بخشی از نوشته قبلی‌ام را دوباره مطرح می‌کنم تا اهمیت توجه به نهاد تولید و دغدغه‌های کارگری بیشتر مورد تأکید قرار گیرد: «♦️نهاد بازار به‌طور ذاتی چندان دموکراتیک نیست؛ در اکثر موارد، رضایت و قرارداد دوطرفه شرط نهایی است. اما نهاد تولید باید به سمت ارزش‌ها و هنجارهای دموکراتیک حرکت کند و ارزش‌های انسانی‌تری در آن نهادینه شود. انسان‌ها یک‌سوم از زمان روزانه خود را در این فضا می‌گذرانند و به شدت تحت تأثیر نظام ارزش‌گذاری آن قرار می‌گیرند. اگر افراد در نهاد تولید مجبور به تحمل اشکال سلطه، تبعیض، یا به بیانی دیگر، تحقیر شوند، این ضدارزش‌ها ممکن است در نهادهای مدنی و در سطح جامعه بازتولید شوند، و پذیرش سلطه دولت یا تبعیض در جامعه برای آن‌ها آسان‌تر گردد. ♦️غول استبداد ریشه‌های عمیقی دارد، و ما، آگاهانه یا ناآگاهانه، بخشی از دستگاه بازتولید ضدارزش‌های آن و در نهایت بقا و تداوم آن هستیم. ♦️اگر سندیکاها یا نهادهای کارگری نباشند که این حساسیت‌ها و آگاهی‌ها را در جامعه ایجاد کنند و نهاد تولید را دموکراتیک‌تر سازند، تغییرات سیاسی که احزاب به دنبال آن هستند چیزی جز بازتولید این چرخه معیوب نخواهد بود. ♦️جامعه‌ای که در نهاد تولید به اشکال مختلف سلطه و تبعیض تن می‌دهد، نمی‌تواند در نهاد سیاست تحول پایداری در راستای استقرار ارزش‌های دموکراتیک ایجاد کند. بنابراین، مبارزه برای یک جامعه دموکراتیک باید از نهاد تولید آغاز شود و بر نقش جنبش‌های کارگری تأکید بیشتری شود.» https://t.center/dourneveshtha/218