کتاب و زندگی

@Book_Life

فردا و دیروز با هم دست به یکی کرده‌اند!
دیروز با خاطراتش مرا فریب داد،
فردا با وعده هایش مرا خواب کرد.

وقتی چشم گشودم، امروز گذشته بود...

#آلبر_کامو

@Book_Life

کدام تنهایی؟!
تو نمی‌دانی که آدم تنها هیچوقت تنها نیست!
تو نمی‌دانی که همه جا
بار آینده و گذشته همراه ماست...

#آلبر_کامو

@Book_Life

در مرحله‌ای خاصی از زندگی و روند بالغ شدن، آنسان تنهایی را بر می‌گزیند. چرا که متوجه می‌شود هر حضوری تنها رنجش را مضاعف می‌کند. درک پریشانی درونش برای ناظر بیرونی ناممکن است.

سکوت و تنهایی را انتخاب می‌کند به جای تحمل اطرافیانی با نقاب‌های پوشالی و دروغین...

#آلبر_کامو

@Book_Life

امروز خم شدم و در گوش بچه‌ای
که مرده به دنیا آمده بود آرام گفتم:
چیزی را از دست ندادی...

#آلبر_کامو

@Book_Life

من هرگز شب از روی پل نمی‌گذرم!
این نتیجه‌ی عهدی‌ست که با خود بسته‌ام.

آخر فکرش را بکنید
که کسی خودش را در آب بیندازد.
آن وقت از دو حال خارج نیست:
یا شما برای نجاتش خود را در آب می‌افکنید و در فصل سرما به عواقب بسیار سختی دچار می‌شوید!
یا او را به حال خود وامی‌گذارید.

شیرجه‌های نرفته گاهی کوفتگی‌های عجیبی به جا می‌گذارد...

سقوط | #آلبر_کامو

@Book_Life

برای همه مردم همینطور است
باهم ازدواج می‌کنند،
بازهم همدیگر را دوست دارند
و کار می‌کنند، آنقدر کار می‌کنند
که دوست داشتن را فراموش کنند...

طاعون | #آلبر_کامو

@Book_Life

هرچه مسن‌تر می‌شوم
بیشتر در می‌یابم که آدم،
تنها با کسانی می‌تواند زندگی کند،
که به او رهایی می‌بخشند...

#آلبر_کامو

@Book_Life

وقتی انسان از سرِ ذوق یا به اجبار شغل،
به ذات بشر فکر کند،
دلش برای انسانِ اولیه تنگ می‌شود.
حداقل حرف دل و زبانشان یکی بود...

سقوط | #آلبر_کامو

@Book_Life

اگر دوست‌داشتن کافی بود،
همه‌چیز ساده می‌شد،
غمگینان از برای غمگین‌بودن
دو دلیل دارند:
یا نمی‌دانند یا امیدوارند...!

افسانه‌ی سیزیف | #آلبر_کامو

@Book_Life

رنج او آنقدر طولانی شد
که اطرافیانش به آن عادت کردند
و از یاد بردند که او سخت در عذاب است...

مرگ خوش | #آلبر_کامو

@Book_Life

دوست‌داشتنِ یک موجود در این است
که پیر شدن با او را بپذیریم...

کالیگولا | #آلبر_کامو

@Book_Life

دراین شهر مردها و زن‌ها به سرعت در عمل عشق پیش می‌روند
ولی اصل مطلب در این است
که آنها وقت تفکر ندارند،
یکدیگر را بدون اینکه درک کنند
دوست می‌دارند...

طاعون | #آلبر_کامو

@Book_Life

بیشتر از هر چیز،
دلم می‌خواست می‌توانستم
تمام روحم را در چشمانم بگذارم
و تا ابد، تا هنگام مرگم، به تو نگاه کنم...!

خطاب به عشق | #آلبر_کامو

@Book_Life

برای همه مردم همینطور است،
با هم ازدواج می‌کنند،
باز هم کمی همدیگر را دوست دارند
و کار می‌کنند.

آنقدر کار می‌کنند
که دوست‌داشتن را فراموش کنند...

طاعون | #آلبر_کامو

@Book_Life

‌من متوجه شدم که در اعماق زمستان درونم، تابستانی دلپذیر وجود دارد
و این‌ها به من شادی می‌دهند.

و به همین دلیل است که برایم
مهم نیست دنیا با بی‌رحمی
بر من فشار بیاورد،
زیرا که در درونم چیزی قوی‌تر،
با آن مقابله می‌کند.

تسلای این جهان این است
که رنج مدام و پیوسته وجود ندارد
و غمی می‌رود و شادی باز زاده می‌شود...

کالیگولا |#آلبر_کامو

@Book_Life

می‌توانم بگویم و می‌گویم،
که آنچه مهم است؛
انسان بودن و ساده بودن است.

نه!
آنچه مهم است صادق بودن است.
با صداقت آن چیزهای دیگر هم حاصل خواهد شد.
هم انسان بودن، هم ساده بودن...

یادداشت‌ها | #آلبر_کامو

@BOOK_LIFE

آدم همیشه نیرومند نیست.
هرچقدر هم که فکر کند تواناست
ممکن است نتواند بر رنج‌هایش چیره شود.

وقت‌هایی که آدم خود را
بیچاره‌ترین احساس می‌کند،
فقط نیروی عشق است
که می تواند او را نجات دهد...

خطاب به عشق | #آلبر_کامو

@BOOK_LIFE

در حسرتِ زندگیِ دیگران.
برای این است که از بیرون که نگاه می‌کنی،
زندگیِ دیگران یک کل است که وحدت دارد،
اما زندگیِ خودمان که از درون نگاهش می‌کنیم،
همه‌اش تکه‌تکه و پاره‌پاره به نظر می‌آید.
هنوز هم در پیِ سرابِ وحدت می‌دویم...!

یادداشت‌ها | #آلبر_کامو

@BOOK_LIFE

گفت که من یک جورهایی عجیب و غریب هستم.
شاید هم برای همین از من خوشش می‌آید
و عاشقم شده
و البته شاید یک روز به همین دلیل
از من متنفر شود.

دروغ گفتن فقط این نیست
که حرفی بزنیم که راست نیست.

دروغ گفتن،
گفتن چیزی بیش از آن است
که راست است
و حقیقت دارد

و در مورد قلب آدمی،
به زبان آوردن چیزی بیش از آنی است
که واقعا احساس می‌کند.

ما همه‌مان هر روز این کار را می‌کنیم
تا زندگی را ساده‌تر کند.
لذت واداشتن آدم‌ها
که به حرفت گوش کنند،
خیلی دوام ندارد...

بیگانه | #آلبر_کامو