هامفردان "شاعران پاوه"

شاعران پاوه 111

ناصح طبیب‌زاده

سال 1334 در روستای زاور از توابع پاوه چشم به جهان گشود. پس از پایان تحصیلات به استخدام آموزش و پرورش درمی‌آید و در سال 1387 در پاوه بازنشست می‌گردد.
اشعارش به سبک کلاسیک 10 هجایی و به زبان مادری و در قالب مختلف و با مضامین وصف طبیعت، آیینی و شرح حال خود و... است.
وی در شعر به «مالمین» تخلص می‌نماید.

جه بێستوون تا داڵەهۆ
هەم شنروێ و تەخت و شاهۆ
گێڵووش پۆنه من شەو و ڕۆ
هەرگیز مەبڕیو ئاواتم

هەم سەرد و گەرم هەم دەشت و کۆ
گوڵ و گوڵزار چنوور و لۆ
قسمەتوو خوایا پەی من و تۆ
ماچی بەهەشتا وەڵاتم

ئاوێ پاکه و هانه چەما
دەرمانوو دەردان پەی خەما
هەرچی واچوونه هەرکەما
ئەی ئاودٚان بی وەڵاتـم
چیروو سایه و ئا کەمەرا
هاژه و وەرواوه و ئا دەرا
گوراڵی وەهاریم سەوز کەرا
ئاوەخته بڕیۆ ئاواتم

جا گوڵەکێم قەدرت زانا
پەی سەربەرزیت بلاوانا
تۆموو ژیری چەنت شانا
ئانەن فەرهەنگ و خەباتـم


***

فەڵەک چەپگەردیت بە حەدێو یاوان
جەرگوو مەزڵوومات یەکسەر شکاوان

دەک سەرنگوون بی چەواشەی چەپگەرد
وەھاروو ئێمەت کەرد بە تۆز و گەرد

فەڵەک چێشت کەرد چی وەھارەنە
چی دەسی پیست ئینا کارەنە؟!

فەڵەک پەی چێشی پەتات دا وارە
چی زێڵت ئاما شانات دنیارە؟!

یانێ ھەرپاسە بەزموو وێت گێڵی
وەرت دان زەمان، ویەرۆ بە وێڵی؟!

خودٚای کائێنات دەسەکات ماڕۆ
فکر و خەیاڵت پێۆوەرە ھاڕۆ

بەش قارش چەنیت یاوا بۆ وەسەر
چەرخت سەرنگوون کەرۆت دەربەدەر

یاڕەب وەسێشەن چەرخ و زەمانە
دەوای پەی مەخلوق زووتەر بکیانە

با ئێتر وەس بۆ دەستی چەپ بازی
زووتەر وزەش وەیل ئاسارش نازی

عوسری یوسراکەت بە وەش برمانە
دەوای پەی دەردێ زووتەر بکیانە

ئامین یائەڵڵا، دانا و تەوانا
ئەوەڵ سێفەتت ڕەحمانم وانا

شەفا بەخشەنی تۆ بە وەختوو وێش
«مالمین» کەم سەبرا و پڕووزیان پەی وێش





#عدنان_مرادی
#هامفردان
#شعر_معاصر_پاوه
#شاعران_پاوه
#مشاهیر_پاوه

شاعران پاوه 110

محمد علی محمود نژاد

سال 1334 خورشیدی در پاوە چشم بە جهان گشود. دوران تحصیل ابتدایی و راهنمایی و دبیرستان را در پاوە بە پایان رسانید.
در سال 1354 در آموزش و پرورش مشغول بەکار گردید. وی در جوانی بە سرودن شعر روی آورد و با بسیاری از دوستان مکاتبات ادبی داشتە کە آن زمان بە صورت شعر بود برایشان می‌نوشتە کە تعدادی از این ‌‌‌شعار باقی است.
از وی اشعاری بە زبان مادری فارسی و سورانی ‌بر جای ماندەاست کە علاوەبر مثنوی تعدادی غزل ‌نیز در آن‌ها دیدە می‌شود. در این چکامه‌ها روحی متلاطم و درونی آتشین دیدە می‌شود، عاشقی کە گویی رسیدن بە وصال را بە زیور شعر آراستە و در این راە عشق خویش را فریاد می‌زند.
وی در سال 1363 چشم از جهان فروبست.




زبان لاڵ گۆش که‌ڕ دڵ زام جگه‌ر ڕێش
هۆش مات فام په‌شێوخۆڵ به‌سه‌رپه‌ی وێش

ده‌س فله‌ج، پا له‌نگ، ته‌ن بیمار، سه‌ر سڕ
چینه‌ی کوڵ مه‌حرووم قەزا مه‌یۆ ڕێش

په‌شێوحاڵ، دڵ ته‌نگ، ڕوخسار زه‌رد چوون به‌ی
ماڵی وێرانش بمانۆ په‌ی کێش

خه‌وش پڕ جە خۆف ڕاحه‌تیش ‌پڕخار
ئه‌وگار و ناکام سا کامش په‌ی چێش؟

په‌ی ئینە کوڵ ئێش نیه‌ن ده‌وای زام
چینەکوڵ گوزه‌ر چه‌م هوون مه‌یۆ لێش

نه‌جای ده‌وای ده‌رد، ده‌رد بێ‌داروو
ڕاسی نه‌ ڕای په‌س، وه‌ نە هه‌ن ڕای پێش

خه‌نده‌م ژاری‌مار گریه‌م ناڵه‌ی‌زار
ڕه‌فتم بێ‌ڕه‌فتار کوڵ جەده‌ستی ئێش

که‌مته‌ر جه‌که‌مان به‌ر شیه‌ن یه‌ک تیر
ئه‌و تیر که‌فت وەشۆن تاکەشانا نێش

***

تیر دانش وە دڵ دڵەی پڕ جه خەم
پەردەی بینایی گرتەن تار تەم

شۆخ کەمان دار خاس کەردەن نشان
دان وە مەرکەزی یانەی بێ‌سامان

بەڵام جە لای من ئەو تیر مڵهەمەن
دەرمانی زامان دڵەی پڕ خەمەن




#عدنان_مرادی
#هامفردان
#شعر_معاصر_پاوه
#شاعران_پاوه
#مشاهیر_پاوه

شاعران پاوه 109

استاد خالد مرادی

استاد خالد مرادی در پنجم تیرماه ۱۳۱۰ خورشیدی در روستای داریان چشم به جهان گشود نسب ایشان به میر اسکندر اردلان می‌رسد ایشان در دوران جوانی شعر سرودن را به زبان مادری (اورامی) آغاز کرد.در"سیاه چَمانه" بویژه  بزم"حلیم داد" استادی ماهر و در عصر خود  زبانزد خاص وعام بود.
ایشان پس از  ۹۰ سال زندگانی ، سرانجام در  تاریخ در سال 1400 خورشیدی چشم از جهان فرو بست.
"با سپاس از کاک اسکندر مرادی برای ارسال زندگی و اشعار استاد خالد"

خودٚایا چن وەشا وەرزوو جووانی
کەری سەر ئاسۆ چوون بەق بووانی

جە دەگا بدٚیەی ، پەی «ئاسیڵانی»
هەردە و هەرد گێڵی کەشوو «داریانی»

سەرچەمەو سانی یاگەو نازارا
سوورە چنارش ئاسمان دیارا

سوورە چناری بەرز و باڵا بەرز
ڕووبە ئاسمان سەر کێشانش تەرز

پەرسام جەو باڵای بەرزی بێ‌وێنە
چن ساڵێت ویرەن، چی سەر زەمینە؟

پەرسام: ئەی چنار تۆ چن ساڵەنی؟
مەژنەوی دەنگم کەڕ و لاڵەنی؟!

جوواوش داوە، ئەو شۆخی نازار
تۆ بە وێنەی من نیەنی خەمبار!

تازیە بارەنا من وەشیم نیا
کۆن «بێرەگا»ی کۆن کۆن باڕەو مەیا؟!

وەشی شادی و زەوق وەرزوو وەهاری
ئیتر کۆن شادی دەرەو هەواری؟

هەر جە «زەڕپیارە» ، هەتا «شەروانە»
«خالێد» هۆربێزە، دەنگێ بووانە

جە سەر چەمەی سان، هۆر پڕا جووانێ
دەنگ وەشێ شارا، گرد چاگە بانێ

بەزمی « حەلیم دادٚ» خالێد بووانا
ڕێز شا بەسە بۆ ، تاقمەو  جووانا

چۆپی بە دەسێ دەسەو کناچا
عمری دووبارە ، پانەیە ماچا

گۆرانی تەمام، هۆر پڕای سەرشی
یاخودا نە گیری ، دەرد ونە وەشی

«کۆڵاونێ» چریش ئەو باخی «ونای»
ئانا ڕەفێقێت ، جە دنیا لوای

ڕەفێقان لوای ، ماوای بەهەشتی
تۆ چی بە بێکەس، جە دنیا نیشتی؟!




#عدنان_مرادی
#هامفردان
#شعر_معاصر_پاوه
#شاعران_پاوه
#مشاهیر_پاوه

شاعران پاوه 108

عبدالەکاکابرایی

سال 1334در پاوه چشم به جهان گشود. تحصیلاتش را در پاوه و پایان رسانید و موفق به اخذ دیپلم ادبی گردید و سپس به استخدام آموزش و پرورش درآمد.
ایشان چندین سال مدیر دبیرستان‌های پاوه بودند. وی از فعالان فرهنگی و اجتماعی است. شعر سرودن را از دوران نوجوانی آغاز نمودند و با شاعر همروزگار مرحوم یوسف رسول آبادی بصورت شعر در ارتباط بود.
اشعار ایشان به زبان مادری و فارسی و در قالب کلاسیک هجایی و نو می‌باشد که شامل مضامین اجتماعی، یادها و خاطرەها، بیان دردها و رخدادهای پیش آمده برای مردمان دیارش است.


