شاعران پاوه 122 محمود اژیر سال 1337خورشیدی در شهر نوسود از توابع پاوه چشم به جهان گشود. با آغاز جنگ و ویرانی شهر نوسود راهی شهر پاوه گردید. دوری از شهر و دیار، غم پنهانی بود که سبب گردید رنج‌ها و دردهای ویرانی شهر را در قالب شعر بسراید. او که به زبان مادری شعر می‌سراید اشعارش مضامینی همچون عشق به سرزمین و دیار، بیکاری جوانان، مسائل اجتماعی و مشکلات روز است. ایشان در شعر به «پەشێو» تخلص می‌نماید. سته‌م وارانه‌ن، سته‌م وارانه‌ن وێنه‌ی تاوی تێژ نۆ وه‌هارانه‌ن سته‌م خه‌یمه‌ش دان عاله‌م شینشه‌ن زامی سته‌مکار ڕووی جه‌مینشه‌ن ده‌روون جه‌ بادٚه‌ی سته‌مکار که‌یله‌ن سته‌م به‌ ده‌سه‌ن سته‌مش مه‌یله‌ن ئه‌سرینان جۆجۆ مه‌یا وه‌ دامان عاله‌م گرفتار به‌دٚبه‌ختیش ئامان ئێتر چه‌م چه‌نی په‌ڕ جه‌ هوون نه‌بۆ دایم ڕووی دامان ئه‌سرین سه‌یل نه‌بۆ ئێتر چی ده‌روون جه‌ خه‌م که‌یل نه‌بۆ چه‌نی بینایی سه‌رنگون نه‌بۆ ڕوخسار چی ڕه‌نگش چوون سوهه‌یل نه‌بۆ مشیوم عه‌مر چی حه‌یف و مه‌یل نه‌بۆ چوون قوله‌ی شاهۆ دڵ چی ته‌م نه‌بۆ چه‌نی کریۆ ته‌ن غه‌رقی خه‌م نه‌بۆ وه‌ڵات خه‌مباره‌ن عاله‌م پەڕ خه‌مه‌ن عه‌مر وه‌ بادٚه‌ن گوشه‌ی چه‌م نه‌مه‌ن به‌دٚبه‌ختی و خه‌فه‌ت جه‌ لامان جه‌مه‌ن کاسه‌ی چه‌م ون بۆ، یاران هه‌ر که‌مه‌ن سته‌م حاکم بۆ و سته‌مگه‌ر قازی ته‌ن چی خه‌م نه‌بۆ نه‌مه‌ڕیۆ مازی دڵ چی وه‌شش بۆ چی مه‌نۆش هازی ئێتر چی ئاوات مه‌رگی نه‌وازی وێم په‌ی سێداره‌ی ئامادٚه‌ که‌رده‌ن مه‌نه‌یم په‌ی چێشی وه‌شته‌ره‌ن مه‌رده‌ن ئه‌ر ئاما شه‌ماڵ سته‌م به‌رۆوه‌ ئه‌وه‌ڵ وه‌ڵاتی ڕۆشن که‌رۆوه‌ ئاوه‌خته‌ ده‌روون جه‌ شادٚی که‌یل بۆ جه‌حه‌ندٚه‌م عه‌مر با حه‌یف و مه‌یل بۆ شه‌ماڵ مه‌ی سته‌م سه‌رنگوون که‌رۆ شنه‌ی ڕوشنایی تاریکی به‌رۆ بۆته‌ی خه‌م جه‌ بێخ ڕیشه‌که‌ن که‌رۆ وه‌شی مه‌ێ خه‌فه‌ت جه‌ دڵ لابه‌رۆ *** دڵ نگه‌رانه‌ن ساقی پێم یاوه باجه‌ ده‌س نه‌شۆ وه‌شه‌ن ئی خاوه‌ زووزوو وه‌شکه‌ره‌ جامه‌که‌ت په‌ڕ بۆ کێشۆ په‌رده‌ی چه‌م گۆشم با که‌ڕ بۆ په‌رده‌ی لێڵاوی کێشو ڕووی دیدٚه‌م دڵ نگه‌رانه‌ن ئه‌ی به‌رگوزیدٚه‌م ساتێو بێ‌خه‌م بوو بشۆ جه‌ هۆشم تا زڵمی زاڵم نه‌ژنه‌ڤو گۆشم پێم ده‌ر ساقی گیان، گیان به‌ فدٚات بۆ مه‌یخار به‌ فدٚای تۆزه‌که‌ی پات بۆ ساقی هوقه‌ی مه‌ی باوه‌ره‌ وه‌ لام باخاڵی نه‌بۆ ده‌ستی مه‌ست وه‌ جام هه‌رتا وێم یه‌کسه‌ر غه‌رقی مه‌ی که‌روو هوقه‌ی مه‌ی وه‌ ده‌م یه‌ک ده‌م هه‌ی که‌روو تا به‌ڵکو مه‌ست بوو مه‌ستی ئه‌به‌دی بیاڤوو وه‌ مه‌ستان سته‌مشا نه‌دٚی ئه‌ر حه‌ڵقه‌ی مه‌ستی وزا گه‌رده‌نم ماچوو من داخی سته‌م وه‌رده‌نم هه‌رتا که‌ی خه‌فه‌ت هه‌رتا که‌ی ناڵه‌ هه‌رتا که‌ی شیوه‌ن سته‌م و تاڵه‌ باوه‌ر وه‌ هانام په‌ڕ که‌ره‌ جامانم خه‌تێو بکێشه‌ وه‌ رووی زامانم #عدنان_مرادی #هامفردان #شعر_معاصر_پاوه #شاعران_پاوه #مشاهیر_پاوه