کنفرانس ایرانویچ
#منبع_تاریخ_ساسانیان_کریستینسن
Канал
2,13 тыс.
подписчиков
1,54 тыс.
фото
49
видео
110
ссылок
پیوند گروه
https://t.me/joinchat/EGqAwq0ardE2ZWE0
ارتباط با مدیر
@papak8
#آزادان
✅هنوز وسعت و درجه شمول این عنوان کاملا معلوم نشده است. احتمال می رود که آزادان، در اصل نامی بوده باشد، که فاتحان آریایی در مقابل بومیان مغلوب اختیار کرده بوده اند. مسلما نژادهاتا درجهای مخلوط شده اند و در اثر این اختلاط نژادی عده ای از خانواده های آریایی آزاد به طبقه روستایان مملوک و عبید با شهریان کم اهمیت تنزل یافته اند، اسباب و علل دیگر مثل جنگ و استقراض و تقسیم اراضی و نظایر آن به این تحول و تنزل مدد داده است.
✅ از خانواده های آریایی که نسبتا خالص مانده اند، بعضی جزو طبقه «واسپوهران» شده اند، که جماعتي قليل ولی مقتدر بوده اند و گروهی جزو طبقات نجبای درجه دوم، که عده آنها در زمان ساسانیان معتني به است، قرارگرفته اند. این طبقه در سراسر کشور منتشر بوده و مستخدمان زیردست ایالات و ولایات از میان این طبقه اختیار می شده اند. ظاهرا همین طایفه نام «آزادان» را برای خود حفظ کرده بودند.گویا «اسواران» را، که گل سر سبد لشکر ساسانیان می شمارند، باید از این طبقه دانست.
✅یعقوبی به مناسبت ذکر درجات عهد یزدگرد اول (اوایل قرن پنجم) گوید افسران لشکر را اسواران می خوانده اند. احتمال می رود که اغلب اسواران در زمان صلح در املاک خود زیسته و مشغول زراعت و اداره امور رعایای خویش بوده اند.قوم ایرانی، که از قدیم ترین ایام به مهارت در سوارکاری معروف بوده است، البته طبقه اسواران را بعد از نجبای درجه اول، که عده قليلی بوده اند، بر سایر طبقات مقدم می دانسته است و چنانکه بعدأ خواهیم دید عنوان اسواران رفته رفته حائز اعتبار اجتماعی مهمی گردید.
✅از طرف دیگر طبقات نجبای درجه دوم، که آنان را کدگ خودایان (کدخدایان) و دهیگانان (دهقانان = رؤسای قریه) میگفته اند، اقتدارشان منوط به این بود که اداره امور محلی ارثا به آنها می رسیده است. دهقانان به منزله چرخهای ضروری دولت بوده اند. اگرچه هنگام حوادث عظيم تاریخی تظاهری نمی کرده اند، لکن از جهت اینکه بنیان استوار کشور و تار و پود دولت محسوب می شده اند، آنان را باید دارای اهمیت فوق العاده دانست.
✅ دهقانان پنج صنف بوده اند، که به جامه های مختلف متمایز می شده اند. بنابر تعریفی که در مجمل التواریخ می بینیم، دهقان «رئیس و مالک اراضی و قریه» بوده است، اما غالبا اراضی مزروعی که ارث به دهقانان می رسید، چندان وسعتی نداشت، چنانکه از این لحاظ در اکثر نقاط شخص دهقان با سایر آحاد رعیت یکسان بود و دهقان کشاورز درجه اول در دیه خود محسوب می گردید. پس دهقان در مقابل زارع دارای آن موقع و مقامی که نجبای املاک داشته اند، نبوده است.
✅از لحاظ دیگر می توان دهقانان را نماینده دولت در میان رعیت خالصه گفت، وظیفه عمده او در این صورت وصول مالیات بوده است. نظر به اطلاعات محلی که دهقانان از اوضاع زمین و نفوذ رعایا داشتند، دولت ایران موفق می شد که با وجود لم يزرع بودن اغلب نقاط کشور، مصارف فوق العاده جنگها و هزینه گزاف دولتی را تحمل نماید و از عهده آنها برآید. پس از فتح عرب نیز با وجود خشونتی که فاتحان در اخذ مالیات به خرج میدادند، مادام که با دهقانان متحد نشدند، نتوانستند عایدات خود را به میزانی برسانند که شاهنشاهان ساسانی رسانده بودند.