زویری و زەردیم لام جەمەن ئازیز
شەوان و ڕوان هەر خەمەن ئازیز

شەوان شەوق و زەوق تاریکەن ئازیز
ڕوان ڕۆم وە دەرد خەریکەن ئازیز

جە ڕۆژی ئەزەڵ تۆمەی خەم جە دڵ
دایم سەرگەردان مەنزڵ بەمەنزڵ

مەناڵوو پەی وێم پەی یاران زارزار
بێ ‌دۆسان خاس نەنیشوو خەمبار

خەمان فراوان مەینەتان بارەن
وێران ماڵ بەدٚحاڵ دڵ گرفتارەن

ئەر سەدٚساڵ کەروو سکاڵای گەردوون
هەڵای کەمم وات جە دەرگای بێچوون

ئێش و ڕێش و زەم تا ئەبەد بارەن
واوەیلاو ڕۆڕۆ شەفای بیمارەن

عومرەی وە عەبەس تەی کەردم تاڵان
نەزانام پەی چێش ئامانێ و لوان

بەڵام جە دما مەکەرام وە یاد
ماچان ئافەرین دانای ناموراد

ئا دەرد تۆ کێشان جە دنیای فانی
کەس نەکەرد تەرێق پەی زندگانی

ئیستا مەبۆ چێش ئاهی پنهانی
داخ هۆربکێشی شەو تا بەیانی

وەڵینان سەد جارخاس تەر فەرماوان
هیچ کەس جە دنیا بەموراد نیاوان


***


با قەلەم کێشۆ سیمای ڕۆخسارت
خاس وەسفش کەرۆ باڵای چنارت

ئازیز شوخ و شەنگ لەنجە و لارەکەت
دڵەی بێ‌گەردی پەڕ جەخارەکەت

سوب تا ئێوارە شەوان تا بەیان
وەسف و سەنای تۆن هێمای جەیانان

وێت خاس مەزانی بیەنم تاوان
سەرەم وە سەرگەرد ئاسانەت ساوان

ڕەویەی نەدٚامەت عوزر و بەهانەن
تاوانم کەردەن دەردم نەهانەن

تا زیندٚەی سەرسام ڕۆزگاران بوو
مەدٚیەونۆ مەر هوون جەفاکاران بوو

ئخلاس و مەرام وەفاداران بوو
دڵ جە کۆگای خەم خاترداران بو

ئەڵهای شەفاعەت بەڕەحمەت موازۆ
سەرەم ئاسانەی جەنەت مەبازۆ



#عدنان_مرادی
#هامفردان
#شعر_معاصر_پاوه
#شاعران_پاوه
#مشاهیر_پاوه

شاعران پاوه 107

محمدسعید رضایی

سال 1333 در پاوه چشم به جهان گشود. دوران تحصیل ابتدایی و راهنمایی را در پاوه به پایان رسانید و دیپلم رشته طبیعی را دوران خدمت در نیروی هوایی در تهران اخذ نمود وی ‌همچنین مدرک تکنسین موتور هواپیما را نیز دریافت نمود. از1350 و با مکاتبه شعری با مرحوم یوسف رسول آبادی وارد دنیای شعر گردید اگر چه قبلا نیز اشعاری سروده بود.
او به زبان مادری و در قلب کلاسیک هجایی شعر می‌سراید و مضماینی اجتماعی، عاشقانه و وصف طبیعت در آثارش دیده می‌شود. آ


زوننار بەستەنم زوننار بەستەنم
ڕاسەن چوون سەنعان زوننار بەستەنم

سوجدە وە باڵای تەرسا بەردەنم
دین مەسێحا ئەحیا کەردەنم

جاڕووم دان نەدەور بت و بتخانه
وێم کەردەن کشیش کلیسا یانه

پەی دین تەرسا موبەللغیم کەرد
وێم وە خاک پای ئەو شۆخە سپەرد

وەختەی دڵ زاناش چێشش ئامان سەر
ڕوو کەرد نەدەرگای زات دادگەر

واتش یا کەریم کارسازکاران
بۆ بەخشەم بەنوور موستەفا و یاران


***

ئازیز ئەر پەرسی چوونەن ئێڵاخان
داخان داخانەن زاخان نەداخان

ئەو هەرد و هەڵەت ئەوسا پێوە بیت
ئەو شەوق ئەو زینەت ئەوسا کە تۆ دیت

ئیسە جە دووریت پۆشان سیاتەم
هاژەی قەڵوەزان بێ‌دەنگەن ماتەم

ئەو سۆسەنانە نەپای شەتاوان
ئەو تەوق گوڵان نەپای گۆلاوان

دڵتەنگەن نەداخ دووری دیدٚەی تۆ
خۆسووس مەنزڵگای سەرقولەی شاهۆ

پیازدۆڵ نەداخ بۆتەی فراقت
تەوەن تاونەن نەبئێشتیاقت

پشت هەسارگا باڵی هەرەسگا
ڕژ و ملەخۆڵ هەردی کەلەبا

پوینە هەر یەندٚە ئەسرینان ڕیزان
تاف قەڵوەزی هەرجاران بێزان

سێملە وە پای هەناسان سەرد
کەللەش چوون کەللەی من بیەن وە گەرد

ملەخۆڵ ڕەش پۆش ئورینجان خەمبار
هەوارگەی بارام نەدٚارۆ قەرار

کەڕێسان نەچەم ڕەوان کەردەن سەیل
کاوان گۆلاوان هەردە کەردەن کەیل

شانشین و نوور پەیجان کلەجەڕ
مەناڵان وە سۆز مەدٚان وە ڕووی سەر

هەر جە شانشین تا وە قولەی زاز
هەر یەک وە نەوعێ لێش مەیۆ ئاواز

گەزەنێ خەمین دەروەندٚ زاریشەن
مارانی چوون من دەرد کاریەشەن

بەرزەڵنگ مەلوول وەرکەمەر زویر
سوورەهەراڵە ئەسیرەن ئەسیر

ویمیر یەقیرەن هەوڵی خەفەتبار
هانەساو نیشتەن نە هجران یار

سەلتەی سیای خەم کەردەنشان نەوەر
مەگرەوان بەسۆز مەدٚان وە ڕووی سەر

واتەی «رضایی»ەن دەروون پەڕ جە دەرد
پەی دووری ئازیز ڕەنگش بیەن زەرد




#عدنان_مرادی
#هامفردان
#شعر_معاصر_پاوه
#شاعران_پاوه
#مشاهیر_پاوه

شاعران پاوه 106


آواز احمدی

در سال ۱۳۵۹ خورشیدی در پاوه چشم به جهان گشود. پس از پایان تحصیلات ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان موفق به اخذ کارشناسی در رشته علوم اجتماعی گردید.
ایشان به زبان هورامی و فارسی شعر می‌سراید و در قالب مثنوی چندین اثر سروده است همچنین در زمینه ادبیات کودکان نیز فعالیت می‌نماید. وصف طبیعت، مسائل اجتماعی، عشق و دوستی میهن از موضوعاتی است که درباره آن شعر سروده است.



با دز و درۆزن دەسشا نەوۆ گیر
بەدٚ و ناکەسێ نەوان یەکانگیر

فێڵباز و بەخێڵ نەوانێ کێخوا
ئاشۆ بۆ بە پیا و خەڵک بگنۆ سارا

بدزانێ و بوەران زەمین گەز کەران
یانەو گرد کەسی کەرانێ وێران

جا بۆ به دیار شار مەوۆ به چێش
دز و درۆزن بیەن قەوم و خێش؟؟!!

باخەوان چەنی باخی بسازۆ
سەمەر مەدزیۆ، باخش بڕازنۆ؟!

