انجمن آنتی‌تئیست‌های ایران
#توتالیتاریسم
Канал
Иран
853
подписчика
1,4 тыс.
фото
283
видео
1,64 тыс.
ссылок
بر چرخ پادشاهی‌عالم کسی نبود
انسان که سجده‌کرد، خدا آفریده‌شد
☆ آرشیو
@UnbelieversLectures
☆ کتابخانه‌انجمن
@ir_antitheists_Library
☆ ربات انجمن
@anti_theistsBot
☆ گروه انجمن
@iranian_antitheists_group
☆ وبلاگ رسمی انجمن
tiny.cc/anti-theists
انجمن آنتے‌تئیست‌های ایران
#توتالیتاریسم
این دگرگونی را افزون بر سوتغذیه و فقر و گرسنگی شدید و گسترده در جامعه کره‌شمالی میتوان با برخی شواهد دیگر هم نشان داد. تمکین پیونگ یانگ به خواست جهانی و واگذار کردن برنامه هسته‌ای پیشرفته‌اش در قبال دریافت کمک ناچیزی به مبلغ ۴۰۰ میلیون دلار از آن جمله است. همچنین درآمد سرانه ۹۰۰ دلاری (در مقایسه با درآمد سرانه ۲۱ هزار دلاری کره‌جنوبی)، صادرات ۱۹ میلیارد دلاری (در مقایسه با صادرات ۲۹۰ میلیارد دلاری کره‌جنوبی) و تولید ناخالص داخلی ۴۰ میلیارد دلاری (در مقایسه با تولید ناخالص داخلی ۹۶۵ میلیارد دلاری کره‌جنوبی) دیگر شواهد قابل ذکر هستند. این وضع خروجی طبیعی و نتیجه بدیهی نظام توتالیتری است که شهروند مستقل نمی‌شناسد، خواست و اراده طبقه حاکم را با خشونت و تهدید و سرکوب تحمیل می‌کند و با تبلیغ و خدعه و فریب از رسانه‌های رسمی، ترویج می‌کند، ضمن اینکه ایدئولوژی رسمی را از طریق نهادهای آموزشی رسمی ترویج می‌کند
در برابر چنین وضعی افراد، گریزی جز ابزار شدن و تمکین کردن ندارند در غیر اینصورت غیرخودی و دشمن و بیگانه محسوب و طرد و تهدید و منفعل می‌شوند. این وضع رایج در نظام‌های توتالیتر - در اشکال گوناگون آن - است، آنچنان که به تعبیر دقیق یکی از اندیشمندان مکتب انتقادی، حتی در سرمایه‌داری دولتی در شکل توتالیتری آن دولت ابزار قدرت گروه حاکم جدیدی است که در نتیجه ادغام قدرتمندترین گروه‌های ذی‌نفع و صاحبان منافع، مقامات و کارمندان عالیرتبه در بخش‌های مدیریت صنعتی و تجاری، اقشار ممتاز بوروکراسی دولتی (از جمله نیروهای نظامی) و شخصیت‌های برجسته حزب پیروز سر برآورده است. هرکسی که به این گروه تعلق نداشته باشد، شی‌ای تحت‌سلطه‌صرف بیش نیست
در مجموع میتوان این شیوه را با ترسیم یک مثلث به شکلی واضح توضیح داد:
قاعده این مثلث را شرایط این حکومت می‌نامیم و شامل این مختصات است ایجاد رعب و وحشت در جامعه از طریق ترور یا حذف مخالفین – حضور فیزیکی اشخاص در صحنه های مختلفی که از جانب حکومتگران برپا میشود مانند راهپیمایی‌ها، میتینگ‌ها ، برنامه‌های مختلف اجتماعی، برپایی آیین‌های سنتی و سیاسی و حتی انتخابات فرمایشی یا رجوع به همه‌پرسی برای مناسبت‌های مختلف سیاسی و غیره و نیز آئین‌های مذهبی که حاوی القا و توجیه نظام برای آحاد جامعه هست
بطور کلی هر اقدامی که به طور مستقیم یا غیر مستقیم به مردم این وضعیت حاکم را توجیه و برای حکومت مشروعیت سیاسی کسب نماید ممکن است که از جانب بازیگران سیاسی تجویز شود
