به سازِ دیگرانِ کمتر از خودَت برقص⠀ برای لاشیانِ با اَدب، ادب بریز⠀ همیشه جاکشانِ منطقی برنده‌اند⠀ درونِ استکانِ من دوباره شب بریز⠀ ⠀ درونِ خلوتَت برای من دعا نکن⠀ برای من که خطِ باطلِ کلیشه‌ام⠀ تو آخرین گزینه‌ی به باد رفته‌ای⠀ وَ من همیشه بی‌حیاتر از همیشه‌‌ام⠀ ⠀ سکوت کن، برای زندگی نکردنم ⠀ که هر امیدِ مُمکنی تباه می‌شود⠀ دوباره کوچِ من به سرزمینِ مادری⠀ که گا همیشه آخرین پناه می‌شود⠀ ⠀ بدونِ من به یادِ خاطراتِ من نباش⠀ بدونِ من چرایِ زندگی مُسلَم است⠀ از این به بعدِ زندگیِ هر دومان به پشم⠀ که هر چه بعد از این برای من شَوَد کم است⠀ ⠀ ⠀ (بهروز رضایی) @Behrooz_rezaei