بخشی از نگاه رایج به «زن» آن‌هم زنی از خانواده سلطنتی ( همسر شاه) در دوره قاجار ‏«هر چه میخواهم وصف نمایم زیارت گنبد مطهر را عقلم نمیرسد که چه بنویسم. عاقلان کتاب‌ها نوشته‌اند. من بیعقل ضعیفه ناقص عقل چه عرض کنم که شایسته این بزرگوار باشد. زنان چه عقل دارند که من باشم. عدم عقل من همین‌جا شهادت می دهد که امروز صبح از ترس باران مثل باران گریه میکردم و وقت نوشتن این مختصر هم اسم روز شنبه را فراموش کردم و شنبه را ننوشتم و خط نکشیدم و در تحت جمعه نوشتم اینجا معلوم میشود که من بیچاره از عدم عقل این نوع نوشتم ولی ترس باران بود که عید طایفه را فراموش نمودم. معلوم است باقی زنهای دیگر را هم بدنام کردم چه کنم؟ آخر چقدر عذر بدتر از گناه بیاورم حالا ننوشتم شنبه عرض میکنم». ‏ سکینه سلطان وقارالدوله اصفهانی کوچک ‏همسر ناصرالدین‌شاه قاجار 👈این همه ضعف و خودکم بینی از کجا ناشی میشود که زنی در کاخ شاهی چون ناصرالدین شاه صاحبقران این چنین خود را ناچیز بداند که حتی در خلوت نیز قادر به بیان احساسش بر روی کاغذ نباشد؟! به جز تلقین مدام ضعف و ناچیزی از سمت مردانی که خود را قیم زنان میدانستند و صاحب اختیارشان! @hooreechannel 🌹