ویژگی‌های این شیوه نیز در همان مثلث چنین می‌تواند باشد که قسمت میانی مثلث را تا نوک هرم آن به ویژگی‌ها اختصاص می‌دهیم و قسمت پائین آن عبارت خواهد بود از حزب‌واحد و بالاتر از آن ایدئولوژی‌واحد و در نهایت قسمت نوک هرم نیز مختص رهبر واحد خواهد بود
در مجموع، نظام‌های توتالیتر می‌کوشند ایدئولوژی خود را بر واقعیت تحمیل کنند و بر مبنای آن (ایدئولوژی‌رسمی) در همه حوزه‌ها مداخله نمایند. این ایدئولوژی کل‌گرا، مجموعه‌ای از عقاید سیاسی - مذهبی فراگیر است که همه می‌باید به آن وفادار باشند طبق این ایدئولوژی فراگیر، نظام توتالیتر در همه حوزه‌های زندگی فرد و جامعه دخالت می‌کند. اینچنین، عملا حوزه‌های خصوصی و غیرسیاسی زندگی، نابود میشود، اتفاقی که از منظر همان ایدئولوژی به وقوع می‌پیوندد. نتیجه، فقدان تنوع عقیده ها و سلایق و شیوه‌های زندگی و سرکوب دگراندیشان و صاحبان نظر مستقل است
این گونه مواجهه انتقادی با نظام های توتالیتر و تلاش برای رهایی از سلطه به گونه‌ای خودآگاه، اهمیت مضاعف می‌یابد. قربانیان توتالیتاریسم گریزی جز مواجهه با فرهنگ تک‌ساحتی که از طریق رسانه‌های گروهی نظام تمامیت‌خواه تبلیغ و اعمال می شود، با اتکا به خودآگاهی ندارند. #آزادی گوهر گرانقدری میشود که برای رعایت شأن انسان و احیای حقوق فرد نیازمند پیگیری جدی و باسماجت است. نباید از یاد برد که قدرت نظام توتالیتر در فریب اذهان انسان‌ها نهفته است و لذا آزادی اجتماعی از اندیشه و تفکر روشنگرانه جدایی ناپذیر می‌نماید
نمونه منسوخه این شیوه حکومت، روسیه‌کمونیستی قبلی بود که این مختصات را میتوان با آن تطبیق کرد و حکومت کره‌شمالی و رژیم ایران را نیز در حال‌حاضر میتوان جزو نظام‌های توتالیتر نامید
MᴀʜʏᴀʀHɪᴛᴄʜ
ᴊσɪη υѕ ☞ @iranian_antitheists
#توتالیتاریسم
این دگرگونی را افزون بر سوتغذیه و فقر و گرسنگی شدید و گسترده در جامعه کره‌شمالی میتوان با برخی شواهد دیگر هم نشان داد. تمکین پیونگ یانگ به خواست جهانی و واگذار کردن برنامه هسته‌ای پیشرفته‌اش در قبال دریافت کمک ناچیزی به مبلغ ۴۰۰ میلیون دلار از آن جمله است. همچنین درآمد سرانه ۹۰۰ دلاری (در مقایسه با درآمد سرانه ۲۱ هزار دلاری کره‌جنوبی)، صادرات ۱۹ میلیارد دلاری (در مقایسه با صادرات ۲۹۰ میلیارد دلاری کره‌جنوبی) و تولید ناخالص داخلی ۴۰ میلیارد دلاری (در مقایسه با تولید ناخالص داخلی ۹۶۵ میلیارد دلاری کره‌جنوبی) دیگر شواهد قابل ذکر هستند. این وضع خروجی طبیعی و نتیجه بدیهی نظام توتالیتری است که شهروند مستقل نمی‌شناسد، خواست و اراده طبقه حاکم را با خشونت و تهدید و سرکوب تحمیل می‌کند و با تبلیغ و خدعه و فریب از رسانه‌های رسمی، ترویج می‌کند، ضمن اینکه ایدئولوژی رسمی را از طریق نهادهای آموزشی رسمی ترویج می‌کند
در برابر چنین وضعی افراد، گریزی جز ابزار شدن و تمکین کردن ندارند در غیر اینصورت غیرخودی و دشمن و بیگانه محسوب و طرد و تهدید و منفعل می‌شوند. این وضع رایج در نظام‌های توتالیتر - در اشکال گوناگون آن - است، آنچنان که به تعبیر دقیق یکی از اندیشمندان مکتب انتقادی، حتی در سرمایه‌داری دولتی در شکل توتالیتری آن دولت ابزار قدرت گروه حاکم جدیدی است که در نتیجه ادغام قدرتمندترین گروه‌های ذی‌نفع و صاحبان منافع، مقامات و کارمندان عالیرتبه در بخش‌های مدیریت صنعتی و تجاری، اقشار ممتاز بوروکراسی دولتی (از جمله نیروهای نظامی) و شخصیت‌های برجسته حزب پیروز سر برآورده است. هرکسی که به این گروه تعلق نداشته باشد، شی‌ای تحت‌سلطه‌صرف بیش نیست
