Худойим, қоврилдим, тугайди қачон Бу гулхан юракнинг ловуллашлари. Бу тун яна менга бермади ором Қонимнинг оловли шовуллашлари. Менчалик ёнмаган ҳеч ким… менчалик Ҳеч ким ўчмоқликни этмаган орзу. Боряпман чақмоқнинг бўлаги янглиғ Лаҳзалик умримни фалакка осиб. Ҳатто вулқонларда оловлик бекор – Менинг ёнғинимнинг йўқдир адоғи. Ичимда майсанинг армонлари бор – Ёмғирда ўсишнинг ҳасрати, доғи. О, сасинг етишди руҳ ила танга, Раҳмат, каломларинг бунча мулойим!.. Мени ўчиртирма бирор бандангга, Ўзинг ўчир мени… Ўзинг… Худойим… Усмон Азим https://t.center/usmon_azim