در سوگ کافکا.

وای توییتر فارسی میره رو مخم واقعا نفرت انگیزه اما خودمو عذاب میدم با داشتنش چون بعضی وقتا ی مواردی پیش میاد که فکر میکنم راجبشون و دیدگاه جدیدی پیدا میکنم

این محجبه ها هم دقیقا این شکلین که بابت محجبه بودنشون احساس میکنن خیلي عاقل تر، پاك تر، بی گناه و معصوم تر و مخلوق محبوب خدان و فقط اینان که خدا رو بندن و توسط خدا رها نشدن ولی بقیه گمراهن و این داستانا.

ی توییتایی بودن تو توییتر که دونفر یکی چادری یکی بی حجاب، و میزدن که اره ما تفکراتمون فرق داره ولی خیلی باهم اوکی عیم و مردمم اکلیل میپاشیدن
تازه فهمیدم که واقعا اکلیل پاشیدن نداره

اینشکلی که محجبه بودن و توهم پاک بودنشون میشه فرشته بودن و آدمهاي دیگه که موهاشون پیداست “لخت شدن” و قطعا اهدافی برای جلب توجه جنس مخالف دارن و فاحشن

فروید یچیزي تعریف کرده تحت عنوان سندرم مدونا یا عقده فرشته و فاحشه و فکر میکنم این قضیه و تفکرات مشتقش توی جامعه های مذهبی هزاربرابر بیشتره

خستم واقعا از دین و از تمام مذهبیا و حتی پسماند تفکرات مذهبی تو مغز خودم

بله تحمیل یك عقیده بر کل افراد یك جامعه ترسناکه. فرد با یك اعتقاداتي و به طبعش رفتارهاي تحمیلي که مال خودش نیست بزرگ میشه و متحمل آسیب هایي هم میشه که حتي بخشیش رو خودش هم متوجه نیست. از یك جایي به بعد که از تعقل و توانایی تصمیم گیري خودش استفاده میکنه و عقاید واقعیش رو پیدا میکنه، با عذاب وجدان و حس گناه و ترس دستوپنجه میکنه و حتی نمیتونه بیانش کنه. بله حجاب و عقاید دینی همیشه توی جامعه ما یك big deal بوده واقعا. پس تغییرش هم تغییر دشواریه. چیزي که درمورد این عکسها و بقول خودشون ژانر توییتر براي من بارز تر بود این بود که این آدمها از یك تغییرات عقیدتي مهم و جدا شدن از یك تفکر غالب بر جامعه حرف میزنن، جدا شدن از حس گناه و خودت نبودنی که بعدش احساس رضایت بیشتري داشتن.

“خیلي ترسناکه” و اون فقط موي سره.

به خریت هاي زندگیم فکر میکنم و دلم میخواد خودمو از ۷ طبقه آره

۵/۵ سال گذشت و از عشق من به فورسیزن‌ز و بلو کم نشد، اجازه میدم بشنوینش.

بلو و فور سیزن‌ز خونه ی گرم من توي روزهاي سرد دسامبره.