با پژوهشگران گروه واژهگزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی در کشف دوبارۀ زیباییهای زبان و ادبیات فارسی همراه شوید.
سروش: cheshmcheragh
اینستاگرام: _cheshmocheragh_
فیسبوک: Persian Terminology
توییتر: persiantermino1
ایتا: cheshmocheragh2
«زبانش آنچنان ساده و آشناست که انگار ترانهاش را از عهد گهواره شنیدهای، و آنچنان با رمز و معما میگوید که پنداری پیامی است که از کهکشانهای دور میرسد... یگانگی تفکیکناپذیر صورت و معنی چون جان و تن زنده ...». #امیرهوشنگ_ابتهاج (ه. ا. سایه)، شاعر نامی تازهدرگذشته، کلام حافظ را اینگونه توصیف میکند. حافظ به سعی سایه تصحیحی است بر اساس سیویک نسخهٔ قرن نهم هجری. به باور سایه، در تصحیح یک متن تکیه بر کهنترین نسخه کافی نیست و، برای رسیدن به اصلِ کلام خواجه، باید تلقی او را از جمالِ جهان و جهانِ جمال دریافت و مسیر خلاقیت او را بازشناخت و با معیار و میزانهایی فراهم آمده از ویژگیهای زبانیِ او به جستوجو در نسخههای مختلف پرداخت. ابتهاج در تصحیح دیوان حافظ شیوههای متفاوتی نسبت به دیگران به کار بسته، و در مقدمهٔ خواندنی و مفصلی که بر تصحیح خود نوشته، با ذکر و تشریح نمونههایی از ابیات در نسخههای مختلف، دلایل و نحوهٔ تصمیمگیری در انتخاب بیت را بیان کردهاست. دربارهٔ رسمالخط شعرها نیز توضیح داده که به وزن شعر توجه کرده و، مثلاً، علامت کسره را در آخر مضافها و موصوفها آوردهاست. دیوان با بخشی از مقدمهٔ محمد گلندام آغاز میشود و با مقدمهٔ مصحح ادامه مییابد. سپس فهرست الفبایی قافیه و مطلع و نشانهٔ نسخهها آمده. بخش اصلی دیوان نیز شامل غزلها، قصیدهها، مثنویها، قطعهها، و غزلهای مشکوک است و شعرها به ترتیب الفباییِ ردیف و قافیه تنظیم شدهاست. ابتهاج توضیح داده که غزلها را دو بار با دکتر #محمدرضا_شفیعی_کدکنی بررسی کردهاست. بیتهای عربی نیز به ترجمهٔ دکتر شفیعی کدکنی است.