گەدا هەر مەشیۆ گەدایی کەرۆ
بێ نان و بێ ئاو دەرەش بۆیەرۆ

دارا چووزانۆ به حاڵی نەدار
یەک شەو ئەر بگنۆ کەنارە و کەنار

بزانۆ حاڵی فەقیر و هەژار
ئەورا لەم نیەنەش ساتێوە قەرار

بو خودٚا ئەر ئێمە ئاوزما بیبیا
بەدٚ و بەدٚواچان نەکەرێمێ پیا

ئاخروو کاری مەوۆ به ئینه
چوون وێما کەردەن فکری پیسینه


***

گەڵاخەزانەن بەڵام جه بێ‌وەخت
نەرمە‌وارانەن ناوەش و سەخڵەت

درەنگەن درکنای حەق و حەقێقەت
ڕاس واتەی نیەن گرد بی به حەسرەت

خەیلێوەن چاچۆڵ بیەن قسەی ڕاس
دانامه کەم بیەن بێ‌قسە و بێ‌باس

ژیوای بێ‌زەحمەت نانه بیە دام
دامه تەنیەیینۆ تیکه بیەن زام

هەرکەس پەی وێشەن گرد بی مامەڵه
شێخ و ئەولیا زکری باتڵه

درۆ و دەسەله بیەن به زرنگی
ئاژاوێ کەوتەن نه تۆی زندگی

کەل و کۆم بیەن بازاروو وەشی
چاره نەمەنەن گرد چاره ڕەشی

بابه شەرمەندٚەو ئەولادی بیەن
دەسەڵات نەویەی کەم دەردەی نیەن

یانەو هەژاری داڵانه کۆنه
شەوەو نەداری درێژە و بێ‌ڕۆنه

داخم کەی بۆوه قەدٚیمی ئاسای
بێ‌تەماع و درۆی تۆ چەنی هامسای

چەنی نەدٚاری به بێ جیایی
ڕزقت بەش کەری به بێ ڕیایی

بینه به حاتەم تایی زەمانە
یانە و خوانت بۆ به ئاوەدٚانه

دڵەی خەمگینی تۆ کەرینه شاد
بیاونی به حەق دادێوە بێ‌داد




#عدنان_مرادی
#هامفردان
#شعر_معاصر_پاوه
#شاعران_پاوه
#زنان_شاعر_پاوه
#مشاهیر_پاوه

شاعران پاوه 105

محمدرشید امینی

سال 1333 خورشیدی در روستای نوریاب از توابع شهرستان پاوە چشم بە جهان گشود. دبستان را در زادگاهش و راهنمایی و متوسطە را در پاوە بە اتمام رسانید.
در دوران جوانی بە علت مشکلات خانوادگی برای مدتی ایران را ترک و چند سالی در عراق ساکن گردید. در آن زمان بود که بیشتر با زبان کُردی آشنا و در خواندن و نوشتن آن را فرا گرفت.
پس از پایان خدمت سربازی در سال «1357» بە استخدام آموزش و پرورش درآمد. او اکنون بازنشستە آموزش و پرورش و ساکن پاوە است.
گلزار هورامان، دیوان میرزا عبدالقادر پاوەای، دیوان صیدی هورامی، هورامان را بهتر بشناسیم، شاهنامە هورامی، منظومەسطان ابراهیم و نوش‌آفرین خانای قوبادی، دیوان احمد بیگ کوماسی، منظومەشیخ صنعان وترسا، منظومەگرگ و روباه«کار مشترک» و کشکول هورامان را در کارنامە دارد.
ایشان در شعر به «سمکۆ» تخلص می نماید.

هه‌ر دڵێ جه ‌تۆش نه‌بۆ عه‌شقی یار
جۆش نه‌دٚۆ وه‌هه‌م چوون چه‌مه‌ی وه‌هار
شه‌قڵ جۆی هووناو گۆناش نه‌بۆ زار
ئانه‌ که‌ی دڵه‌ن، به‌ڵ بۆ له‌ت و پار
ڕێزه‌ ڕێزه‌ بۆ وه‌ تانه‌ی ئه‌غیار

هه‌ر سه‌رێ سه‌ودٚای ماوات نه‌بۆ پێش
هه‌وای ساوای دیم پای ده‌ر نه‌بۆ لێش
زام هجرانش دایم نه‌دٚۆ نێش
یاڕه‌ب وه ‌هاڕه‌ی بای فه‌نای جه‌بار
فه‌تار فه‌تار بۆ شادٚیش نه‌ێوکار

هه‌ر چه‌مێ په‌ی دین باڵای ئاڵای تۆ
سه‌وداکه‌ر نه‌بۆ په‌رێ کاڵای تۆ
ده‌رمانش نه‌بۆ تۆز پاڵای تۆ
به‌ڵ نه‌ کاسه‌ی چه‌م بڕیۆشان ده‌مار
نەسیوشان بۆ سورب داغ جه‌ نار

هه‌ر زوانێ دایم نه‌بۆش نام تۆ
نه‌که‌رۆ مه‌دحی جه‌مین جام تۆ
شیرین کام نه‌وۆ په‌ی ئه‌یام تۆ
لاڵ بۆ جه ‌که‌لام هیچش نه‌بۆ چار
خورد و خۆراکش بۆ وه‌ ژارمار

گیانێ جه ‌ڕاو تۆ نه‌بۆ قوربانی
نه‌و‌ۆ گیان فدٚا په‌ی یار گیانی
نه‌مانۆ جه‌له‌ش به‌ڵکوو بۆ فانی
«سمکۆ» بۆ وه‌ پای مه‌وت سه‌رمەزار
نه‌ هه‌ر دوو دنیا نه‌گێرۆ قه‌رار

ئێمه ‌دڵ سۆته ‌وه‌ی ته‌مه‌ناوه‌
په‌ی هه‌ور لوتفت چه‌م هانه‌ڕاوه‌
قوربان سا ئه‌تۆیچ لوتفێ جه‌لاوه‌
به‌ڵ ئارام کۆ بۆ دڵ نه‌ ده‌رد زار
خه‌لاسی جه‌ ده‌س جه‌ور ڕۆزگار

***


ئه‌و چاوه‌ی نه‌یدی به‌هاری جوانی
ئه‌و گوێ ‌که‌ نه‌یبیست سروه‌ی به‌یانی

ئه‌و سه‌ره‌ی نه‌یدی سه‌ربه‌ستی وەڵات
ئه‌و ده‌سه‌ی نه‌یدی ساتێ ده‌سه‌ڵات

ئه‌و دڵه‌ی پڕ بوو له ‌ژانی هۆزی
ئه‌و زوان لاڵ بوو له‌ ڕه‌وتی کۆزی

هه‌ڵگه‌ڕێنه‌وه‌ بۆ کۆشی دایه‌
تاکه ‌وه‌رگه‌رێ ده‌وران له‌و ڕایه‌

ئه‌وکاته‌ ئه‌ڕوێن له‌ هه‌واری نۆم
هه‌رکام وه‌ک گوڵێ ده‌ردێن له‌گڵکۆم



#عدنان_مرادی
#هامفردان
#شعر_معاصر_پاوه
#شاعران_پاوه
#مشاهیر_پاوه

شاعران پاوه 104

محمد احمدی

سال 1332 در روستای گرال از توابع پاوه متولد گردید. سرودن شعر را از سال 1392 آغاز نمود. ضمامین عرفانی، اجتماعی و وصف طبیعت را با زبان مادری و سورانی و در قالب کلاسیک دەهجایی می‌سراید. ایشان در شعر بە«ڕاویار» تخلص می‌نماید.

نەی و بەی و مەی جەمەن نە پای حەی
سەوقاتی حەیەن خۆمرەی پەڕ جە مەی

ساقی نە سینی خۆمرەی مەی بە دەس
نەی ج نەی زیڕنۆ تا بەو مەی بۆ مەس

ساقی سەرعیەن تا نەی نۆشۆ مەی
نەی ئارام گێرۆ جە هاوار و وەی

نەی، نۆشۆ ئەو مەی ساقی بۆ سەرمەس
کەرۆ شۆکرانەی فەرد فـەریادرەس

ساقی ج نەی دا مەچریکنۆ چون نەی
مەلاونۆ ئەو نەی بە سۆز پەیاپەی

هوونی ساقیەن ئازیز بۆ بە مەی
تا نەی بەو مەیە دەوران کەرۆ تەی

مەی هەدیەی حەیەن جەم بیەن جەو بەی
تا بە نۆشای مەی بۆ حەیات پەی نەی

«ڕاویار» پەی کەی ڕەجا کەر جەحەی
جەو سەحرای مەحشەر ساقی و بەی و مەی

بجۆشیۆ رەحمش ساقی جەئەو سات
وێش بووزۆ دامان خالەقی ئەموات

بۆی عەتری ئەو بەی مەحرەم بەی دەماخ
جەلام وەشتەرەن جە بۆنی گوڵباخ

یا مەزەی ئەو مەی نەینۆشان جەو بەی
مەعلووم جەو نەهرەن جەننەت کەرۆ تەی

«ڕاویار» وەسێن کۆتا کەر گۆفتار
مەر سانع زانۆ چێشەن نە ئەی کار

***

لالۆی گاڵۆک دەس دەروون پەڕ جە خەم
قامەت خەم وەردە خەمان جەلات جەم

قامەت وێنەی نوون دڵ نۆقتەی نوونەن
نوون و نۆقتەی نوون لەبڕێز جە هوونەن

نوون ماسی خەرمان بەزرش زۆ کەردەن
خەرمان لەبڕێزەن نوون بێ‌هێز کەردەن

گەردی کای کڵووش گیر کەردەن جەنەی
نەی جە هاوارەن دایم پەیاپەی

ها وەختەن ئەو گەرد بینۆ ڕای نەفەس
بێ‌سەدٚا بووزۆ ئەرواح جە قەفەس

ئاخ پەی نەسیمێ بڕفانۆ ئەو گەرد
تا نەی بۆ ئازادٚ جەو نەوای پڕ دەرد

تەمەننام ئانەن من ج دەرگای حەی
یا بۆ قووت ئەو گەرد یابەر بەی جە نەی

«ڕاویار» عەمروو تۆیچ ها یاوان بە دەی
وادٚەی کۆچشەن ئەرواحت جەنەی

وێتٚ بووزە ور مەڕ دەسکرداری حەی
شایەدٚ جەو غارە مەحفووز بی جەوەی

تا تیشکی ڕەحمەت جەکەل بەی وەبەر
راتٚ ئاسان کەرۆ بە هەڵمی ئەو وەر







#عدنان_مرادی
#هامفردان
#شعر_معاصر_پاوه
#شاعران_پاوه
#مشاهیر_پاوه

شاعران پاوه 103

کیهان لهونی

سال 1332 در روستای خانگا از توابع پاوه چشم به جهان گشود. دوران تحصیلش را در زادگاهش خانگا و پاوه به پایان رسانید و سپس به استخدام آموزش و پرورش درآمد.
ایشان در میان مردم به کیهان بگ مشهور بود او به زبان مادری و به شیوه کلاسیک 10 هجایی و در قالب مثنوی و با مضامین عاشقانه، خاطرات و وصف طبیعت منطقه شعر می سرود. وی در سال 1391 چشم از جهان فروبست.


