تاریخ و فرهنگ ایران بزرگ

بخشی از مقاله #جایگاه_زن_در_ایران_باستان کتاب جعلی وندیداد ، اوستا و دین زرتشت

به نظر می‌رسد بیش‌تر استناد بدخواهان تاریخ و فرهنگ ایران برای سیاه‌نمایی در جایگاه زن در ایران باستان و تاریخ، فرهنگ و آیین‌های کهن ایرانی، به کتاب وندیداد است. در این کتاب احکامی وجود دارد که در آن نسبت به شرایط حدود ۳۰۰۰ تا ۱۵۰۰ سال پیش، درست مانند دیگر احکام ادیان همان دوران، قوانینی درباره زنان وضع شده که امروزه و با توجه به معیارهای بروز شده‌ی جوامع کنونی، به نظر عجیب و گاه ظالمانه می‌آید.

نکته مهم این است که همه این را بدانند که #کتاب_وندیداد هیچ ارتباطی با فیلسوف و پیامبر موحد ایرانی یعنی #زرتشت ندارد. #اوستا دارای بخش‌های گوناگونی است که تنها بخشی از آن سخنان زرتشت است و دیگر بخش ها را روحانیون زرتشتی در درازمدت به اوستا افزوده‌اند. به احتمال فراوان این بخش یعنی وندیداد بازتاب نظرات مغان ماد است- در واقع وندیداد و احکام آن هیچ ربطی به آیین ایرانی زرتشتی ندارد و از بخش‌های افزوده شده به شمار می آید.

وندیداد یا در اصل وی-دیو-داد که از واژۀ اوستایی وی دَئِوَ داتَ برگرفته شده است و معنای آن قوانین بر ضد دیو یا پلیدی است. یکی از نسک‌ها یا کتاب‌های پنج‌گانهٔ اوستای امروزی است و بیشتر به احکام فقهی (شامل مسائل بهداشتی و آیینی) می‌پردازد. این کتاب هیچ ارتباطی با زرتشت ندارد و احتمالا توسط مغان ماد یا روحانیون زرتشتی نوشته شده است و دارای اصالت دینی نیست. به نظر می‌رسد کتاب وندیداد و احکام آن درباره جایگاه زن در ایران باستان، پس از تحریف اوستای راستین و در دوران بلاش سوم اشکانی تکمیل شده است.


منبع نوشتار:
http://bazguei.ir/%D8%B2%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86/

——
@iranhistor

🖌 #جایگاه_زن در ایران باستان ، #اوستا و کتاب جعلی #وندیداد

باتوجه به سیاه‌نمایی و دروغ‌پردازی‌ها درباره جایگاه زن در ایران باستان پیشنهاد می‌کنیم این مطلب را بخوانید و لینک آن را برای دوستان خود نیز ارسال کنید.

🖊 در ایران کهن و فرهنگ ایرانی به نظر جایگاه زن در ایران باستان یک جایگاه ویژه است و زنان نسبت به آن دوران در برابر دیگر جوامع از جایگاه مناسبی برخوردار بوده‌اند. نمونه‌های بارز این موارد در افسانه‌ها و داستان‌ها و آیین‌های ایرانی قابل مشاهده است. از این جمله می‌توان به گردآفرید یا گردآفرین دختر گژدهم هماورد سهراب ، سین دخت مادر رودابه در شاهنامه فردوسی ، پوروچیستا کوچک‌ترین دختر از سه دختر زرتشت که نام او در گاهان ( سروده های زرتشت ) آمده، اشاره کرد. همچنین می‌دانیم طبق گل‌نبشه‌های به دست آمده است تخت جمشید ، زنان در زمان هخامنشیان دارای املاک، کارگاه‌ها، مشاغل بزرگ بوده و از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بوده‌اند.

گذشته از مقام‌های بالایی که در دوران هخامنشیان و اشکانیان زنان ایرانی کسب کرده اند در نهایت می‌توان به جایگاه زنان در زمان ساسانیان اشاره کرد که...

برای خواندن کامل مطلب کلیک کنید. لینک مطلب در تارنمای بازگویی:👇

🔗 http://bazguei.ir/%d8%b2%d9%86-%d8%af%d8%b1-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d8%a8%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d9%86/

——
@iranhistor

سرگذشت کتاب #اوستا کتاب دینی و علمی ایرانیان باستان

بنابر روایتی که در بعضی از کتاب‌های پهلوی آمده‌است، #زرتشت به فرمان #گشتاسب کتاب اوستا را همراه با تفسیر آن (=زَند) بر روی پوست گاو یا بر الواح زرین نوشت و آن را در گنج شاهی یا خزانه آتشکده سمرقند نهاد.

روایت دیگری که احتمالاً بازتاب نظر روحانیان زرتشتی جنوب ایران است، در کتاب چهارم دینکرد آمده‌است و بر طبق آن دارا پسر دارا (یعنی داریوش سوم ۳۳۶/۵ تا ۳۳۰ پ. م) دستور داد که همه اوستا و زند را در دو نسخه، یکی در خزانه شاهی و دیگری در دز نبشت، نگاه دارند. در روایتی دیگر از دینکرد آمده‌است که به دستور گشتاسب تعلیمات زرتشت به کتابت درآمد و نسخه اصلی آن را در گنج شاهی نهادند و رونویس‌هایی از آن پخش گردید. پس از آن، نسخه‌ای را نیز در دزِ نبشت فرستادند. با آمدن اسکندر نسخه‌ای که در دزِ نبشت بود، به دست یونانی افتاد و آن را به زبان یونانی ترجمه کردند.

