ا،صب که اشته رنگ و روم دیشته
دیلیم اشته خیالی کو آدشته
ته وینده بی قراری منکو فته
مرار ده حال و احوالی نی هشته
سینه کو تو دری آتش دریمه
کوره ی شی جانی کو همه دو ایشته
تنه گو گو ژنم صب تا شوی مین
شوی مین دا سحر خاوم دوشته
سرم دا بالشی سر شه بی اشته
خونه قدره چمینه م ام نیوشته
دیلی عاشق مبو یا دور مبو یار
که بی صبر و قراری من ده کشته
#صادق شیرزد
آن صبح که رنگ و روی ترا نگاه کردم
دلم را به خیال تو دوختم
تو وقتی بی قراری های زیاد مرا دیدی
دیگربرایم حالی و احوالی نگذاشتی
درسینه ام تب هست و من در آتشم
مانند کوره آتش از تمام جانم دود برخاسته
باتو حرف میزنم از صب تا نیمه های شب
نیمه شب تا سحر هم خواب از من فراری است
وقتی که بی تو سرم بر بالشت می رود
باچشم خونبارم مینویسم که
یا دلی عاشق نباشد ویا دوری از معشوق نباشد
که این بی صبروقراری مرا کشت
#_صادق_شیرزاد ۹۸/۱/۱۱