مەجنوون یەک لەیلا و فەرهاد یەک شیرین
من جه قولەقولەی هەورامان زەمین

ئازیزتەر جەلام لەیلا و شیرین
پەی ئێدامەی ڕای ئەجدادی دیرین

عاشق کەی جە سەیر مەعشووقش خەستەن
تا ئەبەد وەی‌توەر پەیمانم بەستەن

***

لێڵاوی سەحەر دیدٚەی لێڵاوەن
دیدٚەم پەی دیدٚەن ئیتر نه خاوەن

حەیفەن بیناییم ببۆ وە خامۆش
سەیری کۆساڵان گرد بۆ فەرامۆش

ئاخە دیدٚارەن کۆساڵان کۆ
دەروون جۆشیان با پێت کەروو ڕۆ

تەماشای کەڵڕەم مای کەڵانم ڕۆ
گڵوە زیندانان هامنەلانم ڕۆ

بەمۆ و ئاوەشۆی چەنه بڕیام ڕۆ
تەوەن میری بەرز شاخی دڕیام ڕۆ

زەردی وێرەگای ڕەنگی تڵام ڕۆ
گوزەرگای دایم قەڵاقەڵام ڕۆ

ناوەی پینی سەرکەلی کاوم ڕۆ
بەرزی مای مەلێن جاگەی خاوم ڕۆ

***



#عدنان_مرادی
#هامفردان
#شعر_معاصر_پاوه
#شاعران_پاوه
#مشاهیر_پاوه

شاعران پاوه 102

عثمان رحیمی

سال 1332 در روستای هجیج از توابع شهرستان پاوه چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی را تا پایه ششم در هجیج به پایان رسانید و وارد حجره گردید و درس حوزوی را ادامه داد.
مجموع اشعار «سووز دڵ» و «حەسرەتۆ دڵی»از آثار ایشان است. آقای رحیمی در شعر به «مرید» تخلص می‌نماید. اشعار ایشان در قالب کلاسیک هجایی و به زبان مادری و سورانی است که مضامینی آیینی، وصف طبیعت، بیان مشکلات اجتماعی را در بر می‌گیرد.


دنیا یادٚو تۆم ئاوردەن خەیاڵ
پەی من پەڕبیەی جە ماجەرای تاڵ

هۆرت دان جە دڵ دەواروو خەما
وێران کەرد جەسەم بە هەرسەو چەما

هەر گیسای بەزەیت ناما بە حاڵم
ئەشکاوات جەرگم نەدٚات مەجاڵم

چێش مەبۆ ساتێۆ دەروون بۆ هاڵی
ئارام بۆ دڵەی سۆتەی زۆخاڵی

هەزار ماجەرای چەرخی بێ‌وەفات
تاونا لاشەم به جەور و جەفات

چێشت دی جەمن غەیر جە هاواری
غەیر جە ئاهی سەرد ناڵە و زگاری

هاوار جە تاو و لوول وەردەو چەرخیت
پەی ڕۆزگاری بێ‌کەڵک و نەرخیت

دەورت بە کاموو کەسی نەگێڵا
ساتێو نە پەرسات هەژار چی وێڵا

ئەی هاوارمەن جە پەرێشانیم
پەرێ هام فەرداو کەسوو خوێشانیم

هەرگیسای چەرخیت نەپەرساش پەرێم
تەوەسنات دڵم بەدٚ ئاورد نەڕێم


***


ئاخ یاران وەشەن ئاخ یاران ۆەشەن
جەم بیەی پێوە دڵ پەنەش گەشەن

تەنیایی نیشتەی بەختش بێ‌بەشەن
جامەنەی عالەم دایم ناوەشەن

چن وەشەن یارێ دوورێ بان جە خەم
بە مهر و سەفا و دڵ بە خاترجەم

یەکدڵ و یەکڕەنگ نیشی چەنیشان
ئاواتەواس بۆ دڵ پەی وەشیشان

چن وەشەن چەنی شەکەر ڕازێوی
عەمرێو چەنیش بی پێسەن ساتێوی

ها بدٚیە دنیای سەراپاش خەمەن
غەیر جە ڕای ڕاسی باقی گرد گەمەن

ئاخ پەی دڵسۆزێو زاناو زەمانەیم
بیایا هامدەرد دڵەی دێوانەیم

زانایاش پەی چێش دڵ کەیلەن جە دەرد
بیایا مەحرەم هەناسانی سەرد

زانایاش دەردی ئا جەرگه پارە
غەیر جە پێوە بیەی نیەنش چاره

یاران به وەفا و حورمەتتان قەسەم
دڵ ها نە فکر و خەمگینەن جەسەم

ژیوایی دنیایم ژان و ئازارەن
پەی نەسڵی تازەی دڵم داخدارەن

مەزا پای خەم و یارانیم نیشوو
یام خۆ مێراق و زەمانەی کیشوو

ئەرچی جەفا و جەور چەرخی زەمانە
براش جە برای کەردەن بێگانە

دۆسی و ڕەفێقی و برایی سەرجەم
فەرزەن پێوەرە دەس بدٚان بە هەم

ژیوای هەر ئانەن بە مێهرە بانی
گەرم بۆ سەفا و شیرین زوانی

بە حەق جیایی جە زانای دوورەن
زانا مزانۆ حۆرمەت زەروورەن

جە بیە و نەبیەو ژیواو دنیایی
برایی وەشەن نەبۆش جیایی




#عدنان_مرادی
#هامفردان
#شعر_معاصر_پاوه
#شاعران_پاوه
#مشاهیر_پاوه

شاعران پاوه 101

جمال منوچهری

سال 1322 شمسی در روستای دزاوَر از توابع پاوه چشم به جهان گشود. دوران تحصیلش را در دزاور، نودشه و پاوه تا سیکل به پایان رسانید.
ایشان شغل تجارت را پیشه خود ساخت. علاقمندی به شکار از جوانی با او همراه بود اما سرانجام از این کار دست کشید و تفنگش را زمین گذاشت.
ایشان به شیوه کلاسیک 10 هجایی و با مضامین مناجات، وصف عاشقانه، وصف طبیعت زادگاهش، اجتماعی و ... و در قالب مثنوی و به زبان مادری، سورانی و گاهی فارسی شعر می‌سراید قبلا از ایشان مجموعه شعری با نام ... به چاپ رسیده است.