قدیمی ترین نسخه های اوستا

از اوستا نسخه‌های خطی متعددی در دست است، اما هیچ‌یک از آنها به تنهایی متن کامل اوستا را در برندارد. بعضی از نسخه‌های اوستا همراه با ترجمه‌های پهلوی است و ترجمه پهلی زیر هر سطر متن اوستایی نوشته شده‌است. قدیمی‌ترین نسخه اوستایی موجود، نسخه K7 (محفوظ در دانشگاه کپنهاگ) است. این نسخه که به صورت عکسی منتشر شده و فقط ویسپَرَد را دربردارد در سال ۶۳۷ یزگردی برابر با ۱۲۶۸ میلادی (یا ۱۲۸۸ میلادی) است. نسخه‌های قدیمی دیگر از قرن چهاردهم میلادی و در ایران به کتابت درآمده‌اند و نسخه‌های متاخرتر از قرن هفدهم میلادی به بعد در هندوستان استنتاخ شده‌اند. اما از انجامه‌های کاتبان این نسخه‌ها می‌توان به وجود یک نسخه خطی مادر در قرن سوم/چهارم هجری (نهم/دهم میلادی) کتابت شده بوده، پی برد.

👇
https://t.center/iranhistor

کهن‌ترین منبع #هندواروپایی که به واژه‌ی #توران اشاره دارد#اوستا است. همگی تورانیان در این کتاب نام‌های ایرانی دارند. تورانی‌ها شاخه‌ای از قوم #آریایی با فرهنگ پایین‌تر و غیرشهرنشین بودند.
@iranhistor

🌸💥با یکی از آیین‌های زیبای #جشن #ایرانی #چهارشنبه_سوری یعنی #قاشق_زنی آشنا شوید و با دوستان خود نیز درمیان بگذارید. به امید آن‌که آیین‌های اصیلی مانند این جایگزین #ترقه و.. شود. پس لطفا این پست را برای دوستان خود نیز ارسال کنید

قاشق‌زنی از رسوم ایرانی است که در شب چهارشنبه‌سوری در کنار آتش های بسیار کوچک و با رعایت نکات ایمنی و در کنار خانواده برپا می‌شده‌است. حاصل نهایی قاشق‌زنی، پخت و توزیع آش ویژه جشن #سوری بوده‌است.

سنت قاشق‌زنی به مرور زمان تغییراتی نموده‌است. نوجوانان و کودکان چادری بر سر می‌افکنند و برای شیطنت و بازی در خانه همسایگان و اقوام را می‌زنند و بی سخن صاحبخانه به آن ها شیرینی،شکلات، آجیل و تخم مرغ و یا حتی پول... می دهد.

این مراسم گاهی دستمایه طنزپردازان شده‌است. برای نمونه در خراسان شمالی رسم «قاشق‌زنی» _ که در آنجا «ملاقه‌زنی» خوانده می‌شود _ توسط نوجوانان که سر و روی خود را با چادر پوشانیده‌اند و با دردست‌گرفتن ملاقه‌ای به در خانه‌ها می‌روند و ترانه‌هایی می‌خوانند، انجام می‌پذیرد؛ ترنه‌هایی چون:

خله‌خله خلتمه به، سوا گلیم یمرتمه به با برابرهای فارسی خاله خاله عیدی من را بده، فردا نیز می‌آیم تخم‌مرغی بده خله‌خله خلته گلده، اینچنه کلچه گلده، خاله خاله عیدیم را بده، کیسه‌ای آمد کلوچه‌ای بگذار


آیین قاشق‌زنی احتمالاً نمادین است و ریشه گرفته از این عقیده است که ارواح نیک درگذشتکان در رستاخیزی به شکل افرادی که رویشان پوشیده است به خانه بازماندگان سر می‌زنند و زندگان برای یادبود و برکت به آنان هدیه‌ای می‌دهند. در زند #اوستا آمده است که پنج روز آخر سال تا روز پنجم فروردین اورمزد دوزخ را خالی می‌کند و ارواح رها می‌شوند.
——
کانال تلگرامی تاریخ و فرهنگ ایران بپیوندید 👇👇👇
@iranhistor

نام #آریا و سپس #ایران به عنوان یک تبار و سپس کشور در #ریگ‌ودا با پیشنه‌ی نزدیک به 4 هزار سال و #اوستا با پیشنه‌ای نزدیک به 3800 سال برای نخستین بار مکتوب شده. واژه‌ی ایران به معنای سرزمین آریاییان (ایر+ان) است. در این زمینه بیش‌تر بخوانید👇
https://goo.gl/g13Qhq
👇کانال تلگرامی ما
https://t.center/iranhistor

در #شاه‌نامه‌ بارها به نام و اصطلاح «#دیو» برمی‌خوریم که این موضوع و این واژه ریشه در #اوستا نیز دارد. خود #فردوسی درباره‌ی دیو و این‌که دیو چیست و غیره ... بیرون از ریختار افسانه‌ای آن واژه، دیو را چنین بازمی‌شناساند:

تو مَر دیو را مردم ِ بَد شناس
کسی کو ندارد ز یزدان سپاس
——
به کانال تلگرامی تاریخ و فرهنگ ایران بپیوندید:
https://telegram.me/iranhistor
@iranhistor