در مجموع میتوان این شیوه را با ترسیم یک مثلث به شکلی واضح توضیح داد:
قاعده این مثلث را شرایط این حکومت می‌نامیم و شامل این مختصات است ایجاد رعب و وحشت در جامعه از طریق ترور یا حذف مخالفین – حضور فیزیکی اشخاص در صحنه های مختلفی که از جانب حکومتگران برپا میشود مانند راهپیمایی‌ها، میتینگ‌ها ، برنامه‌های مختلف اجتماعی، برپایی آیین‌های سنتی و سیاسی و حتی انتخابات فرمایشی یا رجوع به همه‌پرسی برای مناسبت‌های مختلف سیاسی و غیره و نیز آئین‌های مذهبی که حاوی القا و توجیه نظام برای آحاد جامعه هست
بطور کلی هر اقدامی که به طور مستقیم یا غیر مستقیم به مردم این وضعیت حاکم را توجیه و برای حکومت مشروعیت سیاسی کسب نماید ممکن است که از جانب بازیگران سیاسی تجویز شود
ویژگی‌های این شیوه نیز در همان مثلث چنین می‌تواند باشد که قسمت میانی مثلث را تا نوک هرم آن به ویژگی‌ها اختصاص می‌دهیم و قسمت پائین آن عبارت خواهد بود از حزب‌واحد و بالاتر از آن ایدئولوژی‌واحد و در نهایت قسمت نوک هرم نیز مختص رهبر واحد خواهد بود
در مجموع، نظام‌های توتالیتر می‌کوشند ایدئولوژی خود را بر واقعیت تحمیل کنند و بر مبنای آن (ایدئولوژی‌رسمی) در همه حوزه‌ها مداخله نمایند. این ایدئولوژی کل‌گرا، مجموعه‌ای از عقاید سیاسی - مذهبی فراگیر است که همه می‌باید به آن وفادار باشند طبق این ایدئولوژی فراگیر، نظام توتالیتر در همه حوزه‌های زندگی فرد و جامعه دخالت می‌کند. اینچنین، عملا حوزه‌های خصوصی و غیرسیاسی زندگی، نابود میشود، اتفاقی که از منظر همان ایدئولوژی به وقوع می‌پیوندد. نتیجه، فقدان تنوع عقیده ها و سلایق و شیوه‌های زندگی و سرکوب دگراندیشان و صاحبان نظر مستقل است
این گونه مواجهه انتقادی با نظام های توتالیتر و تلاش برای رهایی از سلطه به گونه‌ای خودآگاه، اهمیت مضاعف می‌یابد. قربانیان توتالیتاریسم گریزی جز مواجهه با فرهنگ تک‌ساحتی که از طریق رسانه‌های گروهی نظام تمامیت‌خواه تبلیغ و اعمال می شود، با اتکا به خودآگاهی ندارند. #آزادی گوهر گرانقدری میشود که برای رعایت شأن انسان و احیای حقوق فرد نیازمند پیگیری جدی و باسماجت است. نباید از یاد برد که قدرت نظام توتالیتر در فریب اذهان انسان‌ها نهفته است و لذا آزادی اجتماعی از اندیشه و تفکر روشنگرانه جدایی ناپذیر می‌نماید
نمونه منسوخه این شیوه حکومت، روسیه‌کمونیستی قبلی بود که این مختصات را میتوان با آن تطبیق کرد و حکومت کره‌شمالی و رژیم ایران را نیز در حال‌حاضر میتوان جزو نظام‌های توتالیتر نامید
MᴀʜʏᴀʀHɪᴛᴄʜ
ᴊσɪη υѕ ☞ @iranian_antitheists
انجمن آنتے‌تئیست‌های ایران
#توتالیتاریسم