شه‌ماڵ ده‌خیلم دڵ بێ ئارامه‌ن
په‌ی دووری دڵبه‌ر خه‌و لێم حه‌رامه‌ن

تۆ مه‌حره‌م ڕاز کولین ڕازه‌نی
جه‌ گشت دیوانێ سه‌رئه‌فرازه‌نی

دا بۆ به‌ خاتر گشت خاترداران
شنه‌ی دڵ ئه‌نگیز سوبح و ئێواران

وه‌فات برمانه‌ چون وه‌فاداران
شاباڵت شانه‌ وه‌ سه‌ر دیاران

مه‌گێره‌ قه‌رار تا مه‌نزڵگه‌ی له‌یل
ئه‌و گۆنای بێگه‌رد ڕه‌شته‌ به‌ سوه‌یل

نه‌شۆ جه‌ یادٚت ئه‌ی هانا ئه‌ی وه‌ی
ئه‌و باڵا بێگه‌رد قامه‌ت وێنه‌ی نه‌ی

چه‌م چون سوه‌یله‌ن باڵا بێگه‌رده‌ن
سووره‌تش مه‌خفی ژێر زوڵفی زه‌رده‌ن

ئه‌گه‌ر له‌ خاو بۆ سه‌وزه‌ی وه‌ش که‌لام
باوه‌شێنش که‌ ئه‌مما به‌ ئارام

داده‌ی جه‌ ته‌نخای ئه‌ی په‌شێو حاڵه‌
چون شه‌ونم نیشه‌ به‌ ڕووی گۆراڵه‌

ئه‌و نازار من لای عاله‌م نازار
جه‌ شیرین خاودا ئه‌وا بوو بێدٚار

به‌ زه‌رده‌خه‌نه‌ په‌رسۆ جه‌ کۆوه‌
من بێدار که‌ری ناست ڕۆ بۆوه‌

واچه‌ ئه‌ی له‌یلا شه‌ربه‌ت فرۆشم
ده‌سته‌ به‌ ده‌سته‌ کڵاف نه‌ دۆشم

مه‌جنوونێ ئاما ئه‌وه‌ند لاڵا لێم
ئه‌وه‌ند عاجز بێ سه‌رش شێونا لێم

واتش ئه‌ی شه‌ماڵ دوکتری بێ مه‌رز
یه‌ عه‌رزێ داروون جه‌ هه‌زاران عه‌رز

مه‌په‌رسه‌ ڕۆژه‌ن یا خۆ هه‌م شه‌وه‌ن
له‌یلێ بێدٚاره‌ن یا له‌ تۆی خه‌وه‌ن

لوه‌وه‌ خزمه‌ت ئه‌و باڵا عه‌رعه‌ر
ئه‌و ڕوخسار وێنه‌ی سه‌ڵوی سنه‌وبه‌ر

ئه‌و زوڵفانی دێز ئامان وه‌ سه‌ردا
وێنه‌ی به‌ڕه‌زا به‌ ڕووی که‌مه‌ردا

ئه‌و خاڵان وێنه‌ی که‌وی کۆساران
ئه‌و شه‌وبۆی وه‌ش بۆ جه‌ لای نساران

ئه‌و گۆنا وێنه‌ی سوور هه‌راڵه‌ی سوور
جه‌ چن فرسه‌خی دیاره‌ن جه‌ دوور

ئه‌و له‌یلی زه‌مان ئه‌و کافرۆشم
ئه‌و حه‌ڵقه‌ حه‌ڵقه‌ی زوڵفان نه‌ دۆشم

بواچه‌ له‌یلێ عه‌ره‌ب واره‌که‌م
ده‌رمانی دڵه‌که‌ی ده‌رده‌ داره‌که‌م

قه‌سه‌مت مدٚه‌و به‌ ئایه‌ی که‌لام
ماچوو ئه‌مجاریچ ته‌شریف بارۆ لام

به‌ بێ تۆ ته‌مام دنیا لێم تاره‌ن
ته‌نها ڕۆشناییم ئه‌و وه‌فاداره‌ن

ئه‌مجار وه‌ک جاران باڵا برمانۆ
مه‌جنوونش جه‌ ده‌س خه‌مان بسانۆ

جه‌ دووری ئازیز ئه‌ی جگه‌ر چاک چاک
وه‌ ئه‌ی زامه‌وه‌ سه‌ر نه‌نیۆ وه‌ خاک

مه‌جنوون وێڵ گه‌رد ده‌شت دوجه‌یلم
مه‌منوونی شه‌ماڵ جان فیدای له‌یلم




#عدنان_مرادی
#هامفردان
#شعر_معاصر_پاوه
#شاعران_پاوه
#مشاهیر_پاوه

شاعران پاوه 100

وهبی حسینی

سال 1331 در ساتیاری از توابع پاوه چشم به جهان گشود. سرودن شعر را از سال 1348 آغاز نمود. سبب سرودن شعر را به تصویر کشیدن زندگی سخت زنان و دختران به ویژه سخت‌گیری‌های و ناعدالتی‌های رایج در انتخاب همسر و ازدواج ابراز می‌دارد. وی سپس به دلیل زندانی شدن اقوام و نزدیکان و بزرگان منطقه پاوه و هورامان توسط رژیم پهلوی سوزنامە‌هایی سرود.
ایشان تحصیلاتش را تا پایە ششم نظام قدیم ادامه داد. در سال 51 به استخدام آموزش و پرورش درآمد. اشعار ایشان به سبک کلاسیک 10 هجایی و به زبان کُردی و با مضامین اجتماعی، اعتراضی، تخیلی، وطن دوستی، غم نابرابری‌ها و اشعاری برای کودکان است.
ایشان اکنون ساکن پاوه می‌باشند.



دڵ ئارەزووی شاخ بەڕەزا و هەردەن
ئەژنۆ پەی لواش جواوش کەردەن

دڵ ئارەزووی باخ سەوز و چەمەنەن
دیدٚە پەی دیدٚەن دیدٚەش نەمەنەن

دڵ ئارەزووی دەنگ نەی و شمشاڵەن
گۆش پەی ئەژنەویەیش بێ‌مەیل و حاڵەن

هەوەس هەر وێشەن دڵ هەر جێگیرەن
ئەعزا بێ‌مەیل و کەوتە و ئەسیرەن

لەشکەری پیری هەرچوار لاوه
دەوری قەڵاکەی جوانیمش داوه

***

کرچەی ساعەتی تاقچەی نیوەشەو
خەبەرم دەکا هەڵئەسم له خەو

کرچەی ساعەت و هات و چووی هەتاو
خەریکن عومری من دەکەن تەواو

عومرم وا لە ناو پاییزی ژینا
کوتری قەفەسم وا لە فڕیا

خۆری ژیانی هاوێن لە دەم کەل
ئەڕوا بەودێوا زوو به پەلەپەل

من دەستەی یەخەی ئاژاوەی ژینم
که چی خەریکی عومر سەڕینم

نەفەسێک دەڕوا قەد نایێتەوە
هەنگاو له عومرم دەسەڕێتەوە

هەر دەم بەیانی دەرئەچێ له دەس
هەر ئەو چوونه چوو نەهاتۆ بۆ کەس

عمرەکەم ئەگەر عمرەکەی نۆح بێ
که مادام ئاخر دەرچوونی ڕۆح بێ

چ فەرقی هەیە ئەڕۆ سبێنێ
ئاخۆ سبێنێ چی بۆ من دێنێ

ئاخری ڕۆژێ له خۆشەویستان
هەڵم ئەگرن و ئەمخەنه سەرشان

حۆرمەتم ئەگرن ئەمخەنه چاڵێ
دەگەڕێنەوە هەر کام بۆماڵێ

کە وا بوو دەبا بزانم وایه
نیەکەمە بەرم هەموو کەوایـە

با هیچ له بۆ هیچ هیچ بازی نەکەم
بەوانەی هیچن خۆ ڕازی نەکەم

با یارێ گرم دایم یارم بێ
ئاگای له دڵی بریندارم بێ

با یارێ بگرم یاری سەختم بێ
ئاگای له ئێقباڵ شانس و بەختم بێ

لای من وا دیارە بێجگه ئەو یارە
درمانێ نیه دەرد بکا چارە

بایارێ بگرم یەک ڕوو و یەک باو بێ
خاوەن ئەستێرە و مانگ و هەتاو بێ

با یارێ بگرم هەر خۆی ماوە بێ
دەرگای له ڕووی کەس دانەخراوە بێ

با یارێ بگرم هەمووی پێ داوم
بۆ جارێ منەت ناخاتە چاوم

لای من وادیارە بێجگه ئەو یارە
دەرمانێ نیه دەرد بکا چارە

***



#عدنان_مرادی
#هامفردان
#شعر_معاصر_پاوه
#شاعران_پاوه
#مشاهیر_پاوه

شاعران پاوه 99

چنور رشیدی

در سال ۱۳۵۷در روستای دزاور از روستاهای شهرستان پاوه متولد گردید. پس از آغاز جنگ به علت آنکه روستای دزاور در نقطه صفر مرزی قرار داشت ساکنان این روستا نیز همانند سایر روستاهای مرزی مجبور به کوچ اجباری به روستاها و شهرهای پاوه و مریوان شدند.
خانواده خانم رشیدی نیز به پاوه آمدند و سال‌ها در این شهر ساکن شدند وی دوران ابتدایی را در پاوه به ‌پایان رسانید و سپس به سروآباد مریوان نقل‌ مکان نمودند و در آنجا دوره متوسطه را به اتمام رسانیدند. وی سپس در رشته ادبیات فارسی مدرک فوق‌دیپلم را نیز اخذ نمود.
آثار وی در مجلات و روزنامه‌های استانی و کشوری به چاپ رسیده است. خانم رشید سه اثر به نام‌های حسرت، فصل پنجم، و کرشمه به زبان فارسی منتشر نموده است که شامل اشعار سپید و کلاسیک می‌باشد.
دیوان اشعار خانم رشیدی به نام بیرەوەری چاوەکانت زبان سوارنی و هورامی نیز آماده چاپ می‌باشد. اشعار ایشان موضوعاتی چون عشق، دوستداری وطن و زندگی را دربر می‌گیرد.

مانگ و ئەستێرە لە چاوتا هاتنە بەزم و سەما
ئاشقی هەستا لە خەو سەبر و قەراری لا نەما

دەشتی بێ ئاوم لەگەڵ تۆدا بەڵام تینووم نییە
ماچی لێوی تۆم هەبێ زەمزەم چییە کەوسەر چییە

دەس بەسەر شێعر و وشەم دا هەر بکێشی جار و بار
خۆشەویستی دێتە بەر ئەشق و ئەوین دەڕژێتە خوار

من لەگەڵ تۆدا ئەگەر ئازار بزانم شێتییە
تۆ تەواوی ژینمی بێتۆ ژیانم بۆ چییە

ئەی هەناسەی باغی عومرم تۆ نەبی من لێرە چیم
ڕۆژی مەرگی ئارەزوومە ئەو دەمەی بێتۆ دەژیم

شێعری بارانە بە ئەشقی تۆ لە پێنووس دێتە خوار
پێکەنین و نازەکانت موژدەیە و وەرزی بەهار

***

بتەوێ یا نەتەوێ ئێستە ئەتۆ یاری منی
هەست و سۆزی دڵەکەی خەستە و بیماری منی

حافز ئەمشە غەزەلی ئەشقی بە یادت نووسی
ئەتۆ بەو چاوە خومارەت بەختی ڕۆژگاری منی

بێگومانم کە بە تۆوە غەمی دڵ تێدەپەڕێ
مایەیی بەختی من و ڕۆشنی شەوگاری منی

زۆر گڕاوم نییە وێنەت لە جیهانا گوڵەکەم
تۆ نەیەک گوڵ کە هەموو گوڵشەن و گوڵزاری منی