📚#منبع_تاریخ_ساسانیان_کریستینسن
🆔@conference_iranvich🔥
✅هنوز وسعت و درجه شمول این عنوان کاملا معلوم نشده است. احتمال می رود که آزادان، در اصل نامی بوده باشد، که فاتحان آریایی در مقابل بومیان مغلوب اختیار کرده بوده اند. مسلما نژادهاتا درجهای مخلوط شده اند و در اثر این اختلاط نژادی عده ای از خانواده های آریایی آزاد به طبقه روستایان مملوک و عبید با شهریان کم اهمیت تنزل یافته اند، اسباب و علل دیگر مثل جنگ و استقراض و تقسیم اراضی و نظایر آن به این تحول و تنزل مدد داده است.
✅ از خانواده های آریایی که نسبتا خالص مانده اند، بعضی جزو طبقه «واسپوهران» شده اند، که جماعتي قليل ولی مقتدر بوده اند و گروهی جزو طبقات نجبای درجه دوم، که عده آنها در زمان ساسانیان معتني به است، قرارگرفته اند. این طبقه در سراسر کشور منتشر بوده و مستخدمان زیردست ایالات و ولایات از میان این طبقه اختیار می شده اند. ظاهرا همین طایفه نام «آزادان» را برای خود حفظ کرده بودند.گویا «اسواران» را، که گل سر سبد لشکر ساسانیان می شمارند، باید از این طبقه دانست.
✅یعقوبی به مناسبت ذکر درجات عهد یزدگرد اول (اوایل قرن پنجم) گوید افسران لشکر را اسواران می خوانده اند. احتمال می رود که اغلب اسواران در زمان صلح در املاک خود زیسته و مشغول زراعت و اداره امور رعایای خویش بوده اند.قوم ایرانی، که از قدیم ترین ایام به مهارت در سوارکاری معروف بوده است، البته طبقه اسواران را بعد از نجبای درجه اول، که عده قليلی بوده اند، بر سایر طبقات مقدم می دانسته است و چنانکه بعدأ خواهیم دید عنوان اسواران رفته رفته حائز اعتبار اجتماعی مهمی گردید.
✅از طرف دیگر طبقات نجبای درجه دوم، که آنان را کدگ خودایان (کدخدایان) و دهیگانان (دهقانان = رؤسای قریه) میگفته اند، اقتدارشان منوط به این بود که اداره امور محلی ارثا به آنها می رسیده است. دهقانان به منزله چرخهای ضروری دولت بوده اند. اگرچه هنگام حوادث عظيم تاریخی تظاهری نمی کرده اند، لکن از جهت اینکه بنیان استوار کشور و تار و پود دولت محسوب می شده اند، آنان را باید دارای اهمیت فوق العاده دانست.
✅ دهقانان پنج صنف بوده اند، که به جامه های مختلف متمایز می شده اند. بنابر تعریفی که در مجمل التواریخ می بینیم، دهقان «رئیس و مالک اراضی و قریه» بوده است، اما غالبا اراضی مزروعی که ارث به دهقانان می رسید، چندان وسعتی نداشت، چنانکه از این لحاظ در اکثر نقاط شخص دهقان با سایر آحاد رعیت یکسان بود و دهقان کشاورز درجه اول در دیه خود محسوب می گردید. پس دهقان در مقابل زارع دارای آن موقع و مقامی که نجبای املاک داشته اند، نبوده است.
✅از لحاظ دیگر می توان دهقانان را نماینده دولت در میان رعیت خالصه گفت، وظیفه عمده او در این صورت وصول مالیات بوده است. نظر به اطلاعات محلی که دهقانان از اوضاع زمین و نفوذ رعایا داشتند، دولت ایران موفق می شد که با وجود لم يزرع بودن اغلب نقاط کشور، مصارف فوق العاده جنگها و هزینه گزاف دولتی را تحمل نماید و از عهده آنها برآید. پس از فتح عرب نیز با وجود خشونتی که فاتحان در اخذ مالیات به خرج میدادند، مادام که با دهقانان متحد نشدند، نتوانستند عایدات خود را به میزانی برسانند که شاهنشاهان ساسانی رسانده بودند.
📚#منبع_تاریخ_ساسانیان_کریستینسن
🆔@conference_iranvich🔥