#توتالیتاریسم، با استبداد و اقتدارگرایی و دیکتاتوری سنتی، تفاوت دارد، چرا که دولت‌توتالیتر طالب #قدرت‌تام از طریق سیاسی و ایدئولوژیک‌کردن تمامی جنبه‌های حیات‌اجتماعی و شخصی است. اینگونه، #توتالیتاریسم، متضمن الغای آشکار جامعه‌مدنی و زندگی خصوصی است
دوره‌های حکومت #هیتلر در آلمان، #موسولینی در ایتالیا، #استالین در شوروی و #پل‌پت در کامبوج را به عنوان نمونه‌های ناب #توتالیتاریسم میتوان ذکر کرد. اینها، به تعبیری صور جناح‌های راست و چپ نظام‌های توتالیتر محسوب می‌شوند
برخی از متفکران #مکتب‌فرانکفورت (به ویژه هربرت مارکوزه) در نقد نظام‌های لیبرالیستی، برای آن ویژگی‌های توتالیتری قائل شده‌اند. گفتنی است، کاربرد ویژگی های شاخص توتالیتاریسم - دستکاری وسیع در ایدئولوژی و استفاده از عامل ارعاب و سرکوب و تهدید - در اثر تکنولوژی نوین، تسهیل شده است. دولت های توتالیتر، بگونه‌ای مشخص و محسوس از رادیو، تلویزیون و سینما برای بسط تبلیغات به سود #توتالیتاریسم بهره برده‌اند و کنترل سیاسی را از طریق نظارت گسترده بر مردم غیرنظامی حفظ کرده اند، وظیفه‌ای که نیازمند یک نظام بسیار کارآمد برای جمع‌آوری اطلاعات و پردازش آنهاست.
آرمان‌توتالیتاریسم و هدف محوری آن، ایجاد یک انسان وفادار، ایثارگر و مطیع است، انسانی که آماده برای ترجیح دادن منافع رژیم بر منافع فردی باشد
رهبر در رژیم‌های توتالیتر، خواست‌مردم را، بدون در نظر گرفتن خواست مردم تعیین می‌کند. بی‌شک، سرکوب خشن سیاسی، در تمکین توده‌ها به توتالیتاریسم، نقشی ویژه ایفا می‌کند.گو اینکه مهمترین ابزار نظام توتالیتر، همان ایدئولوژی‌رسمی و فراگیر است که رابطه انسان را با واقعیت - و نیز حتی با خودش - مخدوش می‌کند. به تعبیری دولت توتالیتر، ویژگی‌های زندان، پادگان و گورستان را در خود جمع می کند.
تمامیت‌خواهی‌متمرکز به مثابه شدیدترین نوع نظام‌های توتالیتر تنها مشکل سرکوبگر نیست؛ #توتالیتاریسم عام پسند به عنوان نظامی غیرمتمرکز با سرکوبگری پراکنده و رهبریتی نه چندان مقتدر هم (که به هر دلیل مورد پذیرش توده نسبتا وسیعی قرار می گیرد) یکی دیگر از اشکال نظام‌های توتالیتر است
بدیهی است که جوامع و دولت‌های موجود در جهان را - که عناصر و عوامل موثری از نظام های توتالیتر در آنها یافت می شود - با توجه به میزان دوری و نزدیکی‌شان به محدوده توتالیتاریسم میتوان رده بندی و ارزیابی و مشخص کرد
اگرچه در عالم‌تخیل، دو اثر مشهور جرج‌اورول، مزرعه‌حیوانات و ۱۹۸۴، بهترین مثال‌ها برای نظام توتالیتر است، اما در جهان واقعی نیز نمونه‌های نزدیک به این رژیم‌ها قابل ردیابی‌اند
کره شمالی به ریاست‌جمهوری کیم جونگ‌ایل نمونه قابل توجهی است. او فراتر از رئیس‌جمهور، رهبر و پیشوای کره شمالی محسوب می شود، پیشوا در نظام های توتالیتر نقشی ویژه و اساسی دارد؛ اهمیت او تنها به اقتدار سیاسی‌اش محدود نمی شود، بلکه اهمیت آن شاید بیشتر به علت نقشی است که در تاثیر گذاری روانی بر توده‌ها و دادن هویت کاذب و القای ایدئولوژی‌رسمی و فراگیر ایفا می کند. نقشی که هیتلر در آلمان یا استالین در شوروی بر عهده داشتند، نیز قابل ذکر است.