لە دڵا هاتی سەرت نایە دەرێ بۆ غەمی من
لە دڵی تۆ چ خەبەر ئایە خەبەرداری منی

لێگەڕێ و تێپەڕە لەو دوورییە یەکجاری وەرە
بتەوێ یا نەتەوێ ئێستە ئەتۆ یاری منی

***

با دو چشم نرگس تو عشق بازی می‌کنم
دل بدین گونه درون سینه راضی می‌کنم

سجده بر ماه رخت چون میبرم شام و سحر
لعل لبهای تو‌ را مُهر نمازی می‌کنم

اندرون دادگاه عشق محکومم به هجر
بهر خود از شوق تو پرونده سازی می‌کنم

آمدم تا پشت خلوت خانه‌ی آغوش تو
بهر بوسی از لبت گردن درازی می‌کنم

تو شکایت کرده، ما را میبری در بند زلف
لیک من، شکوه ز چشمت نزد قاضی می‌کنم



#عدنان_مرادی
#هامفردان
#شعر_معاصر_پاوه
#شاعران_پاوه
#زنان_شاعر_پاوه
#مشاهیر_پاوه

شاعران پاوه 98

مؤمن یزدانبخش

سال 1331 خورشیدی در پاوه چشم بەجهان گشود. دوران تحصیلات ابتدایی، راهنمایی و متوسطە را در پاوە بە پایان رسانید. پس از پذیرش در دانشسرای مقدماتی در کرمانشاه، بەکسوت معلمی ‌درآمد. سال‌ها بعد در رشتەکاردانی ادبیات عرب در دانشگاە آزاد سنندج فارغ التحصیل گردید. پس از سی سال خدمت در سال 1383 بازنشست گردید.
وی سرودن شعر را از سال 1356 آغاز نمود و قالب‌های شعری گوناگونی را آزمود، بە زبان مادری و زبان‌های سورانی و فارسی شعر می‌سراید و علاقە ویژەای بە تضمین شاعران کُرد دارد و شعر شاعرانی همچون مولوی معدومی، قانع، احمد مختار و میرزا عبدالقادر را تضمین نمودەاست و ملمع‌هایی با حافظ نیز دارد.
فعالیت ادبی ایشان محدود بە شعر نبودە و در زمینە نثر، داستان و متن ادبی نیز فعال است و همچنین در گردآوری واژەنامە ‌با اعضای انجمن ادبی هورامان همکاری نزدیکی داشتە است. ایشان با گردآوری بیش از صدها دست‌نوشتە و قبالە از خانوادەهای ساکن پاوە گنجینەای از اسناد معتبر را فراهم نمودە کە در حال نوشتن شجرە طوایف و خانوادەهای پاوە است.
کتاب «هەواروو عەشقی» کە توسط انتشارات ئارۆ بەچاپ رسیدە است مجموعه شعرهای ایشان است.



داخۆ واچی ڕێوەی بەی باخوو ولانم بێ سەمەر؟
بوڵبوڵوو تاسەی جە دەورش حەسرەتێش بەرشان جە سەر؟

داخۆ بۆ، بویسانوو شێعرێم تەرزە پێکۆ، گەش کەرۆ؟
ڕاویارەی، دڵبەرەی مێمانێوە دڵوەش کەرۆ؟

چن وەشەن بیانێ هەواروو شێعرەکانم کۆچەرێ
جەم جە پاو کەپر و کەلاریم شادٚێ بانێ دڵبەرێ

با غەزەڵ بۆ مانگە شەو شەوقە وزۆ لێبەران
عاشقێ نازک خیاڵێ شەو جە لاش خەم بەر کەران

جا شەماڵوو شاخوو شێعرێ ئەو دڵان شنیۆ سەحەر
تێکەڵوو عەتروو چنووری بەرزەڵنگ و وەرکەمەر

بۆسە دۆ سەرکوڵموو یاران چا کەرۆ شانەو سەران
شێعرێ بگنا ڕەشبەڵەک پەیخاموو ئازادٚی بەران


***


دڵ وەکوو ئاوی سەماوەر قوڵ بەقوڵ واھاتەجۆش
ئاو لەچاوگەی چاوەکانی وەک سەراو کردی خرۆش

دیم دەبارێنێ لە چاوی ئەشکی ئاڵی ئاگرین
گا دەسوتێ گا دەناڵێ بێ‌وچان و بێ‌ورین

پێی وتم ئەی دڵ چیە ھاوار و نرکە و ناڵەتە
ئێشی زامی خۆتە یا گەل وا پەرێشان حاڵتە

بۆ چەپۆکان دو دەستی ئەیدەی بەسەر ھەر وەک ھەتیو
ئەی دڵەی زاری مەلوول و عاجزی خۆشی نەدیو

وت خامۆش بە بەسیەتی جەھل و نەزانی تابەکەی
چەرخی بیستە ھەڵسە دێرە تێپەڕی زستان و دەی

تا بەکەی غەفڵەت‌نشینی دور لە دەردی نیشتمان
ھێمەتێ ئەی دۆس ھەتا کەی وابسووتێ کشتمان

بۆ نجاتی گەل لەنێو چاھی نەزانی گشتمان
دەس بە یەک دەین ئەی عەزیزان تاکوو نەشکێ پشتمان

«مۆمنی» خەمخۆری خەمبار زۆر بناڵێنە بەزار
یەک لەبەر بەختی ڕەشی خۆت دوو لەبۆ کوردی ھەژار

***

سەرەم وس وەر چەنی ورکەی لوانێ
بیێ یارم خەمێ شێتێ و نەزانێ

جە سەر سەخناخوو ئێڵاخوو خیاڵی
پێسەو وەروەو هەرەسەو کۆی جمانێ

تلەو بیانێ سەرەوچیری نەوینی
شەل و پەت بێکەس و تەنیا مەنانێ

ئەگەر هەڵسەو چەموو هەوری نەویبیا
هەتا ئیسەیچ کەسێ شۆنەم نەزانێ

دەسش گرتان لەقوو داروو کەشوو تۆ
سڵامەت بی جە دەس مەینەت ڕەسانێ




#عدنان_مرادی
#هامفردان
#شعر_معاصر
#شاعران_پاوه
#مشاهیر_پاوه

شاعران پاوه 97


محمود محمودی

سال 1331 در پاوه چشم به جهان گشود. دوران تحصیلاتش را در پاوه و کرمانشاه به پایان رسانید و پس دریافت دیپلم در رشته شیمی موفق به کسب مدرک لیسانس گردید و به استخدام آموزش و پرورش درآمد.
خدمت در شهر سردشت مشکلات متعدد از جمله دوری از خانه و دوستان و عدم موافقت با انتقال ایشان به استان کرمانشاه سبب گردید از شغل معلمی دست ‌بردارد.
اشعارش شامل مثنوی‌هایی است به زبان مادری «لهجه پاوە» که به سبک کلاسیک هجایی است.
وی در سال 1390 چشم از جهان فرو بست.

***

تۆشەی دڵ خەمەن خەمان بێ‌پەی
پەی‌پەی هەر خەمەن دڵ مەکەرۆ پەی

ئینە چە بەختەن ئینە چە ئێشەن
قسمەتم دایم پەژارە و ڕێشەن

زامان تۆ بەتۆ نەدڵ جاگیرەن
دڵ وە دام خەم بێ‌پایان گیرەن

دەس بێ‌دەسەڵات زوان لاڵ و لەنگ
پای یاوای بەیار دایم دان وە سەنگ

من پای یاوای لای یاران نەدٚاروون
شەو و رۆ دایم وە خەم مەویاروون

خەم ڕەفێق ڕا خەم دۆس و یارەن
دایم چەنی من هەر وەفادارەن

***

نەسیم خۆ زادەی بادی شەماڵەن
دوورەن جە فراق کارش وساڵەن

ڕۆح‌ئەفزای گیانەن هەم شادٚی بەخشەن
چوون شەماڵ پەیکی هەواڵی وەشەن

وەلێ نەسیمتٚ حەزینی مەحزوون
باوەڕ کەر جەرگی منش کەرد وە هوون

دەردی نەهانیت کارێ پێم کەردەن
بێزارم جەژین ڕازیم وە مەردەن

پاسە مەزانی هەر تۆ خەمباری
تەنیا تۆ وەی تەور دنیا مەویاری

بنیشەوە شادٚ بێ هەمتات یار بۆ
چوار وەرزی ساڵ پەرێت وەهار بۆ




#عدنان_مرادی
#هامفردان
#شعر_گوران
#شاعران_پاوه
#مشاهیر_پاوه

شاعران پاوه 96

محمدیوسف رسول آبادی

سال 1331 در پاوه چشم به جهان گشود. دورە ابتدایی را در دبستان سعدی و دورە متوسطه اول را مدرسە محمدرضا شاەپهلوی آن زمان بە پایان رسانید و دو سال اول متوسطه دوم را در کرمانشاە و دو سال پایانی را در همدان گذرانید.
پدر محمد یوسف از نخستین فعالان سیاسی و دگراندیشان و مخالفان حکومت خوانین بود وی همچنین از متحصنین پاوە در تلگرافخانە کرمانشاە بودند کە علیە ظلم و ستم حاکمان وقت با 45 نفر از همفکران فصلی نو از مبارزات اجتماعی و سیاسی را آغاز نمودند.
اوایل انقلاب مبارزات مردم ایران برای رهایی از حکومت شاە همزمان در پاوە نیز شعلەور گردید کە جوانان و همفکران محمد یوسف سامان دادن این راهپیمایی‌ها و مبارزات را برعهدە داشتند.
او در سال 1354 بە عنوان دبیر در دبیرستان های پاوە خدمت نمود ایشان در سال 1365 در کارشناسی رشتە ادبیات فارسی دانشگاە سنندج پذیرفتە شد.
اولین انجمن ادبی فعال را همراە دوستان و علاقەمندان در سال 1363 دایر نمود اگر چە این انجمن هیچگاە نتوانست مجوز رسمی ‌فعالیت دریافت نماید اما بدون شک بسیاری از شاعران و نویسندگان برآمدە از فعالیت این انجمن می‌باشند.
بسیاری از شاعران جوان پاوه در مکتب وی پرورش یافتەاند او بی‌دریغ بەراهنمایی نوجوانان و جوانان می‌پرداخت و بە دانش آموزان آموزش خواندن و نوشتن بەزبان مادری می‌آموخت. تلاش‌های ایشان در گسترش زبان و ادبیات کردی را می‌توان در برگزاری و مدیریت جلسات انجمن ادبی از زبان شاگردانش شنید مردی خوش سیما و خوش صدا، معلمی ‌صبور و استادی جسور.
ایشان بەزبان های فارسی، سورانی و زبان مادری خویش ‌اشراف داشتند و در بسیاری از کنگرەهای بزرگ ادبی بە عنوان سخنران و داور نقش مهمی ‌را ایفا می‌نمودند. اشعار برجای ماندە از ایشان کە هم بە شیوە کلاسیک و هم شعر نو است در کتابی به نام هشت یانه توسط اینجانب گردآوری و در انتشارات آرو به چاپ رسید. گزیدەای از اشعار ایشان به نام هاوار قبلا توسط آقای سپنجی به چاپ رسیده بود. او در غروب 11 آبان ماە سال 1387 چشم از جهان فروبست.

