قلم بیداری

♻️نمایش های اقلیت خود اکثریت پندار

رضا رضائی. ۱۴۰۲/۱۲/۷

سناریوهای در حال اجرا و آتی نمایشنامه‌نویسان برای متوهمان اقلیت خود اکثریت پندار چیست؟
برخی هنوز هم فکر می‌کنند که اقلیت اکثریت پندار که در توهم برخورداری از حمایت اکثریت است، خودبه‌خود و بدون نقشه‌ی قبلی مثلاً هم جشن میلاد مهدی موعود (عج) را برگزار می‌کند و هم به‌صورت اتفاقی، تبلیغ برای انتخابات و وصل کردن مشارکت مردم به عشق و علاقه‌ی آنها به دین و مذهب و الگوها و اسطوره‌های دینی را انجام می‌دهد.
درحالی‌که این‌طور نیست. به نظر می‌رسد که عده‌ای سناریونویس با دردست‌داشتن تقویم و مشخص‌کردن روزهای خاص مثل عید مبعث و اعیاد شعبانیه، برنامه‌های کشوری و استانی و شهری و روستایی خاصی را برای ترکیب‌کردن دین و سیاست طراحی کرده و چنان سناریو هایی را می‌نویسند که کوچک‌ترین نقش در آن به رسانه میلی می‌رسد و این مشخص می‌کند که چه برنامه‌های بزرگ و سناریوهای پیچیده‌ای را می‌نویسند و اجرا کرده یا تا زمان انتخابات اجرا خواهند کرد.
مهم‌ترین بخش این سناریوها، خلق توهم، پرورش توهم، متجلی سازی توهم برای اقلیتی است که خود را حاکم دارای اکثریت می‌دانند و چنان در نقش خود فرومی‌روند که نه‌تنها بر این مهم، قسم یاد می‌کنند؛ بلکه از دین و مذهب و آیه و حدیث هم استفاده می‌کنند تا توهم خود را واقعی و نمایش را برای بیننده قابل‌قبول نمایند.
  نکته‌ی مهم در افشای سناریونویس‌ها، توضیح عمق توهم حکمرانان، شیوه‌های اقناعی و سوءاستفاده از ابزار رسانه‌ای نیست، بلکه نکته‌ی مهم این است که چگونه عده‌ای این‌همه #فقر و فلاکت، درد و رنج، کشته و زخمی، زندانی و #محصور، #تحریم و انزوا، غارت و دزدی، #فساد و ناکارآمدی، ظلم و ستم، سانسور و #اختناق، حق خوری و حق‌کشی، #رانت و سوءاستفاده، بی‌عدالتی و نابرابری، قبیله‌گرایی و اشرافیت، #شکاف_بین‌نسلی و شکاف تربیتی، فرونشست زمین و #فرونشست_ارزش‌ها، مرگ وطن و #مرگ_انسانیت را می‌بینند و بازهم  فریب می خورند؟؟!!
البته مشکل دیگری هم وجود دارد که عبارت است از وجود اکثریت مأیوس، سرخورده، متفرق، متشتت، قهر کرده و مورد غضب  که عزت‌نفس، خودباوری و اتحاد خود را با حیله های کارگزاران حاکمیتی فراموش کرده و حماسه‌آفرینی‌های خود پس از دوران دفاع مقدس را از یاد برده‌اند و یا به جوانان و نسل‌های بعد این ارث گران‌بها را منتقل نمی‌کنند که مردم ایران، شیران بیشه‌ی نوآوری و خلاقیت در اعتراضات مدنی بوده و حتی قهرمانان فخرآفرین در زدن گل دقیقه‌ی نود هستند.
به امید پیروزی اکثریت متحد، واقع بین، خودباور  و متکی به توانایی و استعدادهای پنهان و آشکار بر اقلیت متوهم خود اکثریت پندار.

