ادامه مطلب
#ارتباط_هوشمند#فرزین_وفائـےنژاد #مجله_راهبردپس باید بدانیم در هر نوع ارتباط از سطوح پایین جامعه تا مذاکرات حرفه ای، همواره آن چیزی را ارتباط دوسویه و پایدار می نامیم که جایگاه حقیقی ما بر رویکرد حقوقی مان سایه اندازد و این آغاز شکل گیری یک ویژند (برند) و هویت سازمانی یا فردی در فرایند گفتگو می باشد.
پس باید بدانیم رسیدن به گفتگوی پایدار و هوشمند تنها در سایه گفتمان سازی و تدوین یک
راهبرد برای راهبری فرایند گفتگو امکان پذیر است.
یک ارتباطات پایدار زمانی تبدیل به ارتباطات هوشمند می گردد که علاوه بر انتقال حس خوب به ارتباط گیرنده، برخی از گام های هدفگذاری هوشمندانه نیز محقق شده باشد و درب های گفتگو برای رسیدن به منافع مشترک باز و جلوه گر باشد.
ارتباط بر پایه استراتژی هوشمندانه شاید بخشی از این معمای باشد، اما تا زمانی که گفت و گو را در دوبخش ارسال و دریافت تحلیل نکنیم هرگز بازخوردها و پیامهای پیامدهای پنهان در این فرایند را درک نخواهیم کرد. میزان صداقت در کلام، آراستگی در کالبد و آرامش وجودی بخشی از میزان اثرگذاری و نفوذپذیری یک کلام است، ولی پایدار کردن و تکرار پذیری ارتباط را تضمین نمی کند. پس چه باید کرد و ضعف ما در چیست؟!
یک گفتگو هوشمندانه زمانی شکل می گیرد که در ابتدا خودآگاهی در وجود فرد یا سازمان تبلور یافته باشد و با این آگاهی از هرگونه پیش داوری پرهیز کنیم تا که این امر سبب اعتبار بخشی به یک گفتگو شود.
خودآگاهی Self-awareness : خودشناسی و خودکاوی یعنی قبل از اینکه دیگران را بشناسید با خودتان رو راست باشید، کم و کاستیها را شناخته و تصویری شفاف از درون مایه های ارزشمند خود داشته باشیم.
اما کسب اعتبار Validity در گفتگو یکباره شکل نمی گیرد . در روند گفتگو و دریافت بازخوردها پایه های گفتگو قوام می بخشد که در نهایت به اطمینان سازی ختم می گردد.
حفظ این جایگاه تنها در سایه درایت Tact امکان پذیر است. این بدان معنی هست که ارتباط باید حرفهای باشد، مختصر، مفید و بدور از ابهام شکل بگیرد که نیاز به تمرین و کسب مهارتهای ارتباطی دارد.
نکته بسیار مهم در پایدار سازی ارتباط، ابتکار innovation است، در اصل آن چیزی که یک ارتباط را یکتا و اثر بخش می سازد، شکل دادن یک فراینده اختصاصی با رویکردی کاملا نوآورانه و باتوجه به دانش رفتار شناسی و شخصیت شناسی طرفین گفتگو می باشد که آنرا جاویدان می سازد.
@farzinvafaeinezhaf