« در جوامع قبیلهای، آنچه بیشتر از قانون اهمیت دارد روابط و مناسبات قبیلهای است، یعنی در این جامعه نوعی خویشاوندسالاری حاکم است.
در چنین شرایطی، شایستهسالاری به محاق میرود.
یکی از پژوهشگران ایرانی در کتابش نشان داده است که بسیاری از روابط قدرت کشور ما نیز در داخل خانوادههای مشخصی هستند. البته حاکمیت هم یکدست نیست و حرکت به سمت حاکمیت شایستهسالاری میتواند اتفاق بیفتد.»
الحَمرا یک مجموعه کاخ و قلعه است که مشرف بر شهر گِرانادا در اسپانیا واقع شده و به عنوان یکی از شاخصترین نمونههای هنر شمال آفریقا (عرب) شناخته میشود.
این کاخ یکی از معروفترین بناهای معماری ایرانی با رویکرد اسلامی و یکی از بهترین کاخهای حفظ شده در تاریخ جهان اسلام بهشمار میآید. علاوه بر این که شامل نمونههای قابل توجهی از معماری رنسانس اسپانیا است.
محمد اول بن الاحمر، اولین امیر دودمان نصریان و بنیانگذار امارت غرناطه، آخرین ایالت مسلمان اندلس، آغاز شد.
این بنا بر روی تپه سابیکا، برآمدگی سیرا نوادا که محل قلعههای قبلی و کاخ قرن یازدهمی ساموئل ابن نغریله بود، ساخته شد.
بعدها حاکمان نصری بهطور مداوم ایم محوطه را تغییر دادند. مهمترین ساخت و ساز که بیشتر به کاخهای سلطنتی ویژگی امروزی آنها را بخشید، در قرن چهاردهم در زمان سلطنت یوسف اول و محمد پنجم صورت گرفت.
فیلمی تاریخی از مراسم تشییع جنازه شهدای باز پس گیری جزایر تنب بزرگ و کوچک و ابوموسی در سال 1350.... اسامی شهدا : شهید سروان رضا سوزنچی کاشانی... شهید مهناوی یکم حبیب سولکی کهریزی .... و شهید ناوی آیتالله خانی تشییع پیکر پاک این شهدا ، با حضور باشکوه مردم و مقامات لشکری و کشوری در 11 آذر ماه ۱۳۵۰ خورشیدی انجام شد... وقتی فرمانده نیروها به جزیره تنب بزرگ وارد شد، با بلندگو به شرطهها و ساکنان جزیره، ابلاغ شد که آنها در امنیت کامل هستند. تعدادی از شرطهها با بلندکردن هر دو دست از پاسگاه خارج شدند و فرمانده سوزنچی، به همراه سه نفر دیگر به جلو حرکت کردند. اما با صدای رگبار مسلسل فرمانده سوزنچی، مهناوی یکم حبیب کهریزی و ناوی آیت خانی همان جا به شهادت رسیدند. بعد از زدوخوردی که در ادامه بین نیروهای ایرانی و اشغالگران پیش آمد، پرچم ایران بر جزیره نصب شد تا دوباره پس از قریب ۸۰ سال، این جزایر، تحت حاکمیتِ برحق ایران قراربگیرد... #تاریخ_معاصرایران