کانال فرهنگیان البرز

✅ #آموزش_حقوقی

📍 #بخش۹

🔺برای اثبات وقوع عمل مجرمانه و نسبت دادن آن به متهم باید دلایلی توسط مرجع تحقیق ارائه و در جریان تحقیق و رسیدگی مورد بررسی و بحث قرار گیرند.

در حقوق ایران این دلایل شامل #اقرار، #شهادت و #علم_قاضی است. #امارات قضایی یعنی وقایعی که در نظر قاضی می‌توانند نشانه وقوع یا عدم وقوع امری باشند نیز می‌توانند مورد استناد قاضی برای صدور حکم باشند.
مواردی چون صدای ضبط شده، فیلم، عکس، نتایج تست‌ها و... همگی از جمله امارات قضایی هستند. ارزش این موارد بسته به نظر بازجو و قاضی دارد. فیلم، عکس و صدای ضبط شده در حال حاضر با توجه به اینکه نسبت دادن آن به فرد، قابل اثبات نیست از امارات قوی محسوب نمی‌شوند و متهم به راحتی می‌تواند منکر ارتباط خود با آن‌ها شود. به طور نمونه حتی اگر عکس یا فیلم فردی به طور واضح در تجمعات وجود داشت متهم می‌تواند از پذیرفتن آن که عکس مطرح شده از او است خودداری کند به‌خصوص اینکه ساختن عکس یا فیلم‌های ساختگی با استفاده از فوتوشاپ یا سایر نرم‌افزارها بسیار راحت است در این صورت دادگاه برای محکومیت متهم باید در کنار عکس و فیلم، دلایل دیگری هم داشته باشد. مثلاً عکس همراه با دوستان یا خانواده فرد بوده یا در وسایل و یا کامپیوتر شخصی متهم پیدا شده باشد.
مطالب مربوط در ایمیل یا فیس‌بوک افراد از مواردی است که در حال حاضر در دادگاه انقلاب مورد استناد دادگاه‌ها قرار می‌گیرد. برای این منظور اولاً دادگاه باید ثابت کند ایمیل یا صفحه مربوطه در شبکه‌های اجتماعی و یا کامنت، متعلق به متهم است و ثانیاً اظهارات بیان شده در این موارد جنبه‌ی مجرمانه دارد. همچنین با توجه به آن که امکان هک کردن ایمیل و ورود به ایمیل دیگر افراد وجود دارد باید ثابت کنند مطلب مذکور را متهم شخصاً نوشته است. چه بسا افراد دیگر با اطلاع از پسورد شخصی بتوانند وارد ایمیل، فیس‌بوک، تلگرام و دیگر ارتباطات الکترونیکی فرد شده و مطلبی را بنویسند که او قبول نداشته و اصلاً از آن اطلاع ندارد.
در پرونده‌های صنفی، سیاسی صدور حکم‌های محکومیت اغلب با استفاده از اظهارات خود متهم در طول تحقیقات و یا اظهارات دیگران صورت می‌گیرد. بنابراین متهم با اطلاع از حدود جرائم امنیتی باید در کمال دقت به سؤالات پاسخ بگوید. برخلاف قانون، در جرائم امنیتی یافتن دلیل محکومیت پس از جلب یا احضار متهم آغاز می شود. این روند که در جامعه به پرونده‌سازی موسوم است با اظهارات و اطلاعاتی که خود متهم می‌دهد دلایل علیه وی جمع‌آوری می‌شود.

#اگاهی_دانایی
#آشنایی_با_حقوق_خود


🔸🔸🔸


https://t.center/k_F_ALBORZ

✅ #آموزش_حقوقی

📍#بخش۸


🔺آیا هنگام بازجویی می‌شود درخواست کرد که چشم‌بند به چشم و رو به دیوار نباشد و با بازجو رو در رو صحبت کرد؟

ماده یکم کنوانسیون منع شکنجه سازمان ملل متحد هر عملی را که با هدف کسب اطلاعات یا اعتراف‌گیری از فرد یا شخص دیگری یا ارعاب و تهدید، درد و رنج شدید جسمانی یا روحی بر فرد اعمال کند شکنجه می‌داند.

طبق قانون اساسی ایران هرگونه تهدید یا شکنجه متهم و اجبار او برای گرفتن اقرار یا کسب اطلاع ممنوع است.

کسانی که با تحت فشار گذاردن متهم یا دیگری او را وادار به اقرار علیه خود یا شهادت علیه دیگری می‌کنند مجرم تلقی شده و قابل تعقیب و مجازات هستند. تحقیقاتی که از طریق شکنجه به‌دست آید اعتبار قانونی ندارد و قاضی نمی‌تواند در هنگام صدور رای به آن‌ها توجه کند. برای این موضوع متهم باید ثابت کند که تحت فشار و شکنجه بوده است.
از جمله مواردی که طبق قانون از موارد آزار و اذیت متهم و شکنجه محسوب و ممنوع شده‌اند موارد زیر می‌باشد:

زدن چشم‌بند، دستبند و پابند یا سایر رفتارهای تحقیرآمیز نسبت به متهم، پوشاندن صورت یا نشستن مامور تحقیق پشت سر متهم در هنگام تحقیق و بازجویی، بردن متهمان به اماکن نامعلوم، بازجویی متناوب یا بازجویی در شب، کنجکاوی در اسرار شخصی و خانوادگی و سؤال کردن از گناهان گذشته افراد و پرداختن به موضوعاتی که موجب فشار روانی به شخص متهم و مظنون گردد وهیچ گونه تأثیری در موضوع اتهام شخص ندارد. نگهداری متهم در سلول انفرادی در متون قانونی ایران اجازه نگهداری متهم در سلول انفرادی صرفاً در آیین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها واقدامات تأمینی و تربیتی و به عنوان آخرین روش تنبیهی در مقابل تخلفات انضباطی زندانی پیش‌بینی شده است. نگهداری متهمین یا زندانیان در سلول انفرادی فقط به حکم شورای طبقه‌بندی زندان و حداکثر به مدت ۲۰ روز قابل اعمال است. غیر از این موارد، حبس بازداشت شدگان در سلول انفرادی کاملاً غیرقانونی است. در مورد شکنجه هرگز نباید سکوت کرد و به هر نحو ممکن باید در مورد آن اطلاع‌رسانی کرد. چنان‌چه راهکار اعتراض و طرح شکایت قانونی برای متهم بسته شده باشد، از هر روش ممکن باید نسبت به آن اعتراض کند. تحمل شکنجه‌های اولیه چون ضرب و شتم‌های سبک می‌تواند منجر به تشدید آن‌ها و حتی منجر به مرگ متهم شود. در مواردی که شکنجه موجب آسیب جسمی و روحی مشخص شود بهتر است متهم در اعزام به پزشکی قانونی و حتی پزشک زندان برای ثبت آسیب وارد شده اصرار کند. در اغلب موارد ادعای متهم که اظهاراتش ناشی از فشار و شکنجه در مرحله تحقیقات بوده توسط دادگاه‌ها پذیرفته نمی‌شود مگر آن‌که دلایل واضح بر مدعای خود داشته باشد. این در حالی است که طبق موازین بین‌المللی حقوق بشر، صرف ادعای زندانی برای اینکه شکنجه شده است به خصوص اگر با اوضاع و احوال حاکم بر قضیه تطابق داشته باشد مورد پذیرش واقع می‌شود و از او مدرک و دلیل برای اثبات ادعای شکنجه نمی‌خواهند.





#اگاهی_دانایی

#آشنایی_با_حقوق_خود

🔸🔸🔸

https://t.center/k_F_ALBORZ