‍ به خاطر بیار... 🌀 خطر اسپویل ⚠️ 🎥 فیلم‌هایی که در زمینه از دست دادن حافظه ساخته شده‌اند کم نیستند. بعضی از این فیلم‌ها اطلاعاتی درست و برخی دیگر اطلاعاتی غلط را در اختیار مخاطبین خود قرار می‌دهند. 🎥 فیلم ممنتو را می‌توان متفاوت‌ترین فیلم کریستورفر نولان دانست. این فیلم که با استقبال منتقدان و تحسین اهالی سینما همراه بود، نامزد اسکار نیز شد. نام فیلم از ابتدای عبارت لاتین «ممنتو موری» گرفته شده است، که به معنای «به خاطر بیار که میمیری» هست. 🎥 در فیلم ممنتو، شخصیت اصلی فیلم یعنی لنی با بازی گای پیرس دائما اتفاقاتی که برایش رخ داده است را فراموش می‌کند. لنی نمی‌تواند خاطرات جدیدی را تشکیل دهد و تنها ۱ یا ۲ دقیقهٔ اخیر زندگی را به یاد می‌آورد. 🎥 ظاهرا مشکل لنی به‌اندازه موجود در زندگی واقعی، ناتوان کننده نیست؛ چون او قادر است، هر چند با کمی دشواری، عملکرد خود را در دنیای خارج حفظ کند. لنی برای جبران ناتوانی خود در تشکیل خاطرات، از دوربین پولاروید استفاده می‌کند و حقایق کلیدی را بر بدن خود خال‌کوبی می‌کند. 🎥 فیلم، مشکل لنی را از دست دادن حافظه کوتاه مدت معرفی می‌کند. حال آنکه حافظه کوتاه مدت، حافظه مربوط به رویدادهای ۱۵ تا ۳۰ ثانیهٔ اخیر است. بر این اساس، حافظه کوتاه مدت لنی خوب بود، چون می‌توانست رویدادهای چند لحظهٔ اخیر را به یاد بیاورد؛ درواقع او در ايجاد خاطرات بلندمدت مشکل داشت. ✏️ نویسنده: زهرا نوروزی 1️⃣ یادداشتی که خواندید اولین پست از پروندهٔ #سینمای_شناختی است. 🗓️ هر جمعه منتظر پست‌های بعدی این پرونده باشید. 🔗Credit: Cognitive Psychology: By Goldstein Cognition World 🧠🚀