قلم بیداری

♻️تداوم انتخاب خیانت

✍رضارضائی. ۱۴۰۳/۵/۱۷
آیا  مجموعه ی شاخص های خوبی مثل تخصص و تجربه در کنار شاخص های بدی مثل داشتن ارتباطات با مراکز قدرت، می‌توانند ملاک انتخاب افراد باشند؟
مقدمه: سیاست‌ها، قوانین و عملکرد مسئولین از رده‌ی مدیرکل به بالا طی ۴۶ سال اخیر، خالق وضعیت موجود کشور بوده، و هزاران عارضه‌ی کنونی را می‌توان ناشی از این سه عنصر دانست که حتی با وجود افراد پاک‌دست، امین و صادق ولی ترسو و منفعل یا با وجود افراد خوبی که ترک فعل کردند و یا در مقابل سیستم فساد زا و رؤسای فاسد، اعتراض نکرده و استعفا ندادند ( مثال بارز آن در اصلاحیه ناقص قانون اساسی، تفاسیر ناصواب از قانون، پیوست سازی ناصحیح برای قانون که منجر به تشکیل شوراهای عالی و صدها ساختار موازی و متداخل شد)، شاهد هستیم که وضعیت هر ساله خراب تر از سال قبل شد.
یکم: می‌توان به پاهای تاول زده‌ای که ۴۶ سال راه رفته، گفت که اشتباه آمده.
دوم: با نگاه به وضعیت موجود کشور (در تمامی عرصه‌ها)، می‌توان با شجاعت گفت که ۴۶ سال به کشور خیانت شده.
سوم: خیانت لزوماً #دزدی و #غارت و #اختلاس نبوده، بلکه #فرصت‌سوزی و #ناکارآمدی و #نفوذ سرویس های اطلاعاتی بیگانه نیز از مصادیق #خیانت هستند.
چهارم: شورای راهبردی یا هر مجموعه‌ی مشورتی دیگر، از بین مدیران قبل کسی را کاندید یا معرفی کند، هم به خیانت وجاهت داده و هم به خطا انتخاب کرده است.
پنجم: این گزاره که قحط‌الرجال است و چاره‌ای نیست مگر انتخاب افرادی که کمتر سابقه‌ی خیانت دارند، توجیه گری است که راه را بر گزینش صالحان، پاک‌دستان، جوانان، مبتکران و نوآوران می‌بندد.
ششم: گزاره‌ی آنکه در تعاملات بین‌المللی، کشورهای دیگر با افراد قدیمی بهتر کار می‌کنند و چون افراد جدید را نمی‌شناسند ممکن است سطح تعاملات کاهش یابد، انتخاب خیانت بار برای حفظ خائنین و تداوم قرارداد های خفت‌بار بین‌المللی گذشته است.
هفتم: #خبرگی در امور نظامی، اطلاعاتی، فناوری، تقنینی، تسلیحاتی و قضائی ضرورت دارد؛ اما برای زمانی که در ارزیابی عملکردها به نمره‌ی قبولی رسیده باشیم نه اینکه کشور به ابر بحران‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی رسیده و سایه‌ی #جنگی شوم و خانمان‌برانداز بر بالای سر کشور باشد.
هشتم: گزاره‌ی اینکه ما #احزاب قوی و #سازمان‌های_مردم‌نهاد غیروابسته نداریم و امکان شناسایی #کارآمدان و #سرآمدان نیست، دلیل دیگری بر ۴۶ سال خیانت است و حالا نمی‌توان بر پایه‌ی همین خیانت، باز بهانه آورد و به همان افراد پست و منصب داد.

به اعتقاد این کنشگر مدنی:

۱- به نظر می‌رسد که سازوکار تشکیل شورای راهبردی و کمیسیون‌ها و استفاده از نظرات متخصصان و نخبگان درست بوده؛ اما خروجی آن نادرست، و این نشان می‌دهد که ابتکارات نو و جدید در دست کارگزاران قدیمی نیز، ما را به جایی نمی‌رساند.
۲- شرایط بحرانی (نه جنگ، نه صلح و نه مذاکره‌ی مستقیم) از یک سو و وجود نظارت و سخت گیری های بی مورد، برای عبور کاندیداهای پست‌های وزارت از سوی دیگر، بر ناامنی روانی جامعه دامن زده است.
۳- پنهان‌شدن #اقلیت بازنده در انتخابات اخیر در پشت سر توصیه‌های رهبری مبنی بر حمایت از رئیس‌جمهور منتخب نشانه‌ی بهبود نیست ( شاهد ماجرا نیز برخوردهای انتظامی و قضائی اخیر با دختران و اصحاب قلم و رسانه است)؛ بلکه به نظر می‌رسد که ملت در تله‌ی فریب گرفتار شده و حق با اکثریت بالای پنجاه‌درصد بود که وارد کارزار انتخابات نشدند.
۴- به نظر می‌رسد که تنها راه باقی‌مانده، مراجعه ملی به اندیشه ورزان اجتماعی در حصر و زندان، اصحاب آزاده‌ی رسانه، زنان و جوانان نواندیش و ترقی‌خواه، معترضان مصلح زندانی، اساتید و کارمندان وطن‌دوست حذف شده و عدم انتخاب خائنین است.
۵- مردم حق دارند که بر اساس درد و رنجی که می‌کشند و بی‌اعتمادی به مدیران گذشته (طی ۴۶ سال اخیر) مطالبه‌ی گندزدایی از بالا و  مطالبه‌ی عمل به وعده‌ی تغییرات که در انتخابات داده شده بود را داشته باشند.
۶- زدودن جو ناامنی روانی از جامعه (تکریم زنان و دختران)، مصلحت‌اندیشی و حفظ منابع ملی (عدم ورود به جنگ تحمیلی)، برگرداندن امید و اعتماد به مردم (حذف فشار به منتقدان و اهل‌قلم و رسانه)، گام مؤثری در پیشبرد اهداف رئیس‌جمهور منتخب ارزیابی خواهد شد.

پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد

https://t.center/darvishane49

♻️ظلم بی تبعیض

✍رضا رضائی ۱۴۰۳/۲/۲۵

از اینکه ظلم بدون تبعیض روا می‌شود خوشحال باشیم یا از اینکه ظلم می‌شود، ناراحت باشیم؟
یکم: سال‌ها خواندیم و نوشتیم که ظلم و نابرابری بد است، تبعیض بد است، اجحاف نارواست، ترجیح ناشایست‌ها بر شایستگان، جفا است، سروری و ریاست پخمگان بر نخبگان، خطا است و موارد دیگری ازاین‌دست.
اما به دورانی رسیدیم که از ظلم بدون تبعیض شادمان می‌شویم. به عبارت ساده‌تر وقتی می‌بینیم که به زنان فرهیخته و مبارز و شجاع، چون مردان ظلم می‌شود و به زندان می‌افتند و یا اعدام می‌شوند، خوشحال می‌شویم که لااقل در این ظلم‌ها، تبعیض قائل نشده و زن و مرد مبارز و حق‌طلب و آزادی‌خواه را از هم جدا نکردند و چه خوب است که تفکیک جنسیتی را رعایت نمی‌کنند.
گرچه هرگونه ظلم و جور را نمی‌پسندیم؛ اما شوربختانه باید گفت که زن‌ها توانستند دوشادوش مردان به مسلخ ظلم و جور و ستم بروند و ثابت کنند، آنها نیز برای حقوق مردم، از جان‌مایه گذاشته‌اند و چیزی از مردان کم ندارند.
دوم: اما فارغ از این مسائل، در این فکر بودم که در فرهنگ ما ایرانیان، زن‌ها جایگاه ویژه دارند و به‌عنوان ناموس وطن شمرده می‌شوند، پس چطور می‌شود که برخی انسان‌نماهای وحشی و درنده‌خو، زنان و دختران را در خیابان کتک بزنند، جامه‌ی آنها را بدرند و با زور سوار ماشین کنند و ببرند؟
به نظر می‌رسد که سلسله‌ی کنونی ظالمان نقاب‌زده، بالاخره به راه اسلاف خود رفتند و در ظلم به زنان، تبعیض روا داشته و برابری را زیر پا گذاشته‌اند و با ناموس وطن چنان می‌کنند که متجاوزین و غارتگران گذشته‌ی این مملکت، چنین نکردند.
سوم: به‌عنوان یک کنشگر مدنی، به تمام زنان و دختران ایران فرهنگی (نه ایران جغرافیایی) تبریک می‌گویم که توانستند به ظالمان ثابت کنند که جایگاه آنان به‌جز مادری، همسری و خواهری، جایگاه #معلمی، #تربیتی، #انسان‌سازی، #قهرمان‌پروری، #اسطوره‌سازی، #نخبه‌پروری، فرهیخته و اندیشمند سازی است؛ یعنی مام وطن را زنان می‌سازند و زنان خطرناک‌ترین بخش جامعه برای ظالمان هستند.
از سوی دیگر در این فکر بودم که در فرهنگ ما، واژه‌هایی چون غیرت، تعصب و شرافت بر پیشانی مردان این کهن سرزمین می‌درخشیده و چه جان‌های عزیزی در طول تاریخ در راه اعتلای این ارزش‌ها فدا شده که نمونه‌های نزدیک آن در جنگ ایران و عراق و یا نزدیک‌تر آن در #نهضت_مهسا را شاهد بودیم و نمی‌توان تصور کرد که مردان غیور و شرافتمند اجازه دهند که با نوامیس وطن چنین رفتارهایی شود.
چهارم: روند کنونی افزایش #فقر، #نابرابری، #فساد، #باندبازی، #قبیله‌گرایی، #دزدی و #غارت، حق این مردم نیست و با افزایش ظلم و ستم بر زنان، می‌توان زنگ‌های هشدار را به صدا در آورد و یا سیلی‌های محکم را به گوش ناشنوایان حاکمیتی نواخت که بدانند آستانه‌ی تاب‌آوری ملت تمام شده و نه‌تنها رابطه‌ی ملت - دولت دیگر ترمیم نخواهد شد؛ بلکه می‌توان پیش‌بینی کرد که مردم به حاکمیت در خود براندازی و خود ویرانگری کمک کنند تا زودتر تکلیف همه معلوم شود.
پنجم: شاید ظلم بی تبعیض به سمت انتقام بی تبعیض برود و کشور را به سمت بحران بکشاند، اما نباید فراموش کرد که نقش زنان هوشیار و دختران فرهیخته در بحران کنونی، نقش آشوبگری نیست؛ بلکه استفاده از عطوفت مادرانه و زنانه برای مهار خشونت و سوق‌دادن حوادث دوران گذار، به سمت رواداری، ایجاد اتحاد و مدیریت بحران است تا میوه‌ی نهضت بیداری به بار بنشیند و به ایران پر از صلح و آرامش و رفاه برسیم.

پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد

https://t.center/darvishane49

♻️باور کنید که بازی تمام شده

✍رضا رضائی. ۱۴۰۲/۱۱/۸

چرا برای بعضی‌ها اینقدر سخت است که بپذیرند راه را اشتباه رفته‌اند؟
می‌گویند نمی‌شود به پاهای تاول‌زده گفت که ۴۵ سال راه را اشتباه آمده، پس برای خطاکاران ۴۵ ساله، چاره‌ای جز ادامه‌ی راه تا فنا شدن یا فناکردن دیگران باقی نمانده.
وقتی به ۴۵ سال #فریب مردم، #دغلکاری، سوء استفاده از اعتقادات و باورهای مردم، به کشته دادن های فوج فوج جوانان وطن در هشت سال جنگ و به #غارت بردن هرآنچه که قابل غارت بوده، فکر می‌کنیم، می‌بینیم که واقعاً برای برخی اینقدر این دروغگویی منفعت داشته که خودشان هم باورشان شده راه درست بوده و انقلاب از مسیر خود منحرف نشده و تمام مسئولین طی این ۴۵ سال خادم ملت و در تلاش برای آبادانی ایران بوده‌اند.
اما فقط با یک نگاه ساده به وضعیت کشور هم می‌توان فهمید که یا هدف را گم کردند و یا مسیر را اشتباه آمده‌اند و تاوان آن را نیز بر گرده‌ی مردمی که خوش‌بینانه به دنبال شعارهای قبل و بعد از انقلاب بودند، گذاشتند.
ولی آیا حالا دیگر مهم است که یک عده بپذیرند که اشتباه کرده‌اند یا بپذیرند که عذرخواهی کنند و یا بپذیرند که جبران کنند و یا داوطلبانه خود را به دادگاه مردمی بسپارند و آماده‌ی مجازات شوند؟
خیر. این چیزها دیگر مهم نیست. مهم عبور از هر حاشیه‌ای است که نهضت بیداری و خیزش خردورزی را معطل کند و یا بخواهد عزم مردم در نوسازی و ایجاد تغییرات بنیادین را منحرف کند.
شاهد این ماجرا، بی‌تفاوتی مردم به تلاش‌ها برای انتخابات، ادامه‌ی کار مجلسان (خبرگان، شوراها)، نظامی و امنیتی‌کردن جو عمومی کشور، واردکردن کشور به منازعات منطقه‌ای و بین‌المللی، بالارفتن نرخ‌ها بخصوص قیمت ارز و بالاخص دلار است چرا که مردم معتقدند" بازی تمام شده" و تیم حاکمیت در زمین‌بازی، خودش با خودش بازی می‌کند مثل تأیید صلاحیت یک نفر در یک استان برای انتخابات خبرگان رهبری.
به نظر می‌رسد که سوت پایان بازی زده شده و مردم نه برای #اصلاح‌طلب و #اصول‌گرا سوت می‌زنند و نه به شعارهای تندرو، #خالص_ساز، #پایدارچی، #شریان و غیره گوش می‌دهند و نه حتی به مناظرات فریبنده‌ی رسانه‌ی میلی یا مقالات و سخنرانی‌های تند و آتشین و مصاحبه‌های داخل و بیرون زندان و نه به بیانیه‌های #وسط_بازان توجه می‌کنند.
بازی تمام است و این بار جوانان وطن بیرون از استادیوم فریاد می‌زنند:
"ایران را پس می‌گیریم".

پاینده باد ایران آزاد، آباد و شاد
https://t.center/darvishane49