مصاحبه پالیزدار در مورد فساد را گوش کردم. درست است که به حجم و‌ عمق زیاد فساد در مقامات بالا اشاره کرد اما اینها هیچ ارزشی ندارد. پرداختن به موارد بالا کشیدن زمین و‌ کارخانه و ارز و… بجای پرداختن به ساز و کار فاسدی که زمینه این مفاسد را فراهم می‌کند یعنی تقلیل مساله فساد سیستماتیک. متهم ردیف اول فساد سیستماتیک در ایران، چای دبش نیست بلکه ارز جهانگیری است. مبارزه واقعی با فساد یعنی تک‌نرخی کردن ارز، شناور سازی قیمت انرژی و‌ مواخذه روسای دولت‌ها و وزرای وزارتخانه‌ها و نمایندگان مجلس و… وگرنه این دزدبگیری در ساختار فاسد یعنی محافظت از اموال دزدهای اصلی در مقابل دست درازی دله‌دزدها. https://youtu.be/yVDUT2ZQsLQ?si=LlV5-4EFoAWyOvVY