دکتر پزشکیان و محیط‌زیست علیرضا افشاری دبیر دیده‌بان یادگارهای فرهنگی و طبیعی ایران خانم دکتر شینا انصاری مدیریت کمیته‌ی محیط‌زیست ستاد دکتر پزشکیان را بر عهده دارد. دوستانِ کنشگرِ محیط‌زیستی که با او در نشست‌هایی بودند از او به نیکی و دلسوزی یاد می‌کنند. دوست عزیزم مهندس محمد درویش هم برخی مطالبات محیط‌زیستی را با این کمیته در میان گذاشته است. امروز عصر هم این کمیته در ستاد یادشده نشستی دارد و بر همین پایه، خانم انصاری از کنشگران خواسته تا بیایند و خواست‌های‌شان را با کمیته در میان بگذارند تا این فرصت با حضور غیرمحیط‌زیستی‌ها از بین نرود. از این رو خواستم دو نکته را با دوستان، به‌ویژه خانم انصاری، در میان بگذارم و سپس درخواستی را طرح کنم. چرا که اگر ایشان چشم‌داشتی به پشتیبانیِ کنشگران و دوستداران محیط‌زیست دارد باید این گام‌ها را بردارد. نخست آن که، تا جایی که آگاهی دارم، مطالبات دوستان محیط‌زیستی از هنگام دولت‌های آقای روحانی تا انتخابات دهمین دوره‌ی مجلس شورای اسلامی که ما «پویش پاسداری از میراث فرهنگی و طبیعی» را به قصد پشتیبانی از نامزدهای مدافعِ میراث فرهنگی و محیط‌زیست و با محوریتِ کنشگران این دو حوزه شکل دادیم و خودم گرداننده‌ی نشستی در حوزه‌ی محیط‌زیست نزدِ نامزدهای جریان اصلاح‌طلبی بودم تغییری نکرده است، چرا که چیزی ــ به صورت ماندگار و نهادینه ــ درست نشده و خواست‌های آن‌هنگام هم‌چنان پابرجا هستند. از این رو، اگر واقعاً کمیته نسبت به دانستن و پی‌گیری‌شان علاقه‌مند باشد می‌تواند همان‌ها را پی‌گیری کند و نیازی به حضور کنشگران در نشستی انتخاباتی، که طبیعتاً تبلیغاتی است، نیست. دوم آن‌که روزهای تبلیغاتِ انتخاباتی صحنه‌ی ایجاد شور و هیجان و جذبِ عموم مردم است و نه نخبگان و کنشگران. در این روزها سخنان خوب و زیبا بسیار زده می‌شود، اما اینان به پیشینه‌ی افراد و جریان‌ها نگاه می‌کنند. مثلاً خوب است کمیته‌ی مزبور پیشینه‌ی آقای پزشکیان در مجلس شورای اسلامی را مروری کند و به ما بگوید چه گامی برای حوزه‌ی محیط‌زیست برداشته است؟ درست است که ایشان بیشتر در کمیسیون تخصصی «بهداشت و درمان» بوده اما در صحن با کدام موضوع محیط‌زیستی همراهی کرده، به‌ویژه آن که برای دوره‌ای نائب‌رییسِ مجلس هم بوده است و فراموش نکنیم که او جزو معدود نمایندگانی است که پنج دوره در مجلس بوده‌اند که زمان بسیار درازی است و نیز آن‌که موضوع محیط‌زیست موضوعی فرابخشی و حتا در زندگی «عینی» است و هر فرد علاقه‌مند و حتا دلسوز نسبت به وطن باید در این زمینه اقدامی کرده باشد. برای نمونه، خشک شدن دریاچه‌ی ارومیه یکی از بزرگ‌ترین اتفاق‌های دوران او و نیز معضلات محیط‌زیستیِ زمانه‌ی ما بود که حتماً باید واکنشی داشته باشد (تا جایی که به خاطر دارم تنها نگرانِ ستاد احیای دریاچه و نه خودِ آن بوده است). حتا اگر ایشان نگاهی به زیست‌بومِ پیرامونِ خودشان داشته باشند باید در هنگام ریاست‌شان بر دانشگاه علوم پزشکی تبریز و یا وزارت «بهداشت، درمان و آموزش پزشکی» هم نمودهایی از این حس مسؤولیت را ببینیم. امیدوارم که چنین نباشد که ایشان کوچک‌ترین واکنشی در حوزه‌ی محیط‌زیست نداشته باشد و نسبت به اصل پنجاهم قانون اساسی هم کاری نکرده و در سال‌های نمایندگی‌اش قدمی برای بهبود یا دفاع از محیط‌زیست برنداشته باشد. دنباله‌ی یادداشت 👇 @didehbaanzistboom