یادداشت‌ها:
۱. کرامتی.یونس(۱۳۸۳ب)، 《پزشکی اسلامی: کاربرد واژگان فارسی در پزشکی دوره‌ی اسلامی》، دائره‌المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران: مرکز دائره‌المعارف بزرگ اسلامی، ج ۱۳، ص ۶۵۸_۶۵۹.

۲. برای نمونه:

رازی.محمد بن زکریّا(۱۳۷۴_۱۳۹۰ ه)، الحاوی فی الطّب، حیدرآباد دکن، ج ۳، ص ۱۶۳، ج ۱۱: ص ۸۲؛
ابن‌سینا.علی بن حسین(۱۲۹۴)، القانون، ج ۳، یولاق، ص ۲۱۰؛ کرامتی.یونس(۱۳۸۳ب)، ص ۶۵۹.

۳. رهاوی.اسحاق بن علی(۱۹۸۵ م)، ادب الطبیب، چاپ عکسی از نسخه‌ی خطی کتابخانه‌ی سلیمیه‌ی ترکیه، ش ۱۶۵۸، چاپ فؤاد سزگین، فرانکفورت، ص ۲۰۸.
۴. مثلا: رازی، ۱۳۷۴_۱۳۹۰ ه، ج ۱، ص ۲۵۰؛ ابن‌سینا، ۱۲۹۴ ه، ج ۱، ص ۴، ج ۳، ص ۱۸۶، کرامتی، ۱۳۸۳ب، ص ۶۵۹.
۵. رازی، ۱۳۷۴_۱۳۹۰ ه، ج ۱، ص ۱۶، ۲۱؛ ج ۳، ص ۲۰۶، ابن‌سینا، ۱۲۹۴ ه، ج ۱: ص ۱۶۲، ۱۹۲، کرامتی، ۱۳۸۳ب، ص ۶۵۹.
۶. کرامتی، ۱۳۸۳ب، ص ۶۵۹.
۷. ترزی‌‌اوغلو.ارسلان(۱۳۷۹)،《بیمارستان》، دانشنامه‌ی جهان اسلام، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران: بنیاد دائره‌المعارف اسلامی، ج ۵، ص ۲۸۰_۲۸۱.
۸. امام‌شوشتری.سید محمد علی(۱۳۵۳)،《دانشگاه شاپور گرد》، دوازده مقاله‌ی تاریخی، به کوشش یحیی شهیدی، تهران: چاپخانه‌ی ارتش، ص ۲۸۰ و ۲۸۱.

بن‌مایه: جلیلیان.شهرام، تاریخ جُندی‌شاپور، اهواز، انتشارات دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، چاپ دوم ۱۳۹۴، رویه‌ی ۵۷_۵۹