آنچه تا امروز از #آرزو_بدری می‌دانیم این است: زن سی و سه ساله‌‌ایست که ماموران انتظامی شهرستان نور به خاطر بی‌توجهی به #حجاب_اجباری و اخطار برای درست کردن حجابش، بعد از یک تعقیب و گریز مورد اصابت گلوله‌ی ماموران قرار گرفته؛ او که مادر دو کودک است، به گفته‌ی پزشکان قدرت راه رفتن را از دست داده.
بر مبنای مطلبی که در دادبان منتشر شده، ظاهرا او و خانواده‌اش در بیمارستان امام خمینی ساری زیر فشار امنیتی به سر می‌برند تا از درز هر گونه اطلاعات و تصویری جلوگیری شود.
واقعیت این است که #سرکوب_زنان در ایران دولت و جناح سیاسی نمی‌شناسد؛ یکی از ویژگی‌های این نظام است و اصلاح‌ناپذیر.
در چنین وضعیتی مقاومت در برابر سرکوب مرد و زن نمی‌شناسد. این یک مسئله‌ی انسانی است. به ویژه اگر به یاد خودمان بیاوریم که قربانی بعدی «ممکن است» از خانواده‌ی ما باشد.
