خاطراتی به نقل از یکی از دوستان دوران خدمت
#شهید_علی_یزدانی :
علی در عین شوخ طبعی و خاکی بودن زمینی نبود.
چهره ای زیباتر و نورانی تر از او در دوران خدمت به یاد ندارم.
خنده های همیشگی او و تبسم هایش موجب آرامش ما در سختی های دوران خدمت بود.
هر وقت فشار آموزش و خستگی این ایام برما غالب می شد، این صحبت و مصاحبت با
علی بود که به ما انرژی می داد و تجدید روحیه برای ما می شد.
شوخ طبعی و نکته سنجی بجایی داشت .فرماندهان پادگان در هر سطحی شیفته اخلاق و کردار او بودند.
روح
علی از دیگر بچه ها خیلی بزرگتر بود.
در موقعیتی که همه در دوران خدمت دنبال شانه خالی کردن از آموزشهای محوله بودند،
علی کاری کرد که کل پادگان نماز غفیله بخونند.
یادم است : داخل پادگان بودیم,اکثر شبها ساعت دو نیمه شب برای سرکشی به مسجد آسایشگاه میرفتم و میدیدم در باز است و جواني(
علی یزدانی )در تاریکی به نماز ایستاده. یکی از همین شبها که دوباره براي سركشي به مسجد رفتم در بسته بود ،دیدم
علی بازبه نماز ايستاده و متوجه شدم كه از پنجره وارد نمازخانه شده و مشغول نماز شب خواندن است.
روحش شاد و راهش پر رهرو باد ....
ان شاالله
#شهیدمقاومت_اسلامی ارسالی دوست
شهیدhttps://telegram.me/joinchat/CW2b9zzQtAYsAtZ6-0HRjg📞بیسیم چی
👣