بیانیه چند تن از زندانیان سیاسی زندان قزلحصار در اعتراض به حمله نیروهای امنیتی به بند زنان اوین و اجرای احکام اعدام بی تردید زندانها یکی از پایگاههای مبارزه و ایستادگی در برابر ستمپیشگان حاکم است و زندانیان سیاسی همواره بر اساس وظیفه انسانی خود تلاش میکنند با چیرگی بر تمامی محدودیتها و فشارها، روشنایی و امید را بر جامعه بتابانند.
دریغا این روزها باز هم دستگاه تمامیتخواه و خودکامه بعد از گذشت ۴۶ سال همچنان بر طبل سرکوب، خشونت،
اعدام و سانسور آزادیخواهان میکوبد تا
به جامعه پیام خفقان بدهد.
آیا
به راستی پاسخ«
نه به اعدام،
نه به دیکتاتوری،
نه به جمهوری اسلامی» و دیگر مخالفتهای آشکار مردم باید این حجم از قساوت و شقاوت از سوی دستگاه سرکوبگر باشد؟
در پی بالارفتن میزان جنایتی
به نام
اعدام، با بازیچه و اهرمکردن مذهب و قانون، همگان شاهدیم که کنشگران سیاسی در زندانها تن
به سکوت ندادند و زنان زندانی سیاسی در زندان اوین و زندانیان سیاسی در قزلحصار، در اعتراض
به اعدامها با تمامی توان با راهاندازی «کارزار سه شنبههای
نه به اعدام»،
به مدت ۲۸ هفته با اعتصاب غذای خود
به مخالفت برخاستند.
اما نتیجه این اعتراضات هجوم بیشرمانه و ضرب و شتم زنان زندانی سیاسی محبوس در اوین توسط زندانبانان و
به راهانداختن جنگ
به بهانه حجاب بر علیه دختران آزادی خواه میهن، نشان از پلیدی و هراس دستگاه سرکوب دارد.
ما زندانیان سیاسی تبعیدی در قزلحصار خواهان پایاندادن
به صدور و اجرای احکام
اعدام، عدم خشونت عریان در جامعه و زندانها، رعایت حقوق بشر و کرامت انسانی و عدم بازداشت فعالان سیاسی-مدنی و خانواده های دادخواه میباشیم و ضمن محکوم کردن یورش
به بند زنان زندانی سیاسی در زندان اوین و سرکوب دختران و زنان در خیابان ها، همراهی و همدلی خود را با مردم آزادیخواه میهن اعلام میداریم و بهای رهایی مردم و سرزمینمان از چنگال استبداد را با جان و دل
به سهم خود پرداخت می کنیم.
حکومت شاید بتواند جان ما را بگیرد ولی آزادی را هرگز.
امضا کنندگان:
زرتشت احمدی راغب
رضا سلمان زاده
مصطفی رمضانی
رضا محمد حسینی
#نه_به_اعدام