انجمن آنتی‌تئیست‌های‌ ایران

انجمن آنتی‌تئیست‌های ایران


★ نابود باد بساط #سلطنت (۲)



× سالگرد قیام ۳۰ تیر و اعلام رفراندوم: دکتر #مصدق بر سر دو راهی دشوار


زمامداری دکتر #محمد_مصدق مصادف با تحولات مهمی در مناسبات میان جامعه و حکومت در ایران شد. برای نخستین بار پس از #انقلاب‌مشروطه، قشرهای گوناگون جامعه در معرض اختلافات درونی رده‌های بالا‌ی حاکمیت قرار گرفتند. قیام ۳۰ تیر ۱۳۳۱نخستین کنش اجتماعی از طریق اعتراضات گسترده‌ی خیابانی با هدف جلوگیری از استعفا یک نخست‌وزیر بوده

پس از ۳۰ تیر ۱۳۳۱، دکتر #مصدق سعی کرد از حرکت مردمی برای پیشبرد مبارزه خود با دربار بهره گیرد. او تلاش کرد اختیارات خود را افزایش دهد؛ امری که منجر به جدایی تعدادی از رهبران سرشناس جبهه ملی، مانند #مظفر_بقایی و آیت الله #کاشانی، از صف هواداران دولت شد، اما آمادگی جامعه برای حضور در خیابان به حمایت از دکتر #مصدق هرگز کاهش پیدا نکرد
تلاش اوباش درباری برای مصدوم کردن و یا ترور نخست‌وزیر در ۹ اسفند ۱۳۳۱، توسط جمعیتی خنثی شد که با شعار یا مرگ یا مصدق! در میدان‌های پایتخت حضور یافتند

تاثیر حمایت‌‌های مردمی بر روحیه و رفتار سیاسی دکتر #مصدق به تدریج آشکار شد. در جلسه‌ی غیر علنی مجلس شورای ملی که پس از گریز دکتر مصدق از منزل تحت محاصره‌ی خود و ورود به ساختمان میدان بهارستان در شب ۹ اسفند برگزار شد، نخست وزیر به نمایندگان گفت:
من نخست وزیر ملتم نه نخست وزیر شاه و مجلس

پس از ۹ اسفند، برخی جراید هوادار دولت از تمایل #مصدق به استفاده از ابزار #رفراندوم برای حل بن‌بست سیاسی سخن گفتند.


هفته‌نامه‌ی #شورش که روزنامه‌نگار رادیکال و شجاع، کریم‌پور شیرازی آن را اداره می‌کرد، در شماره‌‌ی ۱۶ اسفند ۱۳۳۱ خود می‌نویسد
محافل ملی و طبقات مختلف معتقدند که تنها راه اصلاح امور و استقرار آرامش قطعی در کشور که پس از آن پیشوا ملت بتواند اصلاحات اساسی را انجام دهد همانا توسل به رفراندوم و مراجعه به آرا‌ی عمومی است

این زمزمه‌ها به گوش دیپلمات‌های خارجی هم می‌رسید. در تلگرافی که روز ۱۹اسفند سفیر کبیر آمریکا در تهران به واشنگتن مخابره کرد، #لوی‌هندرسون اظهار نمود:
احتمال دارد که دکتر #مصدق قصد برقراری #جمهوری تحت کنترل دیکتاتوری مثل خودش را داشته باشد؛ اما مشخصات این اقدام هنوز معلوم نیستند

در همین ایام، دکتر #مصدق نطق رادیویی مهمی در تحلیل اوضاع جاری ایراد می‌کند و به وسیله‌ی آن به محمد رضا پهلوی هشدار می‌دهد که شاه باید سلطنت کند، و نه حکومت

ابهام در گرایش و کنش دکتر #مصدق تا پایان تیر ماه ادامه یافت

در سالروز قیام ۳۰ تیر، مرکز شهر تهران میزبان دو راهپیمایی وسیع شد

در صبح آن روز، شمار چشمگیری از هواداران حزب توده که Kennett Love، مخبر اعزامی روزنامه New York Times در ایران، با اغراق آن را حدود صد هزار نفر تخمین زد، قدرت تشکیلاتی خود را به نمایش رساند
چند ساعت بعد، تعداد کمتری از طرفداران و اعضا احزاب وابسته به نهضت ملی به خیابان آمدند و راهپیمایی قابل ملاحظه‌ای را برپا کردند. به گفته‌ی روزنامه‌ اصلی حامی دولت، #باختر، ده‌ها هزار نفر از مردم قهرمان تهران شرکت کردند … با فریاد، مصدق پیروز است، یا مرگ یا مصدق تصمیم خود را برای ادامه مبارزات ملی و زمامداری حکومت فعلی ابراز داشتند.


خود دکتر #مصدق هم، که به ندرت از منزل خود خارج می‌شد، با حضور بر مزار جانباختگان قیام ۳۰ تیر ۱۳۳۱ در آرامگاه ابن‌بابویه شهر ری، پیوند خود را با کشته‌شدگان و جمعیت طرفداران خود تجدید کرد

سرانجام در روز ۵ مرداد، نخست‌وزیر اقدام به تبدیل محبوبیت میدانی خود به حرکت سیاسی نمود. پس از پخش پیام رادیویی نمایندگان فراکسیون نهضت ملی مجلس که دسته‌جمعی استعفای خود را تقدیم کرده بوده‌اند، دکتر #مصدق اعلام کرد که تمام ملت‌ها حق تعیین سرنوشت خود را از طریق آرا‌ی عمومی دارند، به این دلیل که در کشورهای دموکراسی و مشروطه هیچ قانونی بالاتر از اراده‌ی ملت نیست