پاینده باد ایران آزاد، آباد و شاد
https://t.center/darvishane49

♻️عقب ماندن از #عقب‌ماندگی

✍رضا رضائی 14 آبان 02

آیا شاخصی برای سنجش مقدار عقب ماندن از عقب‌ماندگی وجود دارد؟
بی شک استفاده از واژه‌ی "عقب‌ماندگی"، ذهن را به‌طرف مسائل زیر‌ساخت‌ها و اقتصاد می‌برد؛ اما با کمی دقت بیشتر در اوضاع‌واحوال کشور می‌توان به ریشه و اساس عقب‌ماندگی و تبعات مختلف آن رسید. یعنی #معیشت خراب، حمل‌ونقل خراب، مدارس خراب، نهاد علم خراب، ورزش خراب، ارتباطات خراب، روابط بین‌الملل خراب، جایگاه سیاسی در تحولات بین‌المللی خراب، #صادرات خراب، #واردات خراب، تولید خراب، #اعتماد خراب، روحیه خراب و #امید به آینده از خراب هم گذشته و به حد داغان رسیده است.
این همه خرابی امکان ندارد مگر آنکه حکومت به سمت #فساد، تباهی و ویرانی رفته باشد و این هم ممکن نیست، مگر آنکه فساد در اعتقادات و باور حاکم بر حاکمان نفوذ کرده باشد که باعث درد و رنج وحشتناک عقب‌ماندگی در بین ملت می‌گردد.
شاهد این که: آن‌گونه منابع کشور را حیف‌ومیل می‌کنند؛ اما #جبهه‌ی_مقاومت در مقابل رژیم غاصب قصاب کودک کُش جنایت‌کار تنها می‌ماند (#غزه‌ی بی‌پناه بلعیده می‌شود و #منابع_گازی جدید آن نیز غارت خواهد شد)، آن‌گونه که افراد حزب‌اللهی نما آن‌قدر #رانت و مزایا و مواهب مختلف می‌گیرند که چاق‌وچله شده و ایران را مال خود و مرتع چرای خود می‌دانند، آن‌گونه که هزار هزار میلیارد #اختلاس و دزدی می‌کنند و به آن وجاهت قانونی می‌دهند تا جایی که پس از افشا و دستگیری و محاکمه، همه هستند و از پول‌ها خبری نیست، آن‌گونه که با خشونت‌ورزی هزینه‌ی #اعتراض را آن‌قدر بالا می‌برند تا کسی معترض نشود؛ چون بهترین معترض، معترض مُرده است، آن‌گونه متعهدان و مصلحان را محدود و #محصور می‌کنند که رسانه‌ی میلی و فضای مجازی جولانگاه شبهه روشنفکران دینی و غیردینی شده و اذهان مردم را از اولویت‌های فقر، فساد سیستمی و #تحریم کمرشکن به سمت رودررو قراردادن مردم با یکدیگر می‌برند و...
در پاسخ به سؤال بالا باید جواب داد که نیازی به شاخص‌گذاری برای تعیین مقدار عقب ماندن از عقب‌ماندگی نیست و به‌جای تحقیق و پژوهش در مورد علل و عوامل، فقط باید به دنبال الگویی برای رهایی بود چرا که تفکیک تمامی بحران و راه‌حل یابی برای تک‌تک آنها نیازمند عمر نوح و صبر ایوب و عصای موسی است. درواقع برای نجات از عقب ماندن در عقب‌ماندگی نمی‌توان منتظر اندیشمندان، نظریه‌پردازان، انتخابات مختلف، حتی حاکمیت و حکمرانان ماند و به نظر می‌رسد که راهی جز #زیرورو کردن آنچه که هست و #عبور (از گذشته و حال) برای رسیدن به فردایی بهتر باقی نمانده چرا که عقب‌ماندگی به طور فزاینده‌ای روبه‌رشد است و باید نوگرایان و نواندیشان نظمی نو در اندازند.
بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم/ فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم

پاینده باد ایران آزاد و آباد

https://t.center/darvishane49