی دوبارهای پیدا کنیم، که لباس سرخ حاجی فیروز و ۰۰۰، خود حاکی از آن است۰
نقش ِ
چهارشنبه، نوعی نماد است و احتمالا مربوط به چهار فصل سال و پایان آن است، که با برپایی آتش و پریدن از روی آن، می خواهند گرفتاری و بدبختی ها را دور بریزند و نو شوند.
پس جشن سوری، قبل از اسلام بوده و زمانش، چند روز قبل از پایان سال بوده است و
چهارشنبه، بعد از اسلام به آن اضافه شده و در هر منطقهای، ویژگیهایی به آن افزودهاند، مثل مازندران، که «آش گزنه» را علاوه بر آتش، به این جشن، پیوند زدهاند و توزیع و خوردن جمعی آن، بر زیبایی جشن سوری، لذتی دوچندان بخشیده است.
۲۳ اسفند ۱۴۰۱
#منصور_جعفری 🌺🌸🌹🌷🆔 @Haavest