در روز‌های پس از اعلام برگزاری رفراندوم توسط دکتر #مصدق، تشکل‌های سیاسی و مطبوعات واکنش‌ها‌ی متفاوتی نشان دادند. هفته‌نامه‌ #شورش در شماره‌ی ۱۰ مرداد ۱۳۳۲ خود مدعی شد که تنها انحلال مجلس کافی نیست! باید بساط این دربار اجنبی‌پرست هم برچیده شود



#ادامه‌دارد





‏Join Us ☞ @iranian_antitheists

انجمن آنتی‌تئیست‌های ایران




۱۹ آبان سالروز اعدام دکتر #حسین‌فاطمی

من می‌میرم که نسل جوان ایران از مرگ من درس عبرتی گرفته باشد



#نوزدهم‌آبان یادآور روزی‌ست که دژخیمان برخاسته از کودتای‌ننگین ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، دکتر #حسین‌فاطمی، وزیر خارجه دولت ملی دکتر #مصدق را به میدان تیر لشگر دو زرهی برده و به دست جوخه تیرباران سپردند

در سحرگاه روز ۱۹ آبان ۳۳، او را که بدنش به علت جراحات ناشی از ضربات چاقوی اراذل مزدور حکومت در روز بازداشتش، در تب می‌سوخت با برانکارد به میدان تیر آورده و به چوبه #اعدام بستند و مرتکب جنایتی شدند که تا پایان تاریخ این سرزمین هرگز فراموش نخواهد شد، و امروز که ۶۴ سال از آن اقدام جنایت بار و ۶۵ سال از آن کودتای سیاه می‌گذرد، کیست که نداند و نفهمد که همه مصائب و گرفتاری‌ها و ناهجاری‌های امروز این کشور نیز ریشه در آن کودتای‌شوم دارد



دکتر #حسین‌فاطمی سردبیر روزنامه #باختر_امروز بود که قلم برا و نافذ او دردهای جامعه استبداد زده ایران را فریاد می‌کرد و راه رهایی را که همانا برقراری #آزادی و #عدالت است به ملت رنج دیده ایران نشان می‌‌داد

دکتر #فاطمی یکی از بیست تنی بود که در روز ۲۲ مهر ۱۳۲۸ همراه دکتر #مصدق در اعتراض به فقدان #آزادی‌انتخابات در تحصن دربار شرکت داشت، و هم او بود که در روز اول آبان ۱۳۲۸ در منزل دکتر #مصدق پیشنهاد کرد که نام #جبهه‌ملی‌ایران را برای تشکل خود برگزینند، و دکتر #حسین‌فاطمی بنا بر گفته دکتر #مصدق اولین کسی بود که در شورای مرکزی جبهه ملی ایران طرح #ملی‌کردن‌صنعت‌نفت، در سراسر کشور را پیشنهاد و به تصویب شورا رسانید


دکتر #حسین‌فاطمی در روز ۲۵ بهمن ۱۳۳۰ هنگامی که بر سر مزار روزنامه نگار شجاع محمد مسعود در حال سخنرانی بود مورد اصابت گلوله یکی از اعضای جمعیت #فدائیان‌اسلام قرار گرفت. او با انتقال به بیمارستان و عمل جراحی از آن ترور جان بدر برد


دکتر #حسین‌فاطمی پس از کودتای ۲۸ مرداد چند ماهی مخفی شد ولی سرانجام در روز ۶ اسفند ۱۳۳۲ به دست #کودتاچیان اسیر گردید و در همان روز دستگیری در جلوی ساختمان شهربانی هنگامی که به داخل ساختمان برده می‌شد، در مقابل چشم نیروهای‌نظامی، مورد هجوم چاقوکشان مزدور حکومت به سرکردگی #شعبان‌جعفری قرار گرفت و ضربات متعدد چاقو بدن او و خواهر فداکارش را که خود را سپر پیکر دکتر #فاطمی کرده بود مجروح نمود.

بالاخره دکتر #فاطمی را با همان بدن مجروح و وضعیت جسمی پر آسیب به بیدادگاه نظامی برده و به #اعدام محکوم نمودند

هفتم آبان‌ماه ۱۳۳۳ حکم اعدام دکتر #حسین‌فاطمی تایید شد، او بدون وکیل‌مدافع، در یک دادگاه فاقد صلاحیت محاکمه و محکوم شد



بر طبق آیین دادرسی #ارتش‌شاهنشاهی، حق رسیدگی یک محکوم در دادگاه نظامی، منوط به اراده شخص شاه بود و محمدرضاشاه ناجوانمردتر از آن بود که ظاهر امر را رعایت کند و با درخواست قانونی یک وزیر دولت #مصدق موافقت نماید.

شاه حتی تاریخ اجرای حکم اعدام دکتر حسین‌فاطمی را خود تعیین کرد



دکتر #حسین‌فاطمی در روز ۱۹ آبان ۱۳۳۳ لحظاتی قبل از اعدام این کلمات را بر زبان راند:

من از مرگ ابايی ندارم، آن هم چنين مرگ پرافتخاری. من می‌ميرم تا نسل جوان ايران از مرگ من عبرت گرفته و با خون خود از وطنش دفاع كند و نگذارد جاسوسان اجنبی براين كشور حكومت نمايند.

من درهای سفارت انگلستان را بستم، غافل از آنكه تا #دربار هست، انگلستان سفارت نياز ندارد


✮ یادش گرامی✌🏾





Join Us ☞ @iranian_antitheists