بێشکێ ئاواتی واقوو جمێوه
یانەو ئارەزووی ماقوو گمێوە

هەڵۆ هەواروو گۆراڵەی ئاڵی
گۆشش شل کەردەن پەی گڕ و گاڵی

خونچە لج بەسەو شنیاو چنووری
ماتەن بێ‌دەنگەن جە سۆزەی سووری

سەحەر! بێ‌مەیلی هەتا کەی وەسێن
هەراڵە ماتڵ عیسا نەفەسێن

دەم بە هەوای لەیل، دڵنەوازی کەر
بی‌نەزەر بە دڵ عەشقبازی کەر

با بۆی مەیل لەیل بە لەنجەو لارە
توفوو خەمباری کەرۆ ئاوارە


***


دڵ ئەگەر شەیدا به خاڵی تۆ نەبێ من نامەوێ
چاوکە مەستی چاوی کاڵی تۆ نەبێ من نامەوێ

دڵ ئەگەر شەید به خاڵی تۆ نەبێ من نامەوێ
چاو که مەستی چاوی کاڵی تۆ نەبێ من نامەوێ

کەیف و خۆشیم لێ حەرامه لەش سەراپا پڕ له زام
گەر عیلاجم به خەیاڵی تۆ نەبێ من نامەوێ

گوڵ وەکوو خارێ له دڵ چێ، ئەر ببێته مەنزڵی
گوڵشەنی لالەی کەماڵی تۆ نەبێ من نامەوێ

وا جیگەر سووتا له داخت بوو به لانەی ئاخ و داخ
مەرهەمی خونچەی جەماڵی تۆ نەبێ من نامەوێ

سازی سینەم بێ‌نەوایه چۆن نەوای بێ بێ‌نەوا
هەر هەوایێک بۆ ویساڵی تۆ نەبێ من نامەوێ

ڕۆحی شیرین با وەکوو فەرهاد بچێ ڕەنجی به باد
مەی‌زەدەی مەی کۆنه ساڵی تۆ نەبێ من نامەوێ

بەزمی عەشقه ساقیا دەی بێنه گەردش جامی مەی
گیان که مەستی لێوی ئاڵی تۆ نەبێ من نامەوێ

بوبولی شەوقم به "هاواره" بەڵام هەر له هەوار
فێنکی دڵ به شەماڵی تۆ نەبێ من نامەوێ

***
کاش از دل دانه‌ها
خبر داشتم
ای کاش آرزوی جوانه‌ها را
می‌شناختم
ای کاش سبزه امید را می‌فهمیدم
ای کاش تلاش شاخه‌های جوان را
و شوق برگ‌های سبز را
عاشقانه می‌دیدم
ای کاش غم رنج ساقه‌ها را درک می‌کردم
کاش بار سنگ تنه و
اندوه فراق ریشه را می‌شنیدم

***

ڕانەک و چۆخه یانی هەنانێ
پاو کڵاشی وێم پارێزنانێ

ئەگەر بێگانه سەدٚ فێڵێ کەرۆ
هەنی وێمەنان ژیر بیێنانێ

***

با خونچەکەی دڵ دەم بدٚۆ سەحەر
گوڵاوش پاشۆ وە هەرد و کەمەر

چوون بۆی هەناسەی نازەنینەکەیم
گەردەلوولشەن جه تەنوورەی سەر

***


#عدنان_مرادی
#هامفردان
#شعر_گوران
#شاعران_پاوه
#مشاهیر_پاوه

شاعران پاوه 95

سید کریم رحیمی

سال 1331 خورشیدی در روستای خانَگا از توابع شهرستان پاوه چشم به جهان گشود تحصیلاتش را در خانَگا و پاوه به پایان رسانید و پس از کسب دیپلم در رشته انسانی و اتمام سربازی به استخدام آموزش و پرورش درآمد.

ایشان به زبان‌های فارسی و کردی شعر می‌سراید اما بیشتر آثارش به زبان مادری است. مضامین عرفانی، عشق به سرزمین و دیار، مسائل اجتماعی و ... به سبک شعر کلاسیک گوران در دفاتر متعدد یادداشت نموده است. ایشان در شعر به «سەید» تخلص می‌نماید.


چەرخی چەپی‌واز چەواشـەی چەپگـەرد
یانەوێران بی بێ‌ڕەحمی نامەرد

تیر بەدٚبەختی وە بەختم شانای
نامەی ئەعماڵم وە دەردم وانای

چاڵی سیاوی پەی حەفر کەردی
ڕەحمەی وە حاڵی دڵم نەکەردی

سۆچنای یەکسەر قەلب و دەروونم
حاڵم بەدٚ حاڵەن وێنەی مەجنوونم

وە بریان کەردی دڵەی مەحزوونم
بەزەییت نامه قرچەی دەروونم

چهرەم چوون مەردە و زەردی پاییزەن
ئینه جه هجران دووری ئازیزەن

ڕۆخسارم زەعیف چوون بابه مەردە
ڕەنگ سیاهی وە بەختم کەردە

زوان لەنگ و لاڵ دەروونم مەحزوون
دیدٚە بێ‌نوور و سیا و سەرنگوون

ئەشک دوو دیدٚەم وێنەی دەریای هوون
خەم جە دەروونم کۆهی بێستوون

عەقڵ و فام و هۆش یەکسەر جه دەس دام
جە داخ تۆ بێ یەکسەر فۆتیام

کز و مات و مەنگ چوون سەنگی هەوار
ئازام ڕێزیان وێنەی دەردەدار

یە گرد جه حەسرەت بێ‌وەفایی تۆن
ناڵە و هاوارم نه سەحرا و نه کۆن

سەختەن هجران و جەفای نازاران
عومرشان چەنی خەمان ویاران

تا لاشەی کزم نەبۆ فەرامۆش
شەرتەن مەیل یار من نەشۆم جه هۆش


***

مووی تاری سفیدٚ گۆیای دەرد دڵ
«هەزار ماجەراش لێ مەبۆ حاسڵ»

نەمەندەن جه لام شنەوای گۆشم
وێنەی دێوانه بێ‌عەقڵ و هۆشم

یه گرد جه جەفای بێ‌مەەیلی یارەن
نشانەی پیری وە فەرقم بارەن

هەر سەعات یادٚەی هەر لەحزه ویرم
وێنەی ئەسیران بەند و زەنجیرم

جەفای زەمانه قامەت کەرد کەمان
گردش جه جەوری بێ‌وەفای یاران

«ئازیز وەگیانت نیم گیانم مەندەن
ئانیم گیانیچمه وە تۆوە بەندەن»

نەکەری ڕەحمەی به حاڵی زارم
پی زوویه مەنیەو سەر وە مەزارم

چە فایده ئاوەخت من غەرق مەرگم
جەباتی کەفەن سیاوەن بەرگم

نه ڕای جواو هەن نه گوفت و کەلام
فایدٚەش چێشەن پێخام و سڵام

زوان لەنگ و لاڵ دیدٚه خامۆشەن
غەیر جه یادٚوو تۆ گرد فەرامۆشەن

واوەیلا و ڕۆڕۆ شیوەن و هاوار
چە فایدٚە دارۆ پەی منی هەژار

گرفتار دەس خەروارها خاکم
وەکەس نمیاوۆ ناڵەی خەمناکم

یاخودا تۆ وەش بی جه دەور و زەمان
با «سید» بلۆ جه داخی هجران




#عدنان_مرادی
#هامفردان
#شعر_گوران
#شاعران_پاوه
#مشاهیر_پاوه

شاعران پاوه 94

فائزه سهرابی فرد

در سال ۱۳۵۵ نودشه متولد گردید. دوران تحصیل را در شهر زادگاهش بە اتمام رسانید. علاقه‌مندی وی به شعر در دوران دبیرستان شکل گرفت و نخستین اشعارش ایشان به زبان فارسی و هورامی بود. از آن زمان به مطالعه آثار شاعران گذشته و معاصر پرداخت و از سال ۹۸ به ‌صورت جدی‌تر سرودن شعر و متن ادبی به زبان مادری را آغاز نمود.
او در زمینه داستان کوتاه و رمان نیز فعالیت می‌نمایند. اشعار ایشان در سبک کلاسیک بوده و در قالب غزل، مثنوی و رباعی و با مضامین اجتماعی، اعتراضی، حقوق زنان و رنج مردم دیارش می‌باشد.

