تاریخ و فرهنگ ایران بزرگ

کوتاه درباره‌ی #ایران_دوستی #صفویان

1- ایران نوین را صفویان بنیان‌گذاری کردند؟
2- صفویان، افشاریان و زندیان بزرگ‌ترین سد روبروی #ترکان_عثمانی بودند؟ #جنگ_چالدران که در آن هزاران ایرانی آذری، کُرد و ... به دست ترکان عثمانی کشتار شدند نمونه‌ی بارزی از این جریان است.
3- ترکان عثمانی در زمان اشغال آذربایجان و اران (قفقاز) هزاران هزار آذری ایرانی را قتل‌عام کردند؟
4- صفویان فرهنگ ایرانی، هنر، معماری، ادبیات و شاه‌نامه‌ی فردوسی را گسترش می‎‌دادند و نام فرزندان خود را از نام‌های ایرانی شاه‌نامه بر‌می‌گزیدند.

5- صفویان و به‌ویژه شاه عباس بزرگ خود را میراث‌دار هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان می‌دانستند و خواهان بازپس‌گیری مرزهای ایران هخامنشی بودند

برای به دست آوردن داده‌های بیش‌تر در این زمینه بخوانید:
http://ariapars.persianblog.ir/post/347
—
به کانال تلگرامی تاریخ، فرهنگ و دانش ایران بزرگ بپیوندید:
@iranhistor

این‌جا #شهیدگاه در #اردبیل آرامگاه هزاران جانباخته #آذری، #کرد و از دیگر اقوام #ایرانی در #جنگ_چالدران است که در چنین روزی به دست #ترکان #عثمانی کشته شدند
@iranhistor

به فراخور سالروز رویداد #جنگ_چالدران

جنگ چالدران، نخستین نبرد دولت ایرانی صفوی با ترکان عثمانی بود، که در نزدیکی شهرستان چالدران در شمال غربی ایران در ۲ رجب ۹۲۰ ه. ق/۲۳ اوت ۱۵۱۴ میلادی رخ داد. نتیجه این نبرد پیروزی سپاهیان عثمانی به فرماندهی سلطان سلیم اول (حکومت ۹۱۸–۹۲۶ ه. ق/ ۱۵۱۲–۱۵۲۰ میلادی) بر سپاه ایران به فرماندهی شاه اسماعیل اول (حکومت ۹۰۷–۹۳۰ ه. ق/۱۵۰۱–۱۵۲۴) بود.

در این جنگ نیروهای قزلباش نزدیک به چهل هزار تن و سپاه عثمانی قریب به یکصد هزار نفر بودند که قزلباشان به علت شمار کمتر، نداشتن استراتژی مناسب و اسلحه های نوین آتشین از سپاه عثمانی شکست خوردند. در این جنگ سربازان صفوی با شمشیر، نیزه و تیر و کمان می‌جنگیدند در حالیکه ارتش عثمانی از توپ و تفنگ بهره می‌جست. البته صفویان پیش از این جنگ سلاح‌های آتشین در اختیار داشته و به روش استفاده از آن‌ها نیز آشنایی داشتند و شاه اسماعیل برای رسیدن به سلطنت از توپ و تفنگ استفاده کرده بود.

دلیل استفاده نکردن از این سلاح‌ها در جنگ چالدران ناشی از سیاست‌های جنگی ایشان بود. چون توپ خانه تحرک سواره‌نظام را محدود می‌کرد، در جنگ‌های صحرایی از توپخانه استفاده نمی‌کردند و در مواردی هم که استفاده شد مؤثر واقع نگردید، سلاحهای گرم ایرانیان از لحاظ تعداد انگشت شمار و از لحاظ کیفیت قابل قیاس با سلاحهای ارتش عثمانی نبود بنابر این، از استفاده از توپخانه صرفنظر شد چون به لحاظ کم بودن تعداد ثمری نداشت. همچنین صفویان ذاتاً به سلاح آتشین بی‌علاقه بودند و استفاده از آن را ناجوانمردانه و ناشی از بزدلی می‌دانستند.

پس از این جنگ، کردستان باختری (مناطق کردستان ترکیه، کردستان عراق و کردستان سوریه کنونی)، از ایران جدا شد و به دست عثمانی افتاد. این مناطق تا پیش از زمان شاه عباس کبیر در دست عثمانی بود تا اینکه شاه عباس بخشی از مناطق کردستان را با جنگ پس گرفت. سپاه عثمانی شهر تبریز را نیز تصرف کرد اما به دلیل کمبود آذوقه مجبور به بازگشت شد و حکومت ایرانی نوپای صفوی از نابودی حتمی نجات یافت.
دلیل کمی شمار سپاهیان ایران در این جنگ حضورشان در خراسان بود تا از یورش غافلگیرانهٔ ازبکان جلوگیری شود. دلیل دیگر شکست قزلباشها پیشنهاد دورمش خان شاملو به شاه اسماعیل بود، مبنی بر اینکه اجازه دهند که ارتش عثمانی آرایش دفاعی خود را تکمیل کند تا ایرانیان بتوانند به ابراز دلیری بپردازند و شاه نیز با این پیشنهاد غیرعادی موافقت کرد.

—-——
به کانال تلگرامی تاریخ و فرهنگ ایران بپیوندید:
🔗 https://t.me/joinchat/AAAAADwQPG84PXA6Mpe03g

فردا 31 امرداد سالروز #جنگ_چالدران میان #ایرانیان و #ترکان_عثمانی است. در این جنگ سپاهیان #ترک عثمانی با #سلاح_گرم شمار فراوانی از ایرانیان #آذری #کرد و... را کشتند.
@iranhistor