🔍. . .آیا معمارانی که در قرن بیستم
معماری مدرن را به ما هدیه دادند آسیب یا اختلالات مغزی داشته اند؟ این اطلاعات درک ما از
معماری مدرن را چگونه و چه مقدار تغییر می دهد؟
اگر این گزاره ها را کنار هم بگذاریم تا حدودی می توانیم درک کنیم که چرا ساختمان های مدرن تا این حد متفاوت از ساختمان های قدیمی یا سنتی به نظر می رسند.
⭕️افرادی که تلاطم های ابتدای قرن بیستم، ان ها را دچار اختلال های روانی کرده بود با تمسک به
معماری به کمک جهانی زخمی امدند و در تلاش برای دفن گذشته همت کردند. البته تمام این تلاش ها تحت شمول یک قدرت ساختارمند اقتصادی بود که می خواست از این موقعیت سود ببرد.
⭕️حالا با کمک تکنولوژی های نوین پیمایش روح و
روان و ذهن انسان، برای اولین بار در تاریخ می توانیم ببینیم چگونه افراد مبتلا به اختلالات مغزی مانند اوتیسم و PTSD به روش های معمول چیزها را اصلاح نمی کنند یا با واقعیت، انگونه که انتظار می رود، مواجه نمی شوند. در این قالب می توان نتیجه گرفت که از معمارانی با این اختلالات نمی توان انتظار داشت تا الگوی ساختمانهایی را که مردم بهتر می فهمند، همانند مردم عادی احساس کنند و در بهترین حالت، آنها را طراحی نمایند. . .
📌مجموعه ی 4 قسمتی "اختلال های تشخیصی معماران مدرن "
🔝با برگردانی از دریا زارعی، روایتی است از این پیچیدگی ها و تلاش ها، که می توانید تمامی چهار قسمت ان را بر اتووود مطالعه فرمایید.
#معماری_مدرن#معماری_روان_کاوی#لوکوربوزیه#والتر_گروپیوس#میس_ون_دروهه#مدرنیته#مدرنیسم#باوهاوس@etooodchannel