🔍. . . طی سال های اخیر چهره شناخته شده و بارز این طیف از معماران پیتر زومتور بوده است، معماری که، تصادفا، در سال 2009، درست چند ماه پس از اغاز رکود اقتصادی جایزه پریتزکر را از ان خود کرد. معماری ای که پیتر زومتور تولید می کند با هاله ای از رواداری و ریاضت ورزی عجین شده است و از همین روست که غالبا می توانیم او را شبه راهب و تارک دنیا قلمداد کنیم. . .
📌. . . متن کامل یادداشت " پیتر زومتور، مناسبات انباشت سرمایه، معماری سختْ کیش و سیاست سترون " را بر اتووود 🔺مطالعه فرمایید، یادداشتی که در ان آئورلی تلاش می کند نشان دهد چگونه رویکردهای کمینه گرایانه و سختْ آیین به طراحی در عمل می توانند خلافْ آمد نگره های ادعایی انتقادی شان و البته ایده ال گرایی صوری شان به مکانیسم های عملکردی سرمایه داری گره بخورند و به نتایجی معکوس منجر شوند. متن آئورلی از این منظر با اهمیت است که تسلیم رتوریک رسانه ای معماری نمی شود بلکه به ژنتیک رفتاری و کنش سیاسی پروژه در بستر زمانی ای که تولید می شود می پردازد و بر مبنای یک تصویر بزرگ از وضع موجود به ارزیابی اثر می نشیند.