📝 #فقر مطلق و نسبی در
#ایران ✍️ دکتر
#پرویز_پیران@IRANSOCIOLOGY▪️در مورد
#فقر مطلق و نسبی در
#ایران حرف و حدیث بسیار است، بر پایه آمارهای رسمی افراد زیر خط فقر در
ایران در سال ۱۹۹۶ برابر ۵۳% ، و برای سال ۲۰۰۲ معادل ۴۰% و برای سال ۲۰۰۷ ۱۸% بوده است ، به هر تقدیر مرکز آمار
ایران در تاریخ ۸ خرداد ۱۳۸۹ اعلام داشته است که ده میلیون نفر از جمعیت
ایران زیر خط فقر مطلق و ۳۰ میلیون نفر دچار فقر نسبی هستند، در همان حال به تاریخ ۱۴ اسفند ۱۳۹۰ منابع مستقل سخن از زیر خط فقر بودن ۴۵% تا ۵۵% جمعیت شهری
ایران به میان آورده اند ، که قطعاً با زیاد شماری همراه است، حتا اگر رقم کم شماری رسمی ملاک قرار گیرد ، ضرورت مداخله فوری آشکار میشود ، زیرا حتا بر پایه رقم رسمی ده میلیون نفر یعنی ۲/۵ میلیون خانواده در شرایط فقر مطلق زندگی می کنند ، چنین رقمی خود عامل مهم آسیبهای اجتماعی به ویژه دزدی، فحشا، کار
#کودکان، کودکان خیابانی، طلاق، فروش مواد مخدر و اعتیاد میباشد، زیرا فقر مطلق برای در صدی چارهای نمیگذارد مگر آنکه به نحوی و از هر راهی از نابودی فرد و خانواده جلوگیری کنند.
▪️با توجه با مطلب یاد شده ، توضیح چند نکته کلیدی برای درک رابطه فقر و معضلات سرپناه، بهداشت، تحصیل، تأمین اجتماعی، احساس امنیت و....ضروری است، فقر پدیده تازهای نیست، اگر چنین ادعای صحیح باشد، میتوان پرسید که از چه روی در جهان از حدود دو قرن پیش تا کنون و در
ایران در چهار دههٔ اخیر مساله فقر پیچیده، در هم تنیده و شدید تر گردیده است.
▪️پاسخ به این پرسش و دهها پرسش مشابه در گرو معرفی نظام سرمایه داری، منطق درونی آن و تحولاتی است که این نظام از سر گذرانده است، منطق درونی سرمایه داری عبارت است از انباشت دم افزون سرمایه برای سرمایه گذاری مجدد تا بی نهایت ، این منطق گسترش شبانه روزی سرمایه داری را الزامی میکند ، گسترش جئوگرافی (سرمایه دار شدن غرب و ادغام سایر منطق جهان در نظام سرمایه داری، گر چه به شکل سرمایه داری حاشیهای) ، گسترش تولید چه از جهت کمی، چه از نظر تنوع، گسترش نیازها به صدها شکل و با صدها طرفند از ویژگیهای نظام سرمایه داری است.
▪️چنانچه با تحولات درونی سرمایه داری توجه شود به خوبی گسترش دائمی نظام در تمامی جهات روشن میگردد، در قرن شانزدهم سرمایه داری تجاری میدان دار است، در این دوره استعمار علنی امکان انتقال ثروتی کم نظیری را به اروپا یه غربی و به ویژه انگلستان فراهم میاورد، چنان ثروت باور نکردنی، نهاد اولیه صنعتی شدن تلقی می شود و پس از سرمایه گذاری آن ثروت و وقوع انقلاب صنعتی اول و دوم ، سرمایه داری صنعتی به دنیا میاید.
سرمایه داری صنعتی با معرفی خط تولید، تولید انبوه را ممکن میکند ، با تولید انبوه کالا با هر ترفندی باید مصرف نیز متنوع، در تمامی زمینهها، انبوه و در سطح جهان همه گیر شود ، لذا تحولات جهانی که بر اساس تمثیلی از انقلاب فرانسه و گروه بندیهای اجتماعی آن جهان سوم خوانده شده است، نیز باید ظاهری سرمایه داران به خود گیرد، تا مردم انبوه جهان سوم نیز به سپاه مصرف به پیوندند، اما خیلی زود مشخص میگردد که سرمایه داری به عنوان پویاترین نظام شناخته شده بشر که دستاوردهایش رنج در صدی از آدمیان(سرمایه دارن) را برای همیشه خاتمه داده و می دهد، نظامی است بحران زا، کلید بحران و راه حل آن نیز انباشت دائمی سرمایه و وارد کردن سرمایه انباشته شده برای انباشت بیشتر دائمی میباشد.
▪️بیهوده نیست که یکی از متفکران " مارکس " گفته است " انباشت کن، انباشت کن، این است موسی، این است تمام پیامبران "، اما انباشت به عنوان راه حل، خود در تمامی مقاطع به عنوان عامل بحران، رکود و خطر ورشکستگی ظاهر میشود، لذا
#سرمایه_داری صنعتی نیز برای از بین بردن تولید کنندگان کوچک و شکل دادن به امپراتوری مانند آنچه در بخش نفت به امپراتوری گربههای چاق یا هفت خواهران معروف است، باید قدرت انحصاری تعیین قیمت را به کفّ آورد و به سمت سرمایه داری انحصاری حرکت کند، در سه دههٔ اخیر نیز باز هم به دلیل بحرانهای سرمایه داری، این نظام مجبور به دگرگون شدن گشته و سرمایه داری کازینویی یا قماری به دنیا آمده است.
منبع : کانال جامعه شناسی
@jamiatdefaa.