مەرحەبا سەرماوەزوو ئاواتەکام!
ڕابڕانوو دەربەنوو دڵواتەکام

تۆ چەمت پەی دیدٚەنیم تەیمانتەنا
من گیانیچم بە دیدٚەو تۆ بەنا

پێسە شێتی وێڵ کەرا وێرانەنە
کەی بەرەت ئاردٚا دڵی دێوانەنە؟

وەش بە حاڵت کەس مەپەرسۆ چێشەنی
کەس مەزانۆ پەی دڵیم چن ئێشەنی

تۆ چەمت وشک و دڵت زمسانیا
سەخڵەتوو شۆنۆ لوەیت ئاسانیا

هەر خەمێ وارا جە دڵتەنگیمەنە
وێم بیاوە وێم ج بێدەنگیمەنە

کۆنه‌ شێعرێوه‌ جە ڕەنگ و بۆیەنا
بێقەرارێوە جە تان و پۆیەنا

سەوزەدارێوە چڕ و پۆپش پڕان
نیمەگیانێوە هەناسەش هۆرگڕان

چننێ زمسانێ ج عەمروو من لوەی
هەر وەهارێوم نەیاوا پەی دەوەی !

ئینە شەرحوو حاڵوو پاییزوو منا
ئانە واچیش دڵوەشی لاو من ونا

***

دڵ قەرارش پەی نەمەن بۆرێوە دا
چەم وەرش تۆز و تەمەن بۆرێوە دا

ئی وەهارە گردٚوو شەوقیش نا چەنی
هەر هەناسەو تۆش کەمەن بۆریوە دا

ماچە وەرواوە دەموو تەژنای گەزۆ
چاڵەوەروش پەی جەمەن بۆرێوە دا

بۆ گوڵاوی مەی جە لاشەو تاقەتیم
هەرچی مدٚیەو هەر خەمەن بۆرێوە دا

ئاوەدٚانی هەر نیا دنیامەنە
پاڵوو یانەیما بەمەن بۆرێوە دا


***

من پەڕەنا شێعرێ نەواچیەی بە تۆ
تۆیچ پەڕەنی هەستێوی پەی من مەبۆ

وەختێ نەبی حاڵی وزی وەشیەرە
بی غەزەڵێوە و جە دڵی مەنیەرە

من کە سەوابم نەدٚی ئیمانەوە
بۆرێ سەڵاتوو چەمی برمانەوە

تا بە قنووتوو دڵی بارووتەوە
پاڵوو نمای سوجدەنە شارووتەوە

من پەڕەنا شەوقێوی هاڵی جە تۆ
تۆ نەفەسێوەت بە هەواو من مەبۆ

با شه‌وه‌زه‌نگه‌و خه‌فه‌تات بۆوه‌ ڕۆ
نەختێ جە ڕۆجیاروو چەمات بارە بۆ

بەشکەتی ئی وەرمە جە تەعبیرەنە
بارۆوە پەیم عوزرێ جە تەقسیرەنە




#عدنان_مرادی
#هامفردان
#شعر_گوران
#شاعران_پاوه
#زنان_شاعر_پاوه
#مشاهیر_پاوه

کتاب هامفردان جلد اول که به شعر زنان شهرستان پاوه اختصاص دارد جهت فروش موجود است
برای تهیه کتاب به آیدی @adnanmoradi مراجعه فرمایید

شاعران پاوه 93


حسین شیانی

در سال 1331 در پاوه چشم به جهان گشود. تحصیلاتش را در پاوه به پایان رسانید و در دانشسرای کشاورزی فارغ‌التحصیل گردید و سپس به استخدام آموزش و پرورش درآمد. وی از نخستین کسانی بود که در پاوه به یادگیری زبان کردی اهتمام ورزید و دیگران را نیز به این مهم فرا می‌خواند. ایشان همچنین چندین نمایشنامه به زبان فارسی به رشته تحریر درآورده است.
او به زبان مادری، سورانی و فارسی شعر می‌سرود. وی در سال 1358 چشم از جهان فروبست.

لە یادم دەرنەچێ شەرتە هەتا ئەو ڕۆژە دنیا بێ
ئەگەر دڵ تۆ لەبیری‌کا خودایا تاک و تەنیا بێ

ئەتۆ لەیلای منی جانا، وەکوو مەجنوونی جارانم
ئەمێنم من بەمەجنوونی ئەگەر ئەو یارە لەیلا بێ

وەکوو کەشتی لە شۆنت دا گەڕاوم تا بڵێ یارا
ئەمن وێڵم بە شۆن تۆ دا هەتا ئەو ڕۆژە دەریا بێ

***


بە مناسبت حملە عمال شاە بە پاوه

آنسوی زمستان بهار است
و بهار
آرزوی اشک، باغ، کوه، گل و گیاه
و بهار
وزش نسیم پاک بر گل‌های روئیدە لالە و شقایق
واین بهار....
خونبهای خون‌های لختەبر پیادەروها و کوچەها
مسجدها و هولی‌هاست

***

بە سەهلتٚ گرتەن ڕەویەی دڵداری
ئاگاهیتٚ نیەن جە شەوبێداری

مەناڵی هەر شەو تا سەحەرگاهان
مەگیری دەردەی نەوۆ پەیش دەرمان

دەردتٚ بێ‌دەرمان یانەتٚ بێ‌سامان
پەی مەرهەمی ئێش بینە هەراسان

وەسفت ئاشوفتە، ئەحواڵ پەرێشان
ئقلیم بەئقلیم گێڵی پەی دەرمان

کەلەت بۆ وە تەم دەروون بۆ وە خەم
وردی زوانتٚ بۆ داخ و ماتەم

بلەرزۆ فەڵەک جە ئاە و ناڵەتٚ
بگرەوۆ عالەم جە شیویەی تاڵەتٚ

ئەتبای دنیا کەران جواوتٚ
بۆ وێنەی کەمان باڵای خەواوتٚ

پەی دەرمان دەرد بنمانانێ عەشق
عاشقێ کەران دڵداری پەیتٚ مەشق

تۆیچ بگنی نەگیج دەریای عاشقان
قەبووڵش کەری بەدڵ و بەگیان

دیدٚەم نەواچی عاشق ڕەماڵەن
مایەی جوانیم هەناسەی کاڵەن




#عدنان_مرادی
#هامفردان
#شعر_گوران
#شاعران_پاوه
#مشاهیر_پاوه

شاعران پاوه 92


جعفر عزیزی

در سال 1331 پاوه چشم به جهان گشود. تحصیلاتش را در پاوه و کرمانشاه به پایان رسانید و سپس در اداره بهزیستی به استخدام درآمد. او فردی خوش مشرب، بزلگو و بداهەگو بود. اشعارش به زبان مادری و در قالب کلاسیک هجایی است.
وی در سال 1358 چشم از جهان فروبست.



ئازیز وەهارەن ئازیز وەهارەن
وادٚەی گوڵگەشتەن دیدٚەنی یارەن

وادٚەی سەفا و سەیر لانسارانەن
وەختی سەفا و سەیر چەم خومارانەن

گوڵان به سەدٚڕەنگ نەڕووی کوساران
چەمەڕای پەرێ دێدٚەنی یاران

بوڵبوڵان سەرمەس مەدهۆش و خوانا
جه سایەی گوڵبەن شادی نمانا

سەوزه چوون حەریر جلوە نمانا
چشمەزار سەدٚ نەوع زمزمه وانا

داران پۆشاشان بەرگی ئەلوانی
وەش‌ڕەنگ وەش‌بۆ عالەم حەیرانی

ئنجا نازاران به سەدٚ نازەوە
به سەدٚ ئارەزوو سەدٚ نیازەوە

ڕەوزەیان نوڕووی کۆسارانەوە
ئایر مەنیان دڵ داخدارنەوە

ئاخ پەشێو حاڵان به سەدٚ داخ و دەرد
جه دڵ مەکێشان هەناسانی سەرد

"ج" و "ع" چەنی "ف" و "ر" هەر چوار
شمارەو خزینەی بدٚەۆ پەروەردگار


***


خه‌م نشته‌ن که‌شتی لوان شارەو شار
هه‌رجا خه‌م بیه‌ن گرد که‌رده‌ن بێدار

ئه‌ورده‌نش وه‌لای خه‌می جارانم
که‌رده‌نش خه‌ڵات ڕۆزگارانم

خه‌م تێکه‌ڵ بیه‌ن چه‌نی زامانم
ماچی مه‌حاڵه‌ن بێ‌خه‌م ژیانم

کاکە دووری تۆ ڕشته‌ی دڵ بڕیه‌ن
ئاە و حه‌سره‌تم گه‌ردوون به‌رشیه‌ن

دووی هه‌ناسه‌ی من وەبێ تۆ لوان
باڵاش وەقاپی حه‌فت گه‌ردوون یاوان

بێ تۆ حه‌یاتم خه‌م خانه‌ی خه‌مه‌ن
بێ تۆ ژیانم پر جە ماته‌مه‌ن

کاکە دووری تۆ ئازار و ئێشه‌ن
سزای بێ‌تۆیی خه‌یڵێ دڵ ڕێشه‌ن

په‌پووی خه‌م نیشته‌ن یانه‌ی حه‌یاتم
لیانە بینا داری ئاواتم

دووروای خه‌م کەوتەن باڵای ئازادٚی
مه‌ته‌رسوو گێرۆ وه‌ر به‌ره‌ی شادٚی




#عدنان_مرادی
#هامفردان
#شعر_گوران
#شاعران_پاوه
#مشاهیر_پاوه