سقوط سفری‌ست عمودی که باید ردش را گرفت... سقوط سفری‌ست عمودی سفری به ابتدایِ جهان سفری که کسی میلی به آن ندارد در عین‌ِ حال نیازمند، بی‌آنکه بداند سقوط، سفری‌ست که باید آغازید از دیر‌گاهی که جهان اندیشید از اندیشه‌ای که تمنایی جوشید باید آغازید از جایی که اشک، تنها بود از جایی که گفتگو، غریب بود از جایی که «من»، بی‌نقاب بود سقوط سفری‌ست عمودی دل‌کندن از اینجا و رفتن به نقطه‌ی آغاز ورود به دالانِ سرد و تاریکِ اقلیمِ پرواز سقوط سفری‌ست عمودی که باید ردش را گرفت... ▫️با الهام از مقاله‌: «نوشتن: نوازشِ نمناکِ آگاهی» از کتاب «درهای نیمه‌باز» نوشته‌ی شمیم مستقیمی نشر حرفه هنرمند. فاطمه قاسمی ۷ آبان ۰۳ @fatemeghasemi50