📰یکی از آفتهای پژوهش در حوزه تاریخ جنگهای صلیبی در ایران، حاکم شدن سه تصور ایدئولوژیک است. تفسیر استعماری که با اسلامگرایی و جریان مبارزه با اسرائیل همراه شد، تفسیر تهاجم فرهنگی و استعمار فرهنگی که در دهههای نخستین انقلاب اسلامی یکی از پرطرفدارترین ایدهها بود و در آخر تفسیر ماتریالیستی-مارکسیستی که به تعبیر مارکسیستها برای بررسی جنگهای صلیبی جزو ملزومات است. لذا به لطف فضای ایدئولوژیک ایران در چند دهۀ گذشته، این سه مفهوم بر کلیت جنگهای صلیبی سایه افکند. ضعف تاریخنگاری و تاریخنگاران ما در این حوزه که مسبوق به سابقه است، همراه این مسئله، فضای بستهای را به وجود آورد که در نهایت موجب شد جنگهای صلیبی بیشتر یک مسئله ایدئولوژیک مطرح شود که کمتر بتوان در مورد آن اظهارنظر کرد. همچنین مطرح شدن این مقوله در جوامع روشنفکری به مدت چندین و چند دهه و غفلت تاریخنگاری ما در نهایت ضد تاریخنگاری ما عمل کرد. این غفلت به آرامی هویت تاریخی پدیدۀ جنگهای صلیبی را سلب کرد و به آن هویتی ایدئولوژیک و تئولوژیک بخشید...
🔖متن کامل: 3800 کلمه
⏰زمان مطالعه: 19 دقیقه
🦉@goftemaann