من زنده بودم اما انگار مرده بودم
از بس که روزها را با شب شمرده بودم
یک عمر دور و تنها، تنها به جرم این که
او سرسپرده میخواست، من دلسپرده بودم
یک عمر میشد آری در ذرهای بگنجم
از بس که خویشتن را در خود فشرده بودم
در آن هوای دلگیر وقتی غروب میشد
گویی به جای خورشید من زخم خورده بودم
وقتی غروب میشد... وقتی غروب میشد...
کاش آن غروبها را از یاد برده بودم
#محمدعلی_بهمنی (۱۴۰۳-۱۳۲۱)
🥀با نهایت تأسف، درگذشت
محمدعلی بهمنی، غزلسرای شهیر معاصر را به جامعهی ادبی ایران و دوستاران وی تسلیت میگوییم.
We are Art Research Society.
✌️🏻🍀Join us:
@ars_ikiu