بیهوده نیست که برادر رهبر کره کیم‌یونگ‌نام در مورد تولد کیم جونگ ایل می‌گوید، این ستاره تابناک، رخدادی نورانی است که آینده درخشان ما را تضمین و زندگی مردم کره شمالی را دگرگون می کند
#دارمه‌دارد
ᴊσɪη υѕ ☞ @iranian_antitheists
#توتالیتاریسم
#توتالیتاریسم، با استبداد و اقتدارگرایی و دیکتاتوری سنتی، تفاوت دارد، چرا که دولت‌توتالیتر طالب #قدرت‌تام از طریق سیاسی و ایدئولوژیک‌کردن تمامی جنبه‌های حیات‌اجتماعی و شخصی است. اینگونه، #توتالیتاریسم، متضمن الغای آشکار جامعه‌مدنی و زندگی خصوصی است
دوره‌های حکومت #هیتلر در آلمان، #موسولینی در ایتالیا، #استالین در شوروی و #پل‌پت در کامبوج را به عنوان نمونه‌های ناب #توتالیتاریسم میتوان ذکر کرد. اینها، به تعبیری صور جناح‌های راست و چپ نظام‌های توتالیتر محسوب می‌شوند
برخی از متفکران #مکتب‌فرانکفورت (به ویژه هربرت مارکوزه) در نقد نظام‌های لیبرالیستی، برای آن ویژگی‌های توتالیتری قائل شده‌اند. گفتنی است، کاربرد ویژگی های شاخص توتالیتاریسم - دستکاری وسیع در ایدئولوژی و استفاده از عامل ارعاب و سرکوب و تهدید - در اثر تکنولوژی نوین، تسهیل شده است. دولت های توتالیتر، بگونه‌ای مشخص و محسوس از رادیو، تلویزیون و سینما برای بسط تبلیغات به سود #توتالیتاریسم بهره برده‌اند و کنترل سیاسی را از طریق نظارت گسترده بر مردم غیرنظامی حفظ کرده اند، وظیفه‌ای که نیازمند یک نظام بسیار کارآمد برای جمع‌آوری اطلاعات و پردازش آنهاست.
آرمان‌توتالیتاریسم و هدف محوری آن، ایجاد یک انسان وفادار، ایثارگر و مطیع است، انسانی که آماده برای ترجیح دادن منافع رژیم بر منافع فردی باشد
رهبر در رژیم‌های توتالیتر، خواست‌مردم را، بدون در نظر گرفتن خواست مردم تعیین می‌کند. بی‌شک، سرکوب خشن سیاسی، در تمکین توده‌ها به توتالیتاریسم، نقشی ویژه ایفا می‌کند.گو اینکه مهمترین ابزار نظام توتالیتر، همان ایدئولوژی‌رسمی و فراگیر است که رابطه انسان را با واقعیت - و نیز حتی با خودش - مخدوش می‌کند. به تعبیری دولت توتالیتر، ویژگی‌های زندان، پادگان و گورستان را در خود جمع می کند.
تمامیت‌خواهی‌متمرکز به مثابه شدیدترین نوع نظام‌های توتالیتر تنها مشکل سرکوبگر نیست؛ #توتالیتاریسم عام پسند به عنوان نظامی غیرمتمرکز با سرکوبگری پراکنده و رهبریتی نه چندان مقتدر هم (که به هر دلیل مورد پذیرش توده نسبتا وسیعی قرار می گیرد) یکی دیگر از اشکال نظام‌های توتالیتر است
بدیهی است که جوامع و دولت‌های موجود در جهان را - که عناصر و عوامل موثری از نظام های توتالیتر در آنها یافت می شود - با توجه به میزان دوری و نزدیکی‌شان به محدوده توتالیتاریسم میتوان رده بندی و ارزیابی و مشخص کرد
اگرچه در عالم‌تخیل، دو اثر مشهور جرج‌اورول، مزرعه‌حیوانات و ۱۹۸۴، بهترین مثال‌ها برای نظام توتالیتر است، اما در جهان واقعی نیز نمونه‌های نزدیک به این رژیم‌ها قابل ردیابی‌اند
کره شمالی به ریاست‌جمهوری کیم جونگ‌ایل نمونه قابل توجهی است. او فراتر از رئیس‌جمهور، رهبر و پیشوای کره شمالی محسوب می شود، پیشوا در نظام های توتالیتر نقشی ویژه و اساسی دارد؛ اهمیت او تنها به اقتدار سیاسی‌اش محدود نمی شود، بلکه اهمیت آن شاید بیشتر به علت نقشی است که در تاثیر گذاری روانی بر توده‌ها و دادن هویت کاذب و القای ایدئولوژی‌رسمی و فراگیر ایفا می کند. نقشی که هیتلر در آلمان یا استالین در شوروی بر عهده داشتند، نیز قابل ذکر است.
