این روزها که بعضیها از پیروزی تیم فوتبال جمهوری اسلامی ابراز خوشحالی میکنند، خوب است یادی کنیم از جاویدنام مهران سماک، یکی از جوانان دلیر ایرانی که تنها به خاطر بوق زدن کشته شد! از یحیی رحیمی که او هم مثل مهران به خاطر بوق زدن کشته شد.
یادمان نرود که تیم فوتبال جمهوری اسلامی، مردمی را که کشته، اعدام، زندانی و سرکوب شدند را نادیده گرفت. تیمی که با گلزدن به فلسطین ابراز خوشحالی نکرد! اما یادش رفت که جمهوری اسلامی چه جوانهایی را به خاک و خون کشید. تیمی که حامیانش حالا بسیجیها و سرکوبگران هستند که با پول دولت به تماشای مسابقات رفتهاند. تیمی که نیروهای سرکوبگر برای پیروزیاش جشن گرفته بودند. همان نیروهایی که جوانان مردم را کشتند و چشمها را کور کردند... یادمان نمیرود که این بازیکنان برای حکم سنگین نصرازادانی (فوتبالیست زندانی) هیچ واکنشی نشان ندادند. برای ورزشکاران اعدامی هیچ قدمی برنداشتند و هیچ اعتراضی به اعدام نکردند.
کودکی که در تصویر با علامت قلب مشخص شده #مهران_سماک است و کودکی که بالای سر او ایستاده #سعید_عزت_الهی بازیکن تیم فوتبال جمهوری اسلامی.
دیشب در همان لحظاتیکه بعد از سوت پایان بازی ایران و آمریکا عزتاللهی به خاطر شکست میگریست، سرکوبگران مهران را در #بندرانزلی کشتند.
این " بازی تقدیر " نیست! این یک انتخاب است. یکی انتخاب میکند برای تیم مورد حمایت حاکمیت زار بزند، یکی انتخاب میکند در راه مبارزه و اعلام انزجار از همان حاکمیت شهید شود.