می‌شود آرام باشی؟
می‌شود اینقدر عجولانه برای رسیدن‌ها و داشتن‌ها و به دست آوردن‌ها نفس‌نفس نزنی؟
می‌شود صبور باشی؟
می‌شود به تقدس مسیر و نسبیت زمان و قطعیت مقصد ایمان داشته‌باشی و جا نزنی؟
می‌شود آرام‌تر به هدف‌های روشنت فکر کنی و آرام‌تر قدم برداری و خودت را خسته‌ی محالات و احتمالات نکنی؟
می‌شود دست برداری از بعضی مسیرها و بعضی مسائل و بعضی آدم‌ها؟
مسیرهایی که فرسوده‌ات می‌کنند، آدم‌هایی که آزارت می‌دهند و مسائلی که بیهوده توان و زمان و انرژی‌ات را تحلیل می‌برند؟ می‌شود کمی بیشتر مراعات خودت را بکنی؟
کمی بیشتر مراقب خودت باشی و کمی بیشتر از مسیر و جزئیات زیبایی که حوالی‌ات می‌بینی لذت ببری؟
می‌شود لابلای تلاش‌هایت گاهی بایستی، نفس عمیقی بکشی و چایی بنوشی و خودت را برای ادامه، آرام‌تر کنی؟
@Mental Health❄️
