#آموزه_هایی_از_دعای_ابوحمزه #قسمت_بیستم موانع ارتباط انسان با خدا
دنیادوستی-بخش دوم
✍️...اولیای خدا هر روز و هر لحظه، پیوسته در تلاشند که اگر اثری از محبت دنیا، در دلشان است، آن را برطرف سازند و جز او را به حرم سرای دل، راه ندهند.
از این رو قلب هر کس یا بوستان یاد خدا و منزلگاه جبروت و محبت او و جایگاه یاد آخرت است،
یا تعفن سرای حب دنیا و مزبله جاه و ریاست.
✍️...این دنیای درد و محنت و سرای فانی برای اهل معنا، بازیچه ای بیش نیست که هرگز خویش را مشغول آن نمی کنند.
✨وَ مَا الْحَیاهُ الدُّنْیا إِلاَّ لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ لَلدَّارُ الْآخِرَهُ خَیرٌ لِلَّذینَ یتَّقُونَ أَفَلا تَعْقِلُونَ. (انعام: 32)
زندگی دنیا جز بازیچه و سرگرمی چیزی نیست و سرای آخرت برای کسانی که پیوسته پرهیزکاری می کنند، بهتر است. آیا نمی اندیشید؟
این مرض، دردش به اینجا ختم نمی شود و تا دنیا و آخرت آدمی را خراب نکند، از او دست بر نخواهد داشت.
مولای متقیان، امام علی(ع) چنین می فرماید:
«المحنه مقرونه بحبّ الدّنیا؛
محنت و رنج همراه است با حبّ دنیا.» غررالحکم و دررالکلم، ص 139
این رنج و سختی نه به دنیا ختم می شود،
بلکه آتش آن، دودمان انسان در عالم دیگر را به آتش خواهد کشید و سختی و محنت را در آن سرا نیز برای او به ارمغان خواهد آورد.
از این روست که می فرماید: «بی رغبتی به دنیا، بزرگ ترین راحت است». میزان الحکمه، ص 1133خ
@BooyeNarges_atre_Yass
