#آموزه_هایی_از_دعای_ابوحمزه🌹ویژگی های افراد با ایمان
#قسمت_هفتم 🌹به یاد دوست
مَوْلای بِذِکْرِکَ عَاشَ قَلْبِی، وَ بمناجَاتِکَ بَرَّدْتُ أَلَمَ الْخَوْفِ عَنِّی.
مولای من! به یاد تو دلم زنده است و به مناجاتت، درد ترس (از تو) را تسکین می دهم.
✍️چه شیرین است یاد و نام خدا.
جایی که محب همیشه با یادمحبوب و معبود خویش صبح و شام می کند ،
و در همه حال، ایستاده و نشسته، خوابیده و بیدار، پیوسته با نام او روح و روانش را آرام می کند و زندگی پرتلاطم خود را سامان می دهد:
الَّذینَ یذْکُرُونَ اللَّهَ قِیاماً وَ قُعُوداً وَ عَلی جُنُوبِهِمْ وَ یتَفَکَّرُونَ فی خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَکَ فَقِنا عَذابَ النَّارِ. (آل عمران: 191)
آنان که همواره خدا را ایستاده و نشسته و به پهلو آرمیده یاد می کنند و پیوسته در آفرینش آسمان ها و زمین می اندیشند [و از عمق قلب همراه با زبان می گویند:] پروردگارا! این [جهان باعظمت] را بیهوده نیافریدی، تو از هر عیب و نقصی منزّه و پاکی. پس ما را از عذاب آتش نگاه دار.
در مقابل، محبوب نیز او را به یاد دارد ،
و او نیز پیوسته، هوادار بنده خود است: «فَاذْکُرُونی أَذْکُرْکُمْ.» (بقره: 152 )
به راستی که فقط نام خداست که دل را آرام می کند ،
آن سان که دل محبّ خویش را از تمام غم ها رهایی می بخشد و دریای متلاطم روح او را به اقیانوسی آرام و سنگین تبدیل می کند.
«أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ؛
آگاه باشید که با یاد خدا دل ها آرامش می یابد». (رعد: 28).
@BooyeNarges_atre_Yass