بریده‌ها و براده‌ها

به‌نظر می‌رسد مرگ ثورو را به وحشت نینداخت. دورنمای مرگ، نه ایمانش را نسبت به وجود نوعی خوبی متزلزل کرد و نه او را به ندامت از سنت‌شکنی‌هایش سوق داد.

در آخرین نفس‌ها یکی از دوستان ضدبرده‌داری‌اش، اشاره‌ای به زندگی پس از مرگ کرد و توبیخی مشهور از سوی ثورو دریافت داشت:
"هر جهانی به نوبت خویش"!
ولی شدیدترین و شاید کفرآمیز‌ترین پرخاش او نصیب خویشاوندی پرهیزکار شد که پرسید آیا صلح با پروردگار را به انجام رسانیده است؟
ثورو پاسخ داد:
"ما هرگز مرافعه‌ای نداشتیم."

مقدمه ناشر انگلیسی‌زبان بر
#والدن
#هنری_دیوید_ثورو

ترجمه
#سید_علیرضا_بهشتی_شیرازی