#یادبود میخواستیم دربارهٔ
#خیام بنویسیم اما از آنجا که
#صادق_هدایت پیش از ما در این باب دست به قلم برده است، بر آن شدیم گزیدههایی از مقدمهٔ او بر ترانههای خیام را در اینجا بیاوریم:
🍷 خیام ترجمان شکنجههای روحی ماست. فریادهای او انعکاس دردها، اضطرابها، ترسها امیدها و یأسهای میلیونها نسل بشر است که پی در پی فکر آنها را عذاب داده است.
🍷 خیام قدرت ادای مطلب را به اندازهای رسانیده که گیرندگی و تأثیر آن حتمی است و انسان به حیرت میافتد که یک عقیدهٔ فلسفی مهم، چگونه ممکن است در قالب یک
#رباعی بگنجد.
🍷 در زمانهای که انسان را آینهٔ جمال الهی و مقصود آفرینش تصور میکردهاند و همهٔ افسانههای بشر دور او
درست شده بود که ستارههای آسمان برای نشان دادن سرنوشت او خلق شده و زمین و زمان و بهشت و دوزخ برای خاطر او برپا شده خیام با منطق خود انسان را جامجم نمیداند و پیدایش و مرگ او را همانقدر بیاهمیت میداند که وجود و مرگ یک مگس را.
🍷 زبان سادهٔ او به همهٔ اسرار صنعت خودش آگاه است و با کمال ایجاز، به بهترین طرزی شرح میدهد. در میان متفکرین و شعرای ایرانی که بعد از خیام آمدهاند، برخی از آنها به خیال افتادهاند که سبک او را تعقیب کنند و از مسلک او پیروی بنمایند، ولی هیچکدام از آنها نتوانستهاند به سادگی و بزرگی فکر خیام برسند، زیرا بیان ظریف و بیمانند او با آهنگ سلیس مجازی کنایهدار او، مخصوص به خودش است.
🔸آنچه رفت بازتاب ترانههای خیام بر اندیشهٔ هدایت بود، ادراکات و برداشتهای دیگری نیز از سرودههای ایشان در دسترس است که در آینده و به تناسب به آن خواهیم پرداخت.
در پایان بیتی از یک رباعی را میآوریم که زبان حال و آرامش خیال همهٔ کسانی است که محبوبی را به دست عدم و به دست خدای دیوانهٔ خیام سپردهاند.
این کوزهگر دهر چنین جام لطیف
میسازد و باز بر زمین میزندش!
#درست_نویسی@dorostnevisiofficial
@bahambarijam