ابتهاج در تمامِ دوران کاری فراتر از جایگاهِ واقعی‌اش در ادبیات مورد بررسی قرار گرفت، او نه اسطوره است در ادبیات و نه شاعرِ چندان توانمندی، کارهای متقدم‌اش رونویسی از «حافظ»‌اند و اغلبِ آثارِ متاخرش، خالی از «نگاه نقادانه»، «اندیشه» و «حس‌آمیزی»، تنها جنبه‌‌ی کلامِ او‌ که در آن بسیار تبحر داشت البته «تخیل» و ‌«عاطفه» در شعر بود، چه در این دو‌ نیز غزل‌نویسانِ هم‌روزگارِ او چون «حسین منزوی» و «سیمین بهبهانی» همواره بلند قامت‌تر از او ایستاده‌اند 🔺 ادامه‌ی این نوشتار را در لینک زیر بخوانید 🔗 https://hameddarab.com/رفیق،-هوشنگ/ حامد داراب امرداد ۱۴۰۱