خودم را در تو یافتم، نوشتنم هیچ‌وقت به این اندازه خوشحال و خرسند نبوده‌ام. چطور توانستم این‌همه سال خودم را از علاقه‌هایم محروم کنم؟ چطور دوام آوردم؟ ننوشتن را تاب آوردم؟ پرسه در کتاب‌ها را رها کردم؟ هیچ‌وقت به این اندازه خوشحال و خرسند نبوده‌ام. صبحم بدون نوشتن، جوان‌مرگ می‌شود. در آزادنویسی جا می‌مانم. هیچ‌وقت به این اندازه دلتنگ نبوده‌ام جاری نبوده‌ام سبز نبوده‌ام این منم خود خودم چطور این‌همه سال از خودم دور مانده بودم؟ #دوات مرضیه خواجه‌محمود @ensanenoghrei