■~شهاب اجابت

با درود به شاعر خوش قریحه ، مدیر ادیب
و دوستان فاضل

●~شکل بیرونی اثر
در قالب غزل است در ۹ بیت ، باقافیه ای از جنس فعل و گاه اسم یا صفت
حروف قافیه= مصوت کوتاه فتحه + صامت+ صامت
وزن شعر مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن ( بحر مجتث)

●~شکل درونی شعر
الف : محتوا = شعر در بزرگداشت "او" ست
اویی که پاره هایش را پیوند می زند
شمایل بیرونی او ، در هیات نسیم است
شمایل درونی او در هیات ِ من پنهان
به نظر می رسد واژه ی نسیم ، گرانیگاه متن
باشد : نفحاتی از جانب حق می وزد باید
مراقبت کرد و تن را بدو تازه کرد
اگر چه متن ، تعلیمات درون گرایانه( تصوف)
را به نمایش می گذارد اما از اصطلاحات این
حوزه خالی است
احتمال می دهم مضمون، به وحدت رسیدن ِ
من ِ پیدا با من ِ ناپیدا باشد
روایت کننده از مخاطب می خواهد برای
دست یابی به شادی پایدار به ندای من ِ
ناپیدا گوش بسپارد.
لحن راوی امیدوار کننده است برای نیل به
این بهشت گمشده.

ب)~زبان : نه از اصطلاحات تخصصی بهره
برده و نه از گفت و گوی عامیانه
زبان ، ساخته و پرداخته ی خود اوست
بیشتر بوی معاصر بودگی دارد.
متن برای تاویل نیاز به فرامتن ندارد
نه به فرهنگ لغت نه به دیگر کتب ادبی.
ترکیب ها چشمگیرند ولی معنای غامض
ندارند : گسل هستی، کویر تن، باغ باران،
یخ واره ی سکوت ، کوچه ی رگ ،شراب ِ
زمزمه،شهاب اجابت

ج_ تصویر
بیت ۲ : من مثل دود( تشبیه )
بیت ۳: لف و نشر ( بود و نبود= لف
رها بودن و پیوستن = نشر
بیت ۴ : احتمالا تضمین هست مصرع دوم
بیت ۵: نسیم نبض مرا گرفت : تشخیص
بیت ۶ : گسل هستی : استعاره ی مکنیه
بیت ۷:کویر تن: تشبیه / یخ واره ی سکوت : تشبیه
بیت ۸ : زیباترین بیت این غزل است و
تصویری خلاق دارد
آواز چون نیلوفری ،
دور ساقه ی شب پیچید( تشبیه)
شراب زمزمه و کوچه ی رگ : تشبیه بلیغ
بیت ۹: لف ونشر : نماز و نیاز = لف
شکستگی وشفا= نشر
شهاب اجابت : تشبیه بلیغ
بام شب : استعاره ی مکنیه

شاعر هم دغدغه ی تصویر دارد و هم دغدغه ی
محتوا. به نظر می رسد راه تعادل پیموده است
شاعر فکر خود را با توجه به تعلیمات تصوف
سازماندهی گرده است

برای شاعر بالندگی آرزومندم

#محمود_باقر‌پسند