بیهوده نیست که برادر رهبر کره کیم‌یونگ‌نام در مورد تولد کیم جونگ ایل می‌گوید، این ستاره تابناک، رخدادی نورانی است که آینده درخشان ما را تضمین و زندگی مردم کره شمالی را دگرگون می کند
#دارمه‌دارد
ᴊσɪη υѕ ☞ @iranian_antitheists
انجمن آنتی‌تئیست‌های ایران
× #توتالیتاریسم
هر #جامعه‌توتالیتر در پی نخستین فوران آشکار موفقیت وارد یک دوره‌ی بحران میشود که تقریبا تمام جنبه‌های زندگی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
این تاثیر نخست در حوزه #روشنفکری بازتاب می‌یابد
#قدرت‌توتالیتر، تنوع عقاید را مجاز نمی‌داند و در نتیجه مباحثه یا حتی گفت‌و‌گویی با معنا را بر نمی‌تابد. فعالیت روشنفکرانه ناممکن است.
× هر فرد، صرف‌نظر از خلق‌و‌خوی درونی خود، باید خودش را با الگوی رسمی همساز کند، جلو رشد شخصیت او گرفته میشود، فضایی که ذهن و روح انسان در آن حرکت می‌کند پیوسته تنگ‌تر میشود ...
#قدرت‌توتالیتر معمولا وجود بحران را انکار می‌کند و می‌کوشد آن را به سود خود برگرداند.
به‌عبارتی دقیق‌تر، سعی می‌کند هر آنچه را تا همین اواخر یک نیاز طبیعی انسانی بود، اما به برکت وجود #توتالیتاریسم به چیزی استثنایی تبدیل شده است، دگرگون نماید و به امتیاز بدل کند.
آنگاه به شهروندان خود رشوه می‌دهد:
× حق داشتن سقفی بالای سر
× حق غذای آلوده نشده
× مراقبت پزشکی
× اطلاعات سانسور نشده
× اجازه‌ی مسافرت،
× برخورداری از تحصیل
• و بالاخره #حق‌زندگی‌کردن به امتیاز بدل میشود.
#حکومت‌های‌توتالیتر، رسانه‌های بزرگ را با نهادهای سرکوبگر اطلاعاتی، انتظامی و قضایی، و به وسیله تطمیع، تهدید و حذف با تکیه به #قانون کنترل می‌کنند
• قانون در معنای امروزی چیزی به جز #تحمیل‌اخلاق نیست
× در حقیقت شعار قانون به معنای اجرای نظر حاکمان در چارچوب امکان است.
• به عبارت دیگر قانون یعنی:
× آن چیزیکه قدرتمند می‌تواند انجامش دهد، فارغ از درست یا غلط بودن یا نظر عامه مردم.
همانطور که اگر #زور را از هر #سیستم‌قضایی حذف کنیم، آن سیستم معنا و نقش خود را از دست می‌دهد، چون ابتدا به ساکن هیچکس حاضر نیست اخلاق مورد نظر حکومت را داوطلبانه بپذیرد و اجرا کند
از طرف دیگر #ژورنالیستی که باید به طور مستقل به مردم آگاهی بدهد، زیر #سلطه‌قانون، تنها مجبور است حاکمان را تایید کند.
حتی رسانه‌های مخالف یک حکومت هم معمولا مشغول تایید حکومت‌های دیگر هستند
در واقع #ژورنالیسم به معنای واقعی به حاشیه رفته و از این شعار به جز تجارت و سانسور و دروغ و تیترهای جذاب چیزی باقی نمانده.
پس اعتماد به رسانه هایی که به نوعی با هر حکومتی ارتباط دارند، عقلانی نیست.
در چنین جوامعی، هرگاه صحبت از #امنیت‌ملی میشود، در واقع بر #امنیت‌حاکمان دلالت دارد و هر نهاد قضایی به معنای یک دستگاه تحمیل عقیده است.
رسانه‌ها هم نهایتا اخباری دستچین شده را به خورد جامعه می‌دهند و این چرخه را ابقا می‌کنند
Join Us ☞ @iranian_antitheists
× #توتالیتاریسم
هر #جامعه‌توتالیتر در پی نخستین فوران آشکار موفقیت وارد یک دوره‌ی بحران میشود که تقریبا تمام جنبه‌های زندگی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
این تاثیر نخست در حوزه #روشنفکری بازتاب می‌یابد
#قدرت‌توتالیتر، تنوع عقاید را مجاز نمی‌داند و در نتیجه مباحثه یا حتی گفت‌و‌گویی با معنا را بر نمی‌تابد. فعالیت روشنفکرانه ناممکن است.
× هر فرد، صرف‌نظر از خلق‌و‌خوی درونی خود، باید خودش را با الگوی رسمی همساز کند، جلو رشد شخصیت او گرفته میشود، فضایی که ذهن و روح انسان در آن حرکت می‌کند پیوسته تنگ‌تر میشود ...
#قدرت‌توتالیتر معمولا وجود بحران را انکار می‌کند و می‌کوشد آن را به سود خود برگرداند.
به‌عبارتی دقیق‌تر، سعی می‌کند هر آنچه را تا همین اواخر یک نیاز طبیعی انسانی بود، اما به برکت وجود #توتالیتاریسم به چیزی استثنایی تبدیل شده است، دگرگون نماید و به امتیاز بدل کند.
آنگاه به شهروندان خود رشوه می‌دهد:
× حق داشتن سقفی بالای سر
× حق غذای آلوده نشده
× مراقبت پزشکی
× اطلاعات سانسور نشده
× اجازه‌ی مسافرت،
× برخورداری از تحصیل
• و بالاخره #حق‌زندگی‌کردن به امتیاز بدل میشود.
#حکومت‌های‌توتالیتر، رسانه‌های بزرگ را با نهادهای سرکوبگر اطلاعاتی، انتظامی و قضایی، و به وسیله تطمیع، تهدید و حذف با تکیه به #قانون کنترل می‌کنند
• قانون در معنای امروزی چیزی به جز #تحمیل‌اخلاق نیست
× در حقیقت شعار قانون به معنای اجرای نظر حاکمان در چارچوب امکان است.
• به عبارت دیگر قانون یعنی:
× آن چیزیکه قدرتمند می‌تواند انجامش دهد، فارغ از درست یا غلط بودن یا نظر عامه مردم.
همانطور که اگر #زور را از هر #سیستم‌قضایی حذف کنیم، آن سیستم معنا و نقش خود را از دست می‌دهد، چون ابتدا به ساکن هیچکس حاضر نیست اخلاق مورد نظر حکومت را داوطلبانه بپذیرد و اجرا کند
از طرف دیگر #ژورنالیستی که باید به طور مستقل به مردم آگاهی بدهد، زیر #سلطه‌قانون، تنها مجبور است حاکمان را تایید کند.
حتی رسانه‌های مخالف یک حکومت هم معمولا مشغول تایید حکومت‌های دیگر هستند
در واقع #ژورنالیسم به معنای واقعی به حاشیه رفته و از این شعار به جز تجارت و سانسور و دروغ و تیترهای جذاب چیزی باقی نمانده.
پس اعتماد به رسانه هایی که به نوعی با هر حکومتی ارتباط دارند، عقلانی نیست.
در چنین جوامعی، هرگاه صحبت از #امنیت‌ملی میشود، در واقع بر #امنیت‌حاکمان دلالت دارد و هر نهاد قضایی به معنای یک دستگاه تحمیل عقیده است.
رسانه‌ها هم نهایتا اخباری دستچین شده را به خورد جامعه می‌دهند و این چرخه را ابقا می‌کنند
Join Us ☞